Schijnwereld
Roger Jon Ellory
Annie heeft een tweedehands boekenwinkeltje in New York, waar ze maar net van rond kan komen. Ze heeft geen partner, geen ouders, woont in een appartementje. Ze heeft het best wel naar haar zin, maar tegelijk beseft ze dat ze een eenzaam leven leidt. De enige vriend die ze heeft woont tegenover haar, dat is een oudere dronkenlap. Haar moeder is al zo'n tien jaar dood, en haar vader al ruim twintig jaar, die heeft ze nauwelijks gekend. Des te vreemder is het dus als op een dag een man haar winkel binnenstapt met de boodschap dat hij omwille van de vriendschap met haar vader een afspraak met Annie wil maken. Hij zal iedere maandag komen en haar steeds een hoofdstuk van een boek geven, waar ze dan over praten. Ook heeft hij brieven die haar vader aan haar moeder geschreven heeft.
Ineens komt het verleden weer tot leven, deels in de weinige herinneringen, maar vooral in haar verlangen om meer te weten. Ze leest dus, samen met Sullivan, haar buurman, de vellen papier die een onuitgegeven boek vormen. Het is het verhaal van een jongen die onder haast onmenselijke omstandigheden , namelijk in Auschwitzs, opgroeit, en later een gewiekst zakenmannetje wordt. Maar hij begeeft zich op het verkeerde pad en verdient zijn geld met gokken en prostitutie. Het verhaal zoals dat in het manuscript beschreven wordt is een harde thriller, en dat is niet mijn cup-of-tea.
Het andere deel, waarin Annie haar leven leidt met Sullivan, en een nieuwe vriend, is veel boeiender. Maar natuurlijk zijn de twee verhalen met elkaar verbonden en Annie zal het niet makkelijk krijgen...
Het is het tweede boek van Ellory, ('een stil geloof in engelen' is ook van hem) en gelukkig weet ik dat hij bijgeleerd heeft want hier zitten nogal wat schoonheidsfoutjes in. Soms kloppen dingen niet. Als Annie op een dag in een hotel in een vreemde stad op haar vriend wacht en die na de middag nog niet is komen opdagen, gaat ze aan de wandel en een beetje winkelen. Toch zegt ze later dat ze zich de hele dag opgesloten heeft gevoeld. Nou, met veel goede wil kun je dat wel aannemen, maar het had beter gekund. En er wordt een afspraak gemaakt voor een etentje. Dinsdagavond, zeggen ze. En in het volgende hoofdstuk staat dat de dinsdag zonder bijzonderheden voorbij gaat. Is dat etentje afgezegd dan?
Nou ja, zulke dingen storen me.
Maar ergens staat dan weer de volgende zin:
"Ze viel in slaap met de snelheid van een achtbaankarretje dat zich naar beneden stort, en ze kreeg waar voor haar kaartje."
Dat vind ik dan weer leuk gevonden.
Conclusie: het was niet vervelend om te lezen. Maar meer dan 'aardig' was het niet.
Isbn 90 229 8928 3 Paperback 334 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | maart 2005
Vertaald door Eny van Gelder
© Marjo, juni 2009
Lees de reacties op het forum, klik HIER