Slapende reuzen
Sylvain Neuvel
Wat de elfjarige Rose Franklin betreft mocht de verjaardagsvisite zo snel mogelijk vertrekken. Het was aardig dat de buurkinderen, met wie ze nooit speelde, waren gekomen om het gebrek aan vriendjes en vriendinnetjes op te vullen, maar Rose wilde fietsen. Ze had zojuist een prachtige nieuwe fiets van haar vader gekregen en ze kon niet wachten om er in haar eentje op uit te trekken, naar het bos waar het zo heerlijk rustig was.
Toen de visite vertrok begon het al te schemeren. Voor haar vader haar kom sommeren binnen te blijven glipte Rose naar buiten, de heerlijke vrijheid in. Het bos ademde echter een andere sfeer uit en Rose zag een vreemde, turquoise gloed. Rose was niet bang uitgevallen en ging op het mysterieuze licht af. Wat er daarna gebeurde kan ze zich nog altijd niet herinneren, maar wat ze nooit meer zal vergeten is wat ze zag toen ze uren later weer bij kennis kwam. Rose was in een gigantisch gat gevallen, midden in de palm van een reusachtige metalen hand.
Het leger was al snel ter plaatse maar niemand wist de oorsprong of de betekenis van de hand te achterhalen. Het vreemde artefact belandde in een pakhuis waar het bijna zeventien jaar bleef liggen. Rose groeide op, ging studeerde en ontpopte zich tot een kundige wetenschapper. Is het toeval dat juist zij de leiding over een hernieuwd onderzoek naar de hand krijgt? Hoewel Rose allesbehalve zweverig is, voelt het toch of de hand haar opnieuw heeft uitgekozen.
Rose concludeert dat het onmogelijk is dat de hand op aarde is gemaakt. De metaalsoort iridium is op aarde simpelweg te zeldzaam om in zulke grote hoeveelheden te verwerken. Het blijft niet bij deze bevinding alleen. Rose beseft dat de hand waarschijnlijk niet spontaan naar het oppervlak is gekomen. Zeventien jaar geleden moet iets de hand hebben geactiveerd. Waardoor heeft het zich uit het binnenste van de aarde losgemaakt om zich een weg naar boven te banen? Op dit punt blijft het onderzoek steken.
Door een nieuwe gebeurtenis verandert alles. Wanneer het Amerikaanse leger boven Turkije luchtmonsters neemt, valt de legerhelikopter ineens als een baksteen omlaag. De oorzaak van de crash is een gigantisch stuk metaal dat een turquoise gloed uitstraalt. Er is een nieuw lichaamsdeel gevonden. Eindelijk lukt het Rose de oorzaak van het omhoogkomen van de ledematen te achterhalen en dan begint de lange zoektocht naar de rest van het ijzeren lijf. Rose is ervan overtuigd dat het om een compleet lichaam moet gaan. Een gigantisch lichaam. Alleen de hand is al bijna zeven meter lang.
Slapende reuzen begint verrassend en uiterst origineel. De gevonden lichaamsdelen smelten naadloos samen zodra ze bij elkaar gelegd worden en al snel worden de contouren van het enorme lichaam goed zichtbaar. Is het een standbeeld of misschien zelfs een robot? Waar komt het vandaan en waarom zijn de onderdelen verspreid over de planeet verstopt? Ook rijst de vraag of het wel zo verstandig is het lichaam in elkaar te zetten. Rose en haar enthousiaste team laten zich echter niet tegenhouden. Hun nieuwsgierigheid wint het van de angst voor het onbekende. Hoewel er nog heel wat raadsels ontrafeld moeten worden, draait alles om één vraag: wat zal er gebeuren als het lichaam volledig in elkaar is gezet?
Zodra het lichaam voltooid is, stort het verhaal in. Hoewel de auteur de lezer allerlei bijzondere gebeurtenissen en verhaalontwikkelingen voorschotelt, is de rek eruit. Mijn enthousiasme ebde razendsnel weg. Wat zo sprankelend en bijzonder begon, eindigt in een saai en lang relaas over ontwikkelingen die lang niet zo interessant zijn als de gebeurtenissen in het begin van het boek.
Het verhaal bestaat volledig uit vraaggesprekken, nieuwsartikelen, logboeken, rapporten, en (uitgeschreven) audiodagboeken. Het is een gedurfde en bijzondere manier van vertellen maar het doet het verhaal geen recht. Omdat zelfs emoties en romantische perikelen in verslagvorm aan de onbekende interviewer uit de doeken worden gedaan is het moeilijk sympathie, of andere gevoelens, voor de personages op te vatten.
Dat Sylvain Neuvel intelligent is en over een levendige fantasie beschikt is duidelijk. Een aantal elementen in dit verhaal, zoals de verklaring voor de aanwezigheid van het ijzeren lichaam, zijn bijzonder goed onderbouwd. Slapende reuzen is het eerste deel van een tweeluik. Ik hoop dat de auteur de sfeer van het begin van dit boek in het tweede deel – Ontwakende goden – weer op weet te pakken.
ISBN 9789045213118 | paperback | 302 pagina's | Karakter Uitgevers | mei 2017
Vertaald door Gert van Santen
© Annemarie, 7 juli 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER