Poppenhuis
David Hewson
Pieter Vos is een gebroken mens, sinds z’n tienerdochter Anneliese spoorloos is verdwenen.
Ooit maakte hij naam bij de Amsterdamse politie, maar nu heeft hij zich teruggetrokken op een woonboot, die hij op wil knappen. Z’n vrouw Liesbeth is van hem gescheiden en heeft inmiddels een relatie met Wim Prins, een populistisch politicus met een eigen agenda. Hij wil een soort Nachtwacht oprichten, om definitief een einde te maken aan de criminaliteit in Amsterdam. En dan verdwijnt z’n dochter.
Hoewel de zaak overeenkomsten lijkt te hebben met de verdwijning van de dochter van Pieter Vos, is er een belangrijk verschil. Nu wordt er namelijk losgeld geëist. Wim Prins is van mening dat z’n dochter, die na de zelfmoord van haar moeder aan de drugs verslaafd is geraakt, de ontvoering zelf in scene heeft gezet, om op deze manier aan geld voor haar verslaving te komen.
De jonge rechercheur Laura Bakker gaat in het Rijksmuseum op zoek naar Pieter Vos, die op een bank naar een groot poppenhuis zit te kijken. Ze is door Frank de Groot naar hem toegestuurd. Pieter ziet in haar een provinciaals meisje uit Friesland, dat niets te zoeken heeft in Amsterdam. Frank de Groot wil dat Pieter zich samen met haar bezig gaat houden met de vermissing van de dochter van Wim Prins.
En dan is er Jimmy Menzo, die zich min of meer als de nieuwe koning van de Amsterdamse onderwereld beschouwd. Theo Jansen, z’n laatste concurrent is 2 jaar geleden in de gevangenis beland en Jimmy Menzo heeft zijn imperium in handen weten te krijgen. Twee Surinaamse jongens staan in zijn kantoor en moeten iets voor hem doen. Wat dit precies is, komen we later wel te weten. Jimmy Menzo is een gewetenloze crimineel, die zich onder andere met drugshandel en prostitutie bezig houdt. Hij is geen crimineel die je in de boeken van Baantjer tegenkomt, zo’n boef die weliswaar aan de andere kant van de wet staat, maar die toch wel z’n grenzen heeft, maar iemand die werkelijk over lijken gaat. Theo Jansen lijkt eerder weggelopen uit een boek van Baantjer, maar schijn bedriegt.
Al deze draden komen uiteindelijk samen in een spannend verhaal. Haar collega’s kijken een beetje neer op Laura Bakker, omdat ze uit de provincie komt en niet uit Amsterdam, dat zich maar wat graag het centrum van Nederland waant. Laura blijkt echter niet het naïeve meisje, waar iedereen haar voor houdt, te zijn. Ze heeft een scherpe blik en draagt echt haar steentje bij aan de oplossing.
David Hewson heeft met dit boek weer een basis gelegd voor een spannende serie, waarin inmiddels al een paar delen zijn verschenen.
ISBN 978 90 225 6800 2 | Paperback | 382 pagina’s | Boekerij | 2014
vertaald door Henny van Gulik
© Renate 31 oktober 2020
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het derde zusje
Deel 3 van de Amsterdam-reeks
David Hewson
Mia en Kim Timmers waren nog maar elf jaar oud toen een ware tragedie plaatsvond. Hun vader, moeder en drielingzusje Jo werden in hun eigen huis vermoord. De meisjes zelf werden bij het busje van Rogier Glas, een bekende Volendamse zanger, aangetroffen. Ze zaten onder het bloed en de zanger was dood. Uiteindelijk bekenden ze aan de politie de zanger om het leven te hebben gebracht. Wie hun ouders en zusje heeft gedood, is nog altijd een mysterie.
Inmiddels zijn de zussen eenentwintig jaar oud en ware schoonheden. De afgelopen tien jaar hebben ze in een psychiatrisch inrichting op Marken gewoond. Hoewel ze inmiddels volwassen zijn, stralen ze nog altijd iets kinderlijks uit. Mia en Kim zijn voorgoed beschadigd. Met name de dood van Jo vinden ze moeilijk te verkroppen. Nog altijd vormen ze een drie-eenheid. Mia en Kim voelen dat Jo nog bij hun is. In hun hoofd zingt Jo mee met de liedjes die ze met hun prachtige, heldere stemmen zingen. Mia en Kim denken in drievoud, bij alles wat ze doen. Het cijfer drie heeft iets machtigs, vinden ze. Het duikt steeds weer op.
De afgelopen jaren hebben Mia en Kim geleerd dat ze sommige dingen maar beter niet hardop uit kunnen spreken. Ze hebben zich zo keurig gedragen dat het bestuur van de inrichting een overplaatsing naar een psychiatrisch inrichting voor volwassenen niet kan verantwoorden. In de kliniek op Marken kunnen ze ook niet blijven, die is uitsluitend voor jeugdige patiënten bestemd. Uiteindelijk wordt besloten dat de meisjes naar Amsterdam zullen verhuizen. Daar zullen ze in een speciaal overgangshuis rustig aan hun terugkeer in de maatschappij kunnen wennen.
Op weg naar Amsterdam gaat het mis. De meisjes ontdoen zich van hun begeleider en lossen in het niets op. Henk Veerman, de directeur van de inrichting, probeert de vermissing zo lang mogelijk stil te houden. Hij wil niet dat de inrichting negatief in het nieuws komt. Ook wil hij niet dat hun activiteiten nader onder de loep worden genomen. Aan pottenkijkers hebben ze op Marken geen behoefte. Uiteindelijk stapt hij toch schoorvoetend naar de politie. Brigadier Pieter Vos is kwaad. Door het getreuzel van Henk Veerman is kostbare tijd verloren gegaan. Waar is de begeleider van de meisjes eigenlijk gebleven? Niemand heeft meer iets van hem vernomen.
Mia en Kim hebben inmiddels hun mooie, blonde haar afgeknipt en geverfd. Ze melden zich bij het adres in Amsterdam dat ze kort voor hun vlucht hebben doorgekregen. De drukte van het bruisende Amsterdam overrompelt hen. Al snel hebben ze door dat ze de ene gevangenis voor de andere hebben verruild. Angstig en ook boos wachten ze op wat komen gaat. Ze hebben geen keus. Degene die hun vlucht geregeld heeft, ondertekende de hen toegespeelde berichten immers met “Jo”. Ze weten wel dat Jo dood is, maar toch.
In Het derde zusje draait alles om de vier moorden die tien jaar geleden zijn gepleegd. Hebben de knappe zusjes Rogier Glas werkelijk om het leven gebracht? Was Rogier Glas een onschuldige kindervriend of was er meer aan de hand? De manier waarop de zusjes zijn lichaam hebben toegetakeld, doet het ergste vermoeden. Nog altijd is niet bekend wie het gezin Timmers heeft vermoord. Ook over het motief tast Pieter Vos in het duister. Het feit dat alle dossiers over het onderzoek zijn verdwenen, maakt de zaak alleen maar ingewikkelder. Waarom moesten de documenten verdwijnen? Wie probeert wat te verbergen?
Het derde zusje is het derde deel van de Amsterdam-serie. Dit keer heeft de Britse auteur David Hewson, die veel tijd in Amsterdam doorbrengt, zijn aandacht op de omgeving van de hoofdstad gericht. Het is boeiend te lezen hoe hij naar het leven in Marken en Volendam kijkt. Hij heeft goed door dat deze hechte gemeenschappen hun problemen zelf oplossen en buitenstaanders zoveel mogelijk weren. Het is voor Pieter Vos en zijn collega’s dan ook niet eenvoudig tot de bewoners van het gebied door te dringen. Toch moet er nu eindelijk duidelijkheid komen. Wat is er tien jaar geleden precies gebeurd en… wie is verantwoordelijk voor de nieuwe lijken die opduiken? Deze uitstekende thriller heeft me tot en met de laatste bladzijde in spanning gehouden.
ISBN 9789022575840 | paperback | 440 pagina's | Boekerij | september 2016
Vertaald door Gert van Santen
© Annemarie, 27 september 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het verkeerde meisje
Deel 2 van de Amsterdam-reeks
David Hewson
De bevolking van Amsterdam en omstreken is massaal toegestroomd voor de intocht van Sinterklaas. Dikke winterjassen worden afgewisseld met bontgekleurde pietenpakken. De sfeer is uitgelaten. Ouders en kinderen kijken reikhalzend naar de komst van de goedheiligman uit terwijl ze tevreden op de uitgedeelde pepernoten knabbelen. De Amsterdamse politie is alert. Het is een hele klus om de veiligheid van het publiek tijdens zo’n groot evenement te waarborgen. Rechercheur Pieter Vos en zijn jonge collega Laura Bakker patrouilleren op het Leidseplein waar ze menig zakenroller in de kraag grijpen.
Ook Renata Kuyper en haar achtjarige dochter Saskia zijn op het feestgedruis afgekomen. Renata is gestrest. Ze is ervan overtuigd dat zij en haar dochter door een Zwarte Piet in een groen pietenpak achtervolgd worden. De politieman die ze aanspreekt, neemt haar niet erg serieus en ook Laura Bakker heeft in eerste instantie het idee dat de vrouw schromelijk overdrijft. Weet mevrouw Kuyper wel zeker dat het om één en dezelfde Zwarte Piet gaat? Laura Bakker doet haar best om de briesende Renata serieus te nemen maar de Zwarte Piet die de ongeruste moeder aanwijst, blijkt een undercover politieagent te zijn. Hij heeft Renata beslist niet achtervolgd.
Terwijl Laura een handvol pepernoten van haar vermomde collega aanneemt, raakt Renata even verderop in paniek. Saskia is weg. Laura probeert de nu hysterische vrouw te kalmeren. Er is vast niks aan de hand, kinderen raken wel vaker zoek tijdens drukke evenementen. Saskia duikt zo vast weer op. Rechercheur Pieter Vos is inmiddels op het tumult afgekomen en ook hij probeert de geschrokken moeder te kalmeren. Volgens Pieter wemelt het op het plein van de politiemensen en zullen ze Saskia snel vinden.
Sinterklaas is inmiddels op het plein gearriveerd en precies op het moment dat hij het woord neemt, wordt het publiek opgeschrikt door een fikse explosie. Er ontstaat paniek. Mensen schreeuwen en maken zich uit de voeten. Een tweede en derde explosie volgen. Voor de Georgische Hanna Bublik en haar dochter Natalya – die zich ook in het feestgedruis wilden storten - is het alsof ze zich opnieuw in een oorlogssituatie bevinden. Automatisch schakelt het tweetal op een vluchtmodus over. Ze banen zich een weg door het hysterische publiek tot ze in een smal straatje terechtkomen. Tijd om bij te komen is er niet. Iemand slaat Hanna neer. Wanneer ze weer bij kennis komt, is Natalya verdwenen.
Twee achtjarige meisjes, gehuld in identieke roze jassen, zijn tijdens het tumult verdwenen. En dan duikt ineens Saskia weer op. Ze is ongedeerd. Ze beweert dat ze door een man in een pietenpak werd meegenomen maar wist te ontsnappen. Natalya blijft weg. Na een vreemd telefoontje is de verwarring compleet. Natalya is ontvoerd. Haar ontvoerder meent dat hij Saskia in handen heeft. Hanna is ten einde raad. Tijdens een traumatische oorlog heeft ze zowel haar echtgenoot als haar vertrouwen in de medemens verloren. In Nederland werkt ze noodgedwongen als prostituee terwijl ze van een beter leven voor haar en haar kind droomt. Hoewel Pieter Vos er alles aan doet om Saskia te vinden, heeft Hanna het idee dat ze er alleen voor staat. Ze strijdt haar eigen strijd.
Voor het schrijven van de boeken Het Poppenhuis - waarin Pieter Vos samen met Laura Bakker naar zijn vermiste dochter zoekt - en Het verkeerde meisje bracht de Britse schrijver David Hewson veel tijd in Amsterdam door. Dat hij de stad goed heeft leren kennen, is duidelijk. Op overtuigende wijze schetst hij een bikkelharde wereldstad waar criminaliteit en prostitutie, niet eens zo ver van de statige woningen van de rijkelui vandaan, welig tieren. In één moeite door verwarmt hij het verhaal met de dorpse knusheid van de Jordaan, waar Pieter Vos met zijn hond op een aftandse woonboot woont. Pieter Vos en Laura Bakker wil ik zeker beter leren kennen maar het is vooral Hanna Bublik die indruk op me heeft gemaakt. Ze is wanhopig maar haar moederhart zorgt ervoor dat ze niet opgeeft. Hanna is een bikkel. Na het lezen van het eerste hoofdstuk van dit boek, heb ik mij gemoedelijk op mijn bank genesteld om heerlijk lang achter elkaar te lezen. Het verkeerde meisje liet me even alles om me heen vergeten. De ontspannende spanning en de uitstekende plot van dit boek smaken naar meer!
ISBN 9789022569115 | paperback | 365 pagina's| Boekerij | september 2015
Vertaald door Gert van Santen
© Annemarie, 28 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De Killing 3
David Hewson
Op een autokerkhof is een lichaam aangetroffen. Waarschijnlijk was de dode een zwerver die een dutje deed in een auto die door een kraanmachinist onder handen werd genomen. De schrandere inspecteur Sarah Lund doet echter een interessante ontdekking. Een nauwelijks leesbare tatoeage op de zwaar gehavende arm van het slachtoffer lijkt te verwijzen naar het schip de Medea dat vlakbij de vindplaats van het lijk in een haven ligt.
Sarah en haar collega’s treffen op de Medea nog twee doden aan. De driekoppige bemanning – de dode op het autokerkhof blijkt geen zwerver maar een bemanningslid te zijn geweest - van de Medea is op brute wijze aangevallen en gemarteld. Geen van hen heeft het overleefd. Welk drama heeft zich op het schip afgespeeld? Dan doet Sarah Lund opnieuw een ontdekking: op een bureautje ergens in het schip treft ze recent afgedrukte foto’s aan. Het zijn foto’s van Robert Zeuthen en zijn gezin. Robert Zeuthen is de eigenaar van het invloedrijke Zeeland-concern. Op de meeste foto’s staat echter niet Robert Zeuthen zelf maar zijn negenjarige dochtertje Emilie. Alarmbellen gaan af in het hoofd van Sarah en ze spoedt zich met haar team naar het landhuis van de Zeuthens. Ze zijn te laat.
Emilie is verdwenen. Ze ging ergens op het imposante landgoed een egeltje voeren maar kwam niet terug. Overduidelijke sporen wijzen erop dat ze is ontvoerd. Er wordt een rugzak gevonden met daarin een telefoon. Er komt een videoverbinding tot stand en de ontvoerder van Emilie verschijnt onherkenbaar in beeld. Hij vraagt wat de familie ervoor over heeft om Emilie terug te krijgen en verbreekt dan de verbinding.
De totaal ontredderde familie Zeuthen stelt een exorbitant bedrag ter beschikking. Robert Zeuthen en zijn vrouw Maja zijn onlangs uit elkaar gegaan en de verwijten vliegen over en weer. De spanning loopt hoog op. In eerste instantie accepteert de ontvoerder een groot bedrag aan losgeld maar de overdracht mislukt en een openbaar aanklager komt om het leven. Er wordt een nieuw, nog hoger, bedrag in het vooruitzicht gesteld maar bij Sarah is twijfel gerezen. Is de ontvoerder wel uit op geld? Het lijkt wel alsof hij een heel ander motief heeft.
Voor premier Troels Hartmann komt de ontvoering van Emilie hoogst ongelegen. Het Zeeland-concern is in opspraak geraakt vanwege een op hand zijnde verhuizing naar het buitenland en aangezien de regering nauwe banden met het concern onderhoudt, wordt Hartmann verantwoordelijk geacht voor het mogelijke banenverlies. Hartmann probeert de aandacht van Zeeland af te leiden maar dat lukt niet meer nu Emilie ontvoerd is. Toch merkt Hartmann dat zijn hart vooral uitgaat naar de kleine Emilie. Wil hij het politieke spel nog wel blijven spelen?
Sarah Lund is inmiddels vijfentwintig jaar in dienst. Ze staat op het punt om een nieuwe baan te accepteren maar de zaak van Emilie neemt al haar tijd en aandacht in beslag. De band met haar achttienjarige zoon Mark is slechter dan ooit. Ze ontdekt bij toeval dat hij vader wordt. Zijn vriendin is hoogzwanger. Mark verwijt haar dat ze gefaald heeft in het moederschap en Sarah is het met hem eens. Tijdens de zoektocht naar Emilie duikt een oude liefde van Sarah op die zijn nog altijd aanwezige gevoelens voor Sarah niet onder stoelen of banken steekt. De stugge Sarah weet niet wat ze met de situatie aan moet en doet waar ze het beste in is: ze negeert haar gevoelens en richt al haar aandacht op de vermiste Emilie. Uiteraard lapt ze tal van regels aan haar laars.
De Killing 3 is, net als de twee voorgaande delen, een dijk van een boek. Het verhaal is gebaseerd op het scenario van de Deense televisieserie Forbrydelsen (The Killing) dat door Søren Sveistrup is geschreven. Tijdens het kijken van het derde seizoen van de serie zat ik aan de buis gekluisterd en tijdens het lezen van het boek ervoer ik dezelfde spanning. Het verhaal is uitgebreid, diepgaand en meeslepend. David Hewson heeft de personages nog wat extra diepgang meegegeven en een geschikter einde voor het verhaal bedacht. Het lijkt erop dat met dit derde deel een eind is gekomen aan de reeks maar ik blijf hopen op een vierde seizoen en boek. Helaas lijkt alleen de – tegenvallende - Amerikaanse televisiebewerking van Forbrydelsen een vierde seizoen te gaan aanbieden. Ondanks al haar tekortkomingen heeft Sarah Lund heeft mijn hart veroverd en zal ik haar oprecht missen.
ISBN 9789022568156 | paperback | 399 pagina's| Boekerij| maart 2014
Vertaald door Herman van der Ploeg
© Annemarie, 21 april 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De killing 2
David Hewson
Op begraafplaats Mindelunden in Kopenhagen wordt een dode vrouw aangetroffen. Ze is vastgebonden aan een monument en haar gehavende lichaam verraadt dat ze kort voor haar dood op gruwelijke wijze is mishandeld. Haar man wordt gearresteerd, zijn kleding zit vol bloed. Het stel zou gaan scheiden en kennelijk hebben de huwelijksproblemen geleid tot een crime passionnel. Toch twijfelt Lennart Brix, hoofd moordzaken, aan deze verklaring. Hij mist de scherpe blik van voormalig rechercheur Sarah Lund. Nadat het onderzoek naar de moord op Nanna Birk Larsen dramatisch afliep en Jan Meyer, de partner van Sarah, voorgoed in een rolstoel belandde, is ze ontslagen. Sarah werkt tegenwoordig bij de grenspolitie in Gedser.
De veertigjarige Sarah slijt haar dagen in Gedser in eenzaamheid. Het is een vlucht, een poging om op te gaan in vergetelheid. De baan is weinig uitdagend, een soort boetedoening. Sarah voelt zich verantwoordelijk voor het lot van Jan Meyer. Wanneer ze door Brix gevraagd wordt om het dossier van de huidige moordzaak in te zien en haar eerste indruk met hem te delen, weigert ze. Ze is niet van plan haar veilige schuilplaats te verlaten. Toch begint er iets te kriebelen en omdat ze toch naar de stad moet voor de verjaardag van haar zoon Mark, stemt ze toe. Ook al heeft de echtgenoot van de dode vrouw inmiddels bekend, Sarah beseft meteen dat hij de dader niet kan zijn.
De dode vrouw heet Anna Dragsholm. Ze was advocate en vertegenwoordigde een legereenheid. De eenheid stond onder het bevel van Jens Peter Raben. Nadat de eenheid terugkeerde uit Afghanistan ging het mis met Jens. Hij draaide door, gijzelde een wildvreemde man en beweerde vervolgens dat deze verantwoordelijk was voor een slachtpartij in Afghanistan waarbij een onschuldig gezin op brute wijze werd gedood. Nu verblijf Jens in een psychiatrische gevangenis. Er is geen enkel bewijs dat zijn verhaal staaft. De man heeft ze niet allemaal meer op een rijtje.
Er wordt nog een moord gepleegd. Het slachtoffer is een goede vriend van Jens Peter Raben, ze dienden in dezelfde eenheid. De twee moorden worden vervolgens opgeëist door de Moslimliga, een tot nu toe onbekende organisatie. Het is koren op de molen van het Deense parlement dat op het punt staat om een nieuw Antiterrorismeakkoord te presenteren. De kersverse minister van Justitie, Thomas Buch, werkt echter tegen. Hij is niet van plan over één nacht ijs te gaan. Ook Sarah heeft zo haar twijfels. De moordenaar gebruikt nepidentiteitsplaatjes op zijn slachtoffers. Hij snijdt ze ermee. Is dat een kenmerkende methode van terroristen?
Net als de zaak Nanna Birk Larsen (uit De killing) zal ook deze moordzaak een gigantische omvang blijken te hebben. Ruim vijfhonderd bladzijden lang ging ik volledig op in deze briljante thriller die gebaseerd is op de Deense televisieserie De killing 2. De samenwerking tussen scriptschrijver Søren Sveistrup en auteur David Hewson heeft zich opnieuw vertaald naar een voortreffelijk boek. Van het tweede seizoen van De killing op tv was ik minder onder de indruk dan van het eerste seizoen. Het tweede boek is echter even indrukwekkend en fascinerend als het eerste boek.
Hoofdpersonage Sarah Lund is een vrouw die niemand toelaat in haar hoofd. Ze komt over als een stugge vrouw en die indruk klopt gedeeltelijk. Ze mist misschien enige gevoeligheid maar haar grootste probleem is dat ze niet in staat is om haar gevoelens met iemand te delen. Ze begrijpt dat ze vrijwel nooit aan de wensen van haar omgeving voldoet maar ze weet niet hoe ze hier verandering in moet brengen. Bovenal is Sarah oprecht en duidelijk. Er is niets stiekems aan haar. Wanneer ze zich vastbijt in een zaak, gaat ze grensoverschrijdend te werk. Hierdoor raakt ze keer op keer in de problemen. Sarah Lund is intrigerend, ze is een van de boeiendste fictieve personen die ik ken.
De killing is goed, De killing 2 is beter, zal De killing 3 dan het best worden? David Hewson heeft al toegezegd ook de ““filmverboeking” van De Killing 3 voor zijn rekening te nemen dus mij rest niets anders dan me ontzettend te verheugen op wat komen gaat.
ISBN 9789022562581 | paperback |528 pagina's| Uitgeverij Boekerij | maart 2013
Vertaald door Nienke Van Der Meulen
© Annemarie, 30 maart 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De killing
David Hewson
De Deense televisieserie Forbrydelsen (The Killing) heb ik verslonden. Het eerste seizoen telt maar liefst twintig afleveringen van een uur en het speelt zich af in Kopenhagen en omgeving. Zelden heb ik zo’n spannende en goed gemaakte serie gezien. Ademloos heb ik gekeken. Alles draait om één ding: Wie heeft Nanna Birk Larsen vermoord? Auteur David Hewson heeft, in samenwerking met scenarioschrijver Søren Sveistrup, een boek geschreven dat is gebaseerd op het script van het eerste seizoen. Een heerlijk dikke pil van bijna zevenhonderd bladzijden.
Hoofdpersoon in het boek is inspecteur Sarah Lund. Ze staat op het punt om met haar zoon Mark naar Zweden te verhuizen. Ze gaat daar samenwonen met haar vriend Bengt. Op haar laatste werkdag bij de Deense politie wordt het lichaam van de negentienjarige Nanna Birk Larsen gevonden. Het meisje is verkracht en vermoord. Sarah besluit haar vertrek nog even uit te stellen en verdiept zich met haar plaatsvervanger Jan Meyer in de zaak.
Nanna is dood aangetroffen in de kofferbak van een auto die tot het wagenpark van de charismatische politicus Troels Hartmann en zijn team behoort. De chauffeur van Hartmann wordt ondervraagd. De verkiezingen staan voor de deur en er woedt een hevige strijd om het felbegeerde burgemeesterschap. Hartmann denkt een goede kans te maken maar het politieonderzoek gooit roet in het eten. De moord op Nanna wordt breed uitgemeten in de pers en ook het onderzoek naar de chauffeur komt uitgebreid aan bod. Dit soort negatieve publiciteit kan Hartmann niet gebruiken. De chauffeur blijkt een geldig alibi te hebben en Sarah Lund en Jan Meyer concentreren zich op nieuwe ontwikkelingen in de zaak. Er duiken echter steeds nieuwe aanwijzingen op die leiden naar de partij van Hartmann. Sarah blijft haar vertrek naar Zweden uitstellen waardoor problemen in haar privéleven ontstaan. Ondertussen is de moordenaar nog steeds op vrije voeten.
Het verhaal wordt belicht vanuit de politie en de politiek. Hierbij bevinden de betrokkenen zich regelmatig in elkaars vaarwater. Sarah en Jan merken dat hun werk belemmerd wordt doordat diverse politici hun macht aanwenden. Regelmatig krijgen ze van hogerhand het verzoek een interessant spoor een nader onderzoek te ontzeggen. Sarah vindt het erg moeilijk om zich hierbij neer te zeggen en ook Jan wordt geplaagd door frustraties. De carrière van Troels Hartmann dreigt door de politieonderzoeken in het water te vallen. Zijn politieke tegenstanders maken in het heetst van de strijd schaamteloos gebruik van de aantijgingen tegen Hartmann en zijn partij.
Heel aangrijpend is het verhaal van Pernille en Theis Birk Larsen. De ouders van Nanna gaan door een hel. Ze klampen zich vast aan elkaar en hun twee zoontjes van zes en zeven. Ze gaan echter elk op een andere manier met het verdriet om en raken hierdoor van elkaar vervreemd. Theis heeft een dubieus verleden. Hij heeft het diep weggestopt, achter zich gelaten toen hij Pernille ontmoette. Wanneer nieuwe tips naar een leraar van Nanna leiden en deze als hoofdverdachte wordt aangemerkt, gaat het mis. Weggedrukte gevoelens van agressie komen naar boven. Theis gaat op geheel eigen wijze, bijgestaan door zijn beste vriend Vagn, de confrontatie met de docent aan. Hij stort zichzelf en de radeloze Pernille in nog meer ellende.
Het personage Sarah Lund heeft mijn hart veroverd hoewel ze niet bepaald over hartelijk karakter bezit. Ze is bot en geen voorbeeld van goed moederschap. Ze blinkt niet uit in het onderhouden van sociale contacten en relaties. Sarah is echter wél eerlijk en oprecht. Ze heeft pit en doorzettingsvermogen. De intelligente Sarah draagt in het eerste seizoen voornamelijk een gebreide wollen trui met een sterrenmotief. Ze lijkt wel vergroeid met deze IJslandertrui. Inmiddels is het kledingstuk een ware hype geworden en heeft het zelfs een eigen website.
Auteur David Hewson is vooral bekend van de Nic Costa serie die zich afspeelt in Italië. Om de juiste sfeer voor De killing te pakken te krijgen heeft hij veel tijd in Kopenhagen doorgebracht. Net als de serie had ook dit boek mij helemaal in zijn greep. Hewson heeft het script op een voortreffelijke wijze omgezet in boekvorm. Het boek ademt dezelfde spanning uit als de serie met als toevoeging rake beschrijvingen van de gedachtegangen van de diverse personages. Daarnaast heeft Hewson het einde gewijzigd. Het boek kent een andere dader dan de serie. Toen ik merkte dat het einde nog een staartje kreeg, twijfelde ik even of ik dat wel kon waarderen. Maar die twijfel werd snel weggenomen, het is subliem gedaan en ik geloof het volkomen. Hewson heeft op ingenieuze wijze gebruik gemaakt van aanwijzingen en karakterschetsen in het verhaal om zo een nieuwe, goed onderbouwde, ontknoping te creëren. De killing is een fantastisch boek van een zeer begenadigd schrijver. Hopelijk komen er ook “filmverboekingen” van seizoen twee en drie!
ISBN 9789022562574 | Paperback | 688 pagina’s| Uitgeverij Boekerij| juli 2012
Vertaald door Nienke Van Der Meulen en Janine van der Kooij
© Annemarie, 29 augustus 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Dans van de doden
David Hewson
Teresa Lupo ontvangt in haar woonplaats Rome een envelop van haar tante. De inhoud bestaat uit sleutels en de volgende brief:
“Sorry voor de overlast, maar ik heb wat problemen hier in mijn nieuwe woning in Venetië. Mocht ik de komende dagen mijn mobieltje niet opnemen zou jij dan voor mijn huis kunnen zorgen? Het is hartstikke leuk, maar nog niet helemaal af. Ik denk niet dat ik erg lang weg zal blijven. Je liefhebbende vriendin (die toevallig ook je tante is),
Sofia”
Sofia neemt haar mobieltje niet op en Teresa reist samen met haar moeder af naar Venetië. Het huis van Sofia is verlaten en Sofia zelf is nergens te bekennen. Teresa stuurt haar bezorgde - en ietwat op haar zenuwen werkende - moeder naar huis. Zelf blijft ze in Venetië. Ze is vastbesloten haar vermiste tante op te sporen. De politie neemt de verdwijning niet al te serieus. Bovendien is het carnaval van Venetië in volle gang, wat de nodige drukte met zich meebrengt. Teresa zal de klus in haar eentje moeten klaren. Maar waar moet ze beginnen?
Sofia woont in een gebouw dat bestaat uit vier appartementen. De bewoner van het bovenste appartement is nooit thuis maar door de overige twee bewoners wordt Teresa hartelijk ontvangen. Ook zij weten niet waar Sofia is maar zij hebben wel het idee dat Sofia erg gelukkig was de laatste tijd. Had ze een nieuwe liefde? Niemand weet het.
Dan ontvangt Teresa verhalen van een anonieme afzender. Goed geschreven, boeiende verhalen. In een aantal verhalen komt ze zelf voor. De vertellingen zijn mysterieus. Ze lijken verzonnen maar bevatten ook een kern van waarheid. Teresa weet niet wat ze ervan denken moet en beseft dat de verhalenverteller haar iets duidelijk probeert te maken. Maar wat? En wie stuurt haar eigenlijk deze verhalen? De doorgaans zo nuchtere Teresa is geïntrigeerd en beseft dat ze haar grip op de realiteit deels los zal moeten laten om de aanwijzingen in de verhalen te kunnen begrijpen.
Teresa neemt de verdwijning van haar tante hoog op en komt in de knoei omdat ze zonder toestemming is weggebleven van haar werk. Ze werkt als forensisch patholoog bij de politie in Rome. Ze moet het in dit boek zonder de hulp van rechercheur Nic Costa en haar vriend Peroni stellen. Zij bevinden zich voor een geheime opdracht op Sicilië. Teresa staat er alleen voor. Een aantal opvallende figuren lijken een prominente rol in het verdwijningsmysterie in te nemen maar wat hebben zij met Sofia te maken? Teresa raakt verstrikt in een raadsel dat haar verbeeldingskracht te boven gaat.
Het raadselachtige verhaal mondt uit in een spannende ontknoping. Daarna moeten er nog wat losse eindjes aan elkaar geknoopt worden en dat doet de schrijver in de laatste twee hoofdstukken. Deze hoofdstukken maken het verhaal compleet maar doen wel afbreuk aan de spanning. Die ebt volledig weg. De schrijfstijl en de inhoud van het boek getuigen van intelligentie en een grondige research. De lezer krijgt veel informatie over Venetië voorgeschoteld zonder dat het ook maar een moment saai wordt. De personages zijn sprankelend en de mysterieuze verhalen die Teresa toegestuurd krijgt zijn boeiend en smaken naar meer. Dans van de doden is een thriller die geschiedenis, wetenschap, gezond verstand en fantasie op een verrassende manier met elkaar mengt. Het resultaat mag er zijn.
ISBN 9789026133411| ebook| Vbk Media| november 2012
Vertaald door Willeke Lempens
© Annemarie, 16 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De schaduw van Lucifer
David Hewson.
David Hewson is bij thrillerliefhebbers met name bekend vanwege zijn in Venetië spelende serie thrillers met politieman Nic Costa in de hoofdrol. Binnenkort gaat hij beginnen met het naar boek vertalen van de bekende DVD-serie The Killing. En zijn veelzijdigheid bekroont hij met het boek De schaduw van Lucifer, wat weer van een heel andere orde is. Dit boek is trouwens veel eerder geschreven dan de Nic Costa-thrillers, maar dat terzijde.
David Hewson heeft mij schokkend verrast met het boek De schaduw van Lucifer. Er zitten zoveel lagen in dit boek; het gaat over muziek, het gaat over kunst, het gaat over liefde en het gaat over Lorenzo Scacchi in 1733 en de Engelsman Daniel Forster in het nu. Hoewel tijdtechnisch door eeuwen van elkaar gescheiden, lopen de levens deze twee mannen parallel aan elkaar.
Lorenzo komt na de dood van zijn ouders in huis bij zijn oom Leo, die een kleine drukkerij heeft in Venetië. Daniel is pas afgestudeerd en komt in contact met de laatst levende Scacchi, die hem een baantje aanbiedt om zijn bibliotheek te catalogiseren. In Venetië aangekomen blijkt Scacchi dat hij Daniel onder valse voorwendselen heeft uitgenodigd: hij moet iets kostbaars uit de overblijfselen van de drukkerij vinden wat verkocht kan worden, zodat schuldeisers afbetaald kunnen worden. Wat hij vindt is een anoniem stuk muziek dat van betoverende schoonheid is.
Lorenzo wordt verliefd op de Joodse Rebecca die een prachtig stuk muziek voor viool heeft gecomponeerd wat onder zijn naam uitgevoerd gaat worden. Muziek gecomponeerd door een vrouw en dan nog wel een Joodse, kon in die tijd immers absoluut niet!
Vanaf het moment dat zowel Lorenzo als Daniël zich schuldig maken aan bedrog rondom het muziekstuk, hangt de Schaduw van Lucifer dreigend boven hun hoofd. En beiden hebben te laat in de gaten van welke kant het werkelijke gevaar komt. Daar komen ze pas achter als het te laat is en hun dierbaren er te veel bij betrokken worden, of zelfs vermoord...
De Schaduw van Lucifer is een geweldig spannend verhaal en biedt de lezer daarnaast een boeiende inkijk in de geschiedenis van Venetië en van muziek (met een ludieke bijrol van Vivaldi). Het is duidelijk dat Hewson gedegen onderzoek heeft gedaan. Hoewel de levens van de twee jongemannen parallel aan elkaar beschreven worden, heeft de auteur door de verschillende stijlvormen en mooi afgeronde en in elkaar overlopende episoden, gezorgd voor een interessante schrijfstijl, waardoor het fenomeen 'boeien en binden' volledig van toepassing kan worden verklaard. Het enige dat de lezer wil is doorlezen.
Met dit boek heeft David Hewson zich bovenaan in mijn rijtje van favoriete auteurs weten te nestelen!
ISBN 9789026128622| Paperback | 480 pagina's | VBK Media | september 2011
Vertaald uit het Engels door Janine van der Kooij
© Joanazinha, 28 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De schaduw van Lucifer
David Hewson
‘Eén leven is onvoldoende. Sommigen van ons hebben meer goed te maken dan in de tijdsspanne van een bestaan mogelijk is.’
Als hij aan zijn scriptie over Venetiaanse boekdrukkunst werkt, ontdekt de twintigjarige Daniel Forster dat op het adres van een oude drukkerij in Venetië nog steeds iemand met dezelfde achternaam woont. In een opwelling schrijft hij een brief. Zijn moeder was Italiaans van afkomst, en Daniels Italiaans is vloeiend. Hij kan niet weten dat dit de aanzet is tot een aantal onverwachte gebeurtenissen. Het begint er mee dat hij uitgenodigd wordt door de heer Scacchi om diens bibliotheek te komen catalogiseren.
Dat die bibliotheek geen bibliotheek is, en dat het catalogiseren niet bepaald inhoudt wat hij zich er van voorstelt, maakt hem niet zoveel uit. Hij is dan al in de ban van het vreemde huishouden, dat bestaat uit de oude heer Scacchi, diens Amerikaanse vriend Paul, en de huishoudster Laura.
Als hij samen met Laura iets vindt dat de oude heer erg blij maakt, is meteen de link gelegd naar het andere verhaal dat we om en om met dit verhaal voorgeschoteld krijgen. Daarin gaan we enkele eeuwen terug. Naar 1733, de periode waarin Lorenzo Scacchi het zwaar te verduren heeft. Hij en zijn zus zijn hun ouders verloren. Lucia is naar Spanje vertrokken en Lorenzo gaat in de leer bij zijn oom Leonardo, in de drukkerij. Hij schrijft over zijn belevenissen aan zijn zus, brieven die afgedrukt zijn in een ander lettertype, zodat wij lezers de verschillende tijdperken makkelijker uit elkaar kunnen houden. Op het einde wordt daar een enkele keer de hand mee gelicht, maar dan zit je al wel zo in het verhaal dat je kunt herkennen in welke tijd je je bevindt.
In het begin is dat niet zo eenvoudig uit elkaar te houden, de verhaallijnen lopen parallel. Die vondst waar ik het al over had komt in beide verhalen voor. Ook is er in beide verhalen een romance die niet bepaald van een leien dakje gaat, en zijn er aasgieren, schurken die uit zijn op macht en geld, en daarvoor niets uit de weg gaan. Er vallen doden, er zijn amoureuze scènes, maar de charme van dit boek zit zoals altijd bij David Hewson in de informatie die hij tussen neus en lippen geeft over de voorbije tijd. In dit boek gaat dat vooral over het joodse leven in Venetië in de achttiende eeuw, over Vivaldi en andere muziek; over de violen van Guarneri, over Jean Jacques Rousseau, en over schilderwerken van bijvoorbeeld Canaletto. Voor in het boek staat een plattegrond van Venetië, handig omdat we ons nogal heen en weer bewegen door de stad.
In het boek wordt gerefereerd aan een schilderij van Tintoretto dat twee mannen afbeeldt. Een ervan is een knappe jongeman met blonde krullen, met twee stenen in zijn hand, die hij aanbiedt aan de tweede figuur, Christus, om hem te verleiden die stenen te veranderen in brood. (Ik kan jammer genoeg geen afbeelding vinden van dit schilderij) De knappe jongeman is Lucifer.
‘Als de duivel je een bezoek brengt, zijn er maar drie opties. Doe je wat hij wil? Of wat ‘het goede’ van je verlangt? Of doe je wat je eigen innerlijk je vertelt, en dat kan een van de hiervoor genoemde mogelijkheden zijn, of geen ervan.’
Wat ik een pluspunt vind, is dat Hewson in dit boek geen gebruik maakt van zijn vaste speurders.
Voor het overige is het een thriller zoals ik ze graag lees. Hewson is een meester in het gebruik van spanningsverhogende trucjes, en ook al moet je soms even terugbladeren om te controleren welke personages ook al weer bij welke tijd horen, hij houdt je 480 pagina’s lang in zijn ban en doet je verlangen naar meer…
ISBN 9789026128622| Paperback | 480 pagina's | VBK Media | september 2011
Vertaald uit het Engels door Janine van der Kooij
© Marjo, 24 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het zevende sacrament
David Hewson
Hewson doet het weer!!
Het boek begint met een lijst van personages en een woordenlijst. Het speelt in Italië, dus veel Italiaanse woorden. Het is een hedendaagse thriller, maar het achterliggende onderwerp is de Mithrasaanbidding. Dat is een godsdienst die in de eerste eeuw na Christus vanuit Perzie naar het westen is gekomen. Onder de Romeinen waren er veel aanhangers, die hun god door middel van reeksen beproevingen en ceremoniën eerden. Tot keizer Constantijn Rome binnentrok en de Mitrhras-aanhangers hardhandig uit de weg ruimde. Bij deze link vind je informatie over deze god en ook een afbeelding die een rol speelt in het boek: Mithras en de witte stier
Bij opgravingen in Rome zijn diverse altaren en andere resten gevonden. En daar begint het verhaal van deze vreselijk spannende thriller.
Giorgio Bramante is hoogleraar archeologie. Hij heeft een nieuwe ontdekking gedaan, maar omdat het op dat moment politiek gevoelig ligt om het over een godsdienstoorlog te hebben, ook al is het een oude, mag hij niets openbaar maken. Maar enkele studenten weten er van, en zes van hen trekken de grotten in. Dat is er een te weinig, beseffen ze, want voor Mithras moest alles in zeventallen. Zeven verschillende rangorden. Ieder van de studenten heeft een van deze rollen, en een van hen heeft ook een haan bij zich om te offeren, maar toch: het is niet helemaal goed. En dan treffen ze een jonge knul aan, de zevenjarige zoon van Bramante!
Alessio is een speciale jongen, zeer geïnteresseerd in alles, en hij is door zijn vader meegenomen naar de grotten en achtergelaten. Om hem op de proef te stellen, denkt de jongen. Maar hoe dan ook: de jongen wordt niet meer gezien. Wat er gebeurd is, daar onder de grond, niemand weet het. De studenten laten niets los, en als Giorgio Bramante een van hen vermoordt, maken ze dat ze Rome uitkomen. Bramante gaat voor veertien jaar de gevangenis in.
Dit is de eerste verhaallijn. De tweede begint op het moment dat Bramante weer vrij komt en de studenten een voor een gevonden worden: dood.
Leo Falcone, Nic Costa en Teresa Lupo moeten deze moorden oplossen, maar worden niet bepaald geholpen door de huidige commisario. Natuurlijk lukt het hun wel, maar voor je de oplossing kent moet je ruim 400 zenuwslopende pagina's door.
Het is een ongemeen spannend verhaal, en met die tergende cliffhangers kun je het boek eigenlijk niet wegleggen.
En al heb je een vermoeden van de clou, je weet er het fijne niet van. Misschien wel wie, maar niet hoe, wat en waarom.
ISBN 978 90 261 2316 0 Paperback 431 pagina's | Uitgeverij De Fontein | april 2009
vertaald door Ineke van de Elskamp
© Marjo, mei 2009
Lees de reacties op het forum, klik HIER
De engelen des doods
David Hewson
Op een klein eiland bij Venetië, het Isola degli Arcangeli, woont en werkt de familie Arcangelo. Het zijn glasblazers. Helaas gaan de zaken niet zo goed, hun glas verkoopt nauwelijks meer, en ze balanceren op het randje van de ondergang.
Een rijke Engelsman Hugo Massiter, biedt hen een groot geldbedrag aan: hij heeft grootse plannen met het eiland, maar het enige dat de Arcangelo's willen is glas blijven blazen. Ze komen tot een compromis en het contract wordt opgesteld.
Maar Massiter is niet helemaal zuiver op de graat. Dat ontdekken tenminste de inspecteurs die ingeschakeld worden als er een brand uitbreekt in het glasatelier. Een van de broers en zijn vrouw komen om het leven. Volgens de politie-inspecteur van Venetië is het niet moeilijk te snappen wat er gebeurd is: de man heeft zijn vrouw vermoord en heeft daarna zelfmoord gepleegd. Het is de bedoeling dat de twee inspecteurs uit Rome, die eigenlijk een soort ballingschap uitzitten in Venetië, het onderzoek snel en duidelijk afronden. Maar Nic Costa, Leo Falcone en Gianni Peroni zijn niet zo gauw tevreden, zij bijten zich als altijd vast in de zaak en ontdekken dingen die verborgen hadden moeten blijven. Ook hun vriendinnen, Emily, een voormalig FBI-agente en Teresa, patholoog-anatoom spelen een rol in de zaak.
Het is zeer tegen de zin van de Venetiaanse inspecteur, die duidelijk een vazal is van Massiter, dat het nu zeker geen klip en klaar geval zal worden!
Ik ken Venetië niet, en wat ik er van te 'zien' krijg via dit boek, is bepaald geen reclame. Hewson maakt het niet mooier dan het is, denk ik. Natuurlijk is dat ook niet zijn bedoeling. Het is een thriller tegen de achtergrond van... en die is zeer geslaagd.
Lekker spannend, zoals we Hewson kennen.
Paperback | 320 Pagina's | Uitgeverij De Fontein 2008 ISBN10: 9026122705 | ISBN13: 9789026122705 Originele titel 'The lizard's bite' vertaald door Ineke van den Elskamp
Zie ook de foto's van de plekken die Hewson gebruikt in zijn boek
© Marjo, april 2008
Het masker van Dante
David Hewson
Wie al meer boeken heeft gelezen van David Hewson weet dat Nic Costa zijn vaste speurder is.
In dit zevende boek is hij niet zo opvallend aanwezig. Waarschijnlijk ligt dat aan het feit dat het verhaal in Italië en in Amerika speelt en dat er meerdere politiediensten betrokken zijn bij het oplossen van de zaken.
Het begint met een tentoonstelling in Italië. Vanwege de première van een spraakmakende film worden er historische documenten getoond, als ook het doodsmasker van Dante, een waardevol artefact. Costa heeft de opdracht dat masker te bewaken. Met tegenzin kwijten hij en collega's Peroni en Falcone zich van die taak.
De film heet ‘Inferno’ en vertelt over de hel van Dante. Als de hoofdrolspeler van de film op spectaculaire wijze om het leven komt, wil Costa natuurlijk die moord oplossen. Maar helaas voor hem is ook het masker verdwenen, en hij moet zich daarop blijven concentreren, terwijl rivaal Quatrocchi van de carabinieri de moord moet onderzoeken. Dan wordt ook een aanslag gepleegd op de ster van de film, en omdat Costa emotioneel betrokken is geraakt bij deze mooie vrouw, is hij toevallig bij haar en degene die haar redt.
De filmpremière wordt verplaatst naar San Francisco, de filmstad. De tentoonstelling reist mee, als ook Costa met zijn collega’s en, helaas ook Quatrocchi. In Amerika gebeuren er nog meer akelige dingen, zodat er ook de plaatselijke politie bij betrokken raakt.
Eigenlijk is in dit boek Dante niet de spil waar alles om draait. Veel meer gaat het om Hitchock en diens film ‘Vertigo’. Het is een wervelend verhaal, er gebeurt veel, het is spannend, en Costa’s eigenzinnigheid verlevendigt de boel nog meer. Ook Teresa Lupo, de pathologe die bekend is uit eerdere boeken, is meegereisd naar San Francisco. Als toerist - want haar reis wordt niet betaald - kan zij een heel eigen rol vervullen.
David Hewson heeft weer een lekkere thriller geschreven, waarbij je regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. Er is voor elk wat wils, met oude geschiedenis naast moderne techniek, met misverstanden en stiekeme acties die het gevolg zijn van de rivaliteit tussen de politiediensten. En natuurlijk een beetje romantiek. Veel filmgeschiedenis ook, je krijgt meteen zin om weer eens wat films te gaan bekijken.
ISBN 9789026127212 | Paperback | 431 pagina's | Uitgeverij De Fontein | maart 2011
Vertaald door Janine van der Kooij
© Marjo, 26 juni 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Blauwe demonen
David Hewson
Dit is alweer de achtste thriller van Hewson. Het is niet in alle boeken het geval, maar in dit verhaal zijn de vaste speurders weer aanwezig. Het is niet nodig die boeken in ene bepaalde volgorde te lezen. Er is geen aparte verhaallijn als vervolgverhaal, al is er natuurlijk wel enige ontwikkeling in de relaties. In dit verhaal speelt bijvoorbeeld de vader van Nic Costa een rol op de achtergrond; Leo Falcone, Nics baas, zet zijn relatie met patholoog-anatoom Teresa Lupo voort, maar meer dan terloops wordt dat niet vermeld. Ook Gianni Peroni doet weer mee natuurlijk.
Peroni en Costa horen bij de Rijkspolitie, gezeteld in Rome. In dit verhaal wordt de rijkspolitie buiten spel gezet: Ten behoeve van zijn eigen eer en glorie heeft Minister-president Campagnolo de leiders van de Europese top uitgenodigd de G8-top in Rome te houden. In de stad Rome! Falcone vindt het erg riskant, en hij krijgt al snel gelijk: een parlementariër wordt ontvoerd. Men vindt hem vermoord terug. Maar er zijn dingen die niet kloppen en Peroni maakt zich klaar om de zaak te onderzoeken. Maar tot zijn ontsteltenis wordt de rijkspolitie buiten spel gezet. Ze mogen zich alleen maar met verkeer mag bemoeien en niet met de veiligheid van de gasten. En al zou hij het wel willen, ook president Dario Sordi kan er niets aan veranderen, Campgnolo houdt zijn poot stijf: er zijn meerdere speciale veiligheidsdiensten in de stad. Sordi stuurt Peroni, Falconi, Costa en Lupo naar een klooster aan de rand van de stad.
Officieel mogen ze dan wel niets, ze krijgen gezelschap van Peroni’s assistenten Rosa Prabakharan en Marco Oliva, en de assistent van Teresa, een computerfreak. Ook komt er nog een speciale versterking: Elisabeth Murray, de vrouw die twintig jaar eerder betrokken was bij het onderzoek Gladio, een geheime organisatie die zich wapende tegen de eventuele komst van het communisme. Toen de Koude Oorlog met een sisser afliep, richtte men zich op de nieuwe dreiging: uit het oosten. Er was een illegale bende, de Blauwe Demon, die misschien de fantasie was van een fanaticus die de Etrusken aanbad, het oude volk dat ten noorden van Rome woonde en door de Romeinen verdreven werd. Toen er mensen werden vermoord, was duidelijk dat de Blauwe Demon geen studentengrap was: verschillende mensen hadden de dood gevonden, een kleine jongen was ontvoerd, waarschijnlijk naar Afghanistan.
In de gebeurtenissen van twintig jaar terug ligt de kiem van de huidige gebeurtenissen. De top wordt bedreigd. Behalve de moord op de parlementariër is er een aanslag bij de Trevifontein. Die mislukt, maar er volgen nog meer waarschuwingen. Alle diensten zijn paraat, en dus ook onze vrienden, al wil de minister-president daar niets van hebben.
Er zijn erg veel verwikkelingen, het is een aardig ingewikkeld verhaal waarbij veel informatie gegeven moet worden. Personages, behalve de bekende, blijken niet altijd te zijn wie ze voorgeven te zijn. Hewson zet de lezer verschillende keren op het verkeerde been. Daardoor is het wel erg spannend. De kern van het verhaal is deze keer politiek. De interne politieke verwikkelingen van Italië, de verdediging van het westen tegen dreigingen van buitenaf, oude en nieuwe. Gladio is een organisatie die echt bestond, zoals Hewson in een nawoord uitlegt. De geschiedenis van Rome speelt een rol, alsmede de beroemde Engelse schrijver Shakespeare.
Goed verhaal, dat je, als je eenmaal een beetje de achtergrond door hebt, meesleept tot een onverwachte ontknoping.
ISBN 9789026128950 | Paperback | 448 pagina's | Uitgeverij De Fontein | april 2012
© Marjo, 23 juni 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER