De orde
Paul Goeken
De absolute belofte tot grootsheid
Paul Goeken kan in potentie gaan uitgroeien tot wellicht één van de beste en meest succesvolle thriller auteurs van eigen bodem. Na het lezen van zijn nieuwste boek “De Orde” is dat een stelling die absoluut te verdedigen valt. Ondanks een redelijk aantal schoonheidsfoutjes bevat dit boek namelijk de absolute belofte tot grootsheid. De uitgever zal beter zijn best moeten doen om allerlei irritante spelfouten te voorkomen (op de cover staat bijvoorbeeld imans in plaats van imams) terwijl Goeken zelf door hem veel gebruikte woorden als ‘opmaat’ en ‘deswege’ moet gaan vermijden en tevens moet proberen het aantal personages en namen drastisch in te krimpen. Want dan is de weg vrij voor een overweldigend succes, zeker als de auteur in staat is om de nagelbijtende spanning van de laatste paar hoofdstukken in meer delen van zijn verhalen te laten terugkomen. Paul Goeken bezit namelijk het zeldzame talent om een goed verhaal in een moordend tempo te vertellen en de lezers vanaf de eerste pagina’s volledig in zijn ban te houden. Zelfs de wat mindere hoofdstukken van “De Orde” bleven boeien doordat de leesbaarheid geen seconde minder werd en de woorden van Paul Goeken een soort magnetische aantrekkingskracht bezitten die de meeste lezers zal dwingen om vooral maar op zoek te gaan naar de volgende bladzijde. Een gave die maar weinig auteurs bezitten en die door Paul Goeken in “De Orde” nog maar voor een heel klein deel is benut.
Hoewel Goeken met “De Orde” een beetje probeert in te haken op de vraag van het publiek naar boeken die enigszins vergelijkbaar zijn met “De Da Vinci Code” van Dan Brown, is hij toch niet in de valkuil van geleende inspiratie gestapt. De cover legt wel degelijk een link, maar in zijn verhaal heef Goeken absoluut zijn eigen weg gevonden. De spanning in Spanje tussen allochtonen en autochtonen staat centraal, waarbij er flink wat vergelijkingen getrokken kunnen worden met de actuele situatie in Nederland.Een gevonden schat uit de tijd van de Tempeliers zorgt ervoor dat een obscure organisatie plotseling het geld en de invloed krijgt om een politicus met extreme ideologieën te steunen en de weg vrij te maken voor een nieuwe revolutie binnen de politieke macht. Het valt allemaal samen met de moord op een invloedrijke imam, welke later ook nog een bloedig vervolg krijgt. Het zorgt ervoor dat Alfonso Silva, van de elite-eenheid Nueve, de taak krijgt om de moordenaar voor het gerecht te brengen. Hij krijgt daarbij assistentie van de mooie Carmen Marrero, de eerste vrouw die binnen de hoogste gelederen van Nueve is doorgedrongen.
Na een gedegen opbouw en de introductie van een groot aantal personages, krijgt de lezer een steeds beter beeld van de problemen die zich in Spanje afspelen. De jonge politicus Miquel Medina maakt handig gebruik van de onrust in het land en lijkt haast niet te stoppen in zijn opmars naar de belangrijkste politieke positie van zijn land. Maar terwijl je als lezer denkt dat Goeken gaat beginnen met het beschrijven van een geweldig onderzoek van Nueve, is plotseling alles weer achter de rug. Met terugwerkende kracht lees je hoe alles heeft plaatsgevonden en moet plotseling alleen de moordenaar nog worden gevonden. Dit is eigenlijk de belangrijkste reden dat dit boek niet de maximale beoordeling van vijf sterren krijgt, al maakt Goeken het met een adembenemend slotakkoord bijna toch nog allemaal weer goed. Maar gezien de kwaliteit van het totale boek is het hem vergeven, vooral omdat de kwaliteit van de auteur duidelijk zichtbaar is en er dus ook genoeg aanwijzingen zijn dat hij nog veel verder kan groeien. Ik denk dat hij in een volgend boek zich vooral moet gaan concentreren op het personage van Carmen Marrero en haar het middelpunt van zijn verhalen moet gaan maken. Met voor de inmiddels vertrouwde Alfonso Silva een wat kleinere rol op de achtergrond.
Met “De Orde” heeft Paul Goeken een uitstekende thriller geschreven en bovenal laten zien dat wij van hem de komende jaren flink wat vuurwerk kunnen verwachten.
© Eric, maart 2006
De orde
Paul Goeken
De achterflap : Op vrijdag 13 oktober wordt in Granada imam Kamal Shoukri vermoord. Op zijn lichaam wordt een kleine, witte lap gevonden met in het midden een rood kruis. Drie dagen later vindt er weer een executie van een imam plaats, ditmaal in Barcelona. Ook nu treft men op het lichaam weer dezelfde merkwaardige relikwie aan.
De aanslagen veroorzaken grote onrust in Spanje. De link met de lang vergeten Tempeliersorde wordt gelegd en de pers ruikt sensatie. Alfonso Silva van de elite-eenheid Nueve krijgt de taak 'de Tempelridder', zoals de moordenaar is gedoopt, te vinden. Maar terwijl Silva samen met Carmen Marrero, de eerste vrouw die is doorgedrongen tot Nueve, de jacht op de Tempelridder opent, ontwikkelt zich in de politieke arena een ander gevaar. De jonge, charismatische politicus Miquel Medina begint steeds populairder te worden onder de bevolking. De idealen die hij koestert zijn echter regelrecht afkomstig uit een van de zwartste periodes in de geschiedenis van Spanje. De tijden van dictator Franco lijken terug te keren...
Einde flaptekst
Mede door het feit dat ik Paul Goeken 'ken' van het Crimezone-Forum en dat het boek on-Nederlands heet te zijn, alsook de enthousiaste commentaren van verschillende mensen op datzelfde forum, maakten dat ik meedeed aan de wedstrijd die Uitgeverij Bruna uitschreef om 'De Orde' te winnen. Mijn geluk was dan ook groot toen dit boek enkele weken later door de postbode werd afgeleverd. Toch bleef het nog enige tijd ongelezen in mijn boekenrek staan. De twijfel om het te gaan lezen bleef ergens sluimeren. En terecht blijkbaar...
Ondanks het redelijk goed begin van het verhaal, kon het mij totaal niet boeien, het 'pakt' niet.
Centraal in het boek staat de spanning in Spanje tussen autochtonen en allochtonen, een heet hangijzer dat heel Europa beheerst trouwens en daarom erg actueel is. Een gedroomd onderwerp voor een spannend boek, maar Goeken breidt naar mijn smaak teveel uit, met lange zinnen en horden personages waar ik op de duur niet wijs meer uit raakte.
Van spanning is er totaal geen sprake, het duurt zelfs tot over de helft van het boek eer de eerste imam vermoord wordt en dat wordt dan als een 'faits divers' verteld, heel raar vind ik dat. Telkens als je dan denkt : nu gaat het beginnen, gaat de vaart er weer uit. Het lijkt wel of er met ieder hoofdstuk een ander verhaal begint. 'De Orde' was voor mij een kwelling om door te komen. Ik heb voor het einde afgehaakt, geen Goeken meer voor mij.
Over de auteur:
Paul Goeken (1962) is Nederlander en emigreerde in 1999 met zijn gezin naar Gran Canaria, nadat hij zijn zwem-en duikschool verkocht. Hij debuteerde in 2002 met 'Hammerhead' waarin zijn passie voor de duiksport, net als in al zijn volgende boeken duidelijk naar voor komt. Net zoals zijn hoofdpersonage in de serie, Alfonso Silva, is hij PADI Master Instructor(Professional Association of Diving Instructors). Goeken heeft gedurende zijn carrière honderden leerlingen gebrevetteerd en duizenden duiken gemaakt.
Uitgever Bruna Uitgevers, A.W. ISBN 902298995X Bindwijze Paperback Verschijningsdatum oktober 2005 Aantal pagina's 307 blz.
© Christine, januari 2006