De achterflap: 'Tegenwoordig wil iedereen een ster zijn - een idol. Duizenden jongelui beschikken over het uiterlijk, de kleding, de haarstijl, de drugs, het zelfvertrouwen de de winnaarsmentaliteit die een ster kenmerkt. Het enige wat ze missen is talent.'
Heeft een moordenaar het voorzien op deze zogenaamde 'aanstormende' beroemdheden? Er hebben enkele gruwelijke moorden plaatsgevonden en het grote publiek en de media kijken gefascineerd toe - zodat sterven een geweldige carrièrekans kan betekenen voor degenen die echt wanhopig graag beroemd willen zijn.
Voor inspecteur Jessie Driver, die hiermee haar eerste moordonderzoek leidt, lijkt de zaak echter haar carrière eerder te schaden en haar zelfs persoonlijk in gevaar te brengen. Ondanks haar intelligentie, haar knappe uiterlijk en haar strakke leren broek, raakt Jessie in de problemen. Haar seksistische collega's proberen haar te vernachelen, ze valt als een blok voor één van de voornaamste verdachten en haar ingevingen leiden tot niets.
Zal de verwrongen geest van een psychopatische moordenaar haar de baas zijn ? Of zullen de genadeloze roddelpers en de televisie-betweters haar voor zijn?
Mijn mening :
De ambitieuze inspecteur Jessie Driver wordt ter plaatse gestuurd als er aan de Theems door een groepje roeiers een skelet wordt gevonden. In eerste instantie denkt Jessie dat haar mannelijke collega's een grap met haar willen uithalen en ze is niet van plan om zich te laten kennen en stort zich vol overgave op het onderzoek. Al zeer vlug blijkt dat het skelet door middel van een zuur ontdaan is van huid en haar. Jessie zet alles op alles om zich tegenover haar collega's te bewijzen en kan zeer snel de stoffelijke resten identificeren. Het gaat om de aan lager wal geraakte actrice, Verity Shore. Het onderzoek brengt haar in de wereld van de showbizz, kunstenaars en roddelpers. Ondertussen valt de ene dode na de andere en probeert Jessie het verband tussen al deze moorden te vinden.
Dit boek was deze keer het 'samenleesboek' van mijn leesclub bij Crimezone en dat is de enige reden dat ik het uitgelezen heb. Het verhaal is verschrikkelijk slordig geschreven en bij momenten heel vergezocht en overdreven. In de eerste helft van het boek krijg je een overdosis aan informatie. Het merendeel van de gegevens die je voorgeschoteld krijgt doen er totaal niet toe en maken je verwarring alsmaar groter. Ook de personages zijn erg karikaturaal neergezet, zonder het minste diepgang. Er worden bij momenten onbegrijpelijke conversaties gevoerd. Ik wist op de duur niet eens meer wat ik nu eigenlijk aan het lezen was.
Literaire misdaadroman staat er op de cover. Dat is totaal misplaatst. Om forum-vriendin Ellen te citeren : 'Het leest als een slechte B-film, waar je je doorheen worstelt, hopend dat het boek gaandeweg beter wordt, maar uiteindelijk ben je blij dat je het uithebt. Zonde van mijn tijd.' Beter kan ik het niet omschrijven.
Over de auteur :
Gay Longworth (1970) ontwikkelde zich na haar universitaire opleiding tot oliehandelaar. In die periode kreeg ze het idee voor haar eerste roman. Uiteindelijk vond ze de moed haar baan op te zeggen en te gaan schrijven. Haar eerste boek kwam uit in 1998, twee jaar later gevolgd door een tweede. 'De Kleur van Jaloezie' is het eerste boek van een reeks Jessie-Driver-thrillers en momenteel werkt ze aan het tweede deel. Gay woont nu in Londen met haar echtgenoot, de theaterproducent, Adam Spiegel, en haar dochter.
Paperback | 334 Pagina's | Uitgeverij Elmar | 2006 ISBN: 903891640X
Vertaler: U. Anderson
© Christine, april 2006