De weduwe
Fiona Barton
Zijn dood was onverwacht. Het was een klap voor inspecteur Bob Sparkes die nog altijd geloofde dat Glen Taylor de ontvoerder van Bella Elliott was. Hoogstwaarschijnlijk had hij het tweejarige meisje ook vermoord. Glen was een monster, maar dan wel een monster op vrije voeten. Sparkes had al meerdere reprimandes gekregen maar hij bleef zijn jacht op Glen voortzetten. Glen was de dader, Sparkes wist het zeker. Nu Glen dood is, zou de waarheid mogelijk nooit meer aan het licht komen. Tenzij… zijn weduwe zou gaan praten. Zou Jean Taylor de waarheid weten?
Ook journaliste Kate Waters hoopt vurig dat Jean zal gaan praten. En dan bij voorkeur tegen haar. Kate wil haar interviewen. Een artikel vol onthullingen van Jean Taylor zou de verkoopcijfers van de krant tot ongekende hoogten doen stijgen. Kate Waters ziet het bovendien als een echte uitdaging. Jean heeft tot nu toe altijd gezwegen. Ze is een vriendelijke, goedverzorgde vrouw. Een timede type. Het soort vrouw dat altijd vierkant achter haar echtgenoot staat, en bedeesd de andere kant op kijkt als manlief iets onprettigs doet. Wat weet Jean over haar man? Wat is ze bereid aan het lezerspubliek te onthullen?
Jean Taylor voelt zich vreemd genoeg opgelucht. Glen is er niet meer. Het is gedaan met zijn “gekkigheid”. Misschien moet ze op het verzoek van Kate Waters ingaan. Misschien wordt het tijd dat ze haar verhaal doet. Jean was pas zeventien toen ze Glen leerde kennen. Ze liepen elkaar bij een bushalte tegen het lijf. Jean liep stage bij een kapsalon en de iets oudere Glen werkte bij een bank. Hij zag er stoer en mannelijk uit in zijn keurige pak. Hij was anders dan de jongens die ze kende. Met zijn doortastende houding veroverde hij haar hart. Jean vond het heerlijk dat hij altijd het voortouw nam. Ze liet het gewillig toe dat hij alles voor haar bepaalde. Twee jaar later trouwden ze.
Glen was een liefhebbende man. Hij aanbad zijn Jeanie. Hun leven was liefdevol en gerieflijk. Ze hadden het goed samen. Toen Glen ontslag nam bij de bank om een eigen bezorgbedrijf op te starten, steunde ze hem onvoorwaardelijk. Het gerucht dat Glen ontslagen was, negeerde ze. Ook vond ze het niet erg dat hij eerst als pakketbezorger voor een baas ging werken. Ach, en dat het eigen bedrijf er nooit kwam, deed er eigenlijk ook niet toe. Glen en Jean waren gelukkig samen. Het was alleen heel verdrietig dat er geen kinderen kwamen.
De ontvoering van Bella raakte Jean diep. Jean volgde het nieuws over de verdwijning op de voet. Het hele land leefde met Bella’s ontroostbare moeder Dawn mee. De jonge moeder had maar heel even niet op haar kind gelet. Toen Glen, haar eigen Glen, als verdachte werd aangemerkt, was Jean met stomheid geslagen. Natuurlijk had Glen niks met de verdwijning van het meisje te maken! Zoiets zou hij nooit doen. Glen stelde haar gerust, de politie zou snel bij zinnen komen en dan zou het allemaal voorbij zijn. In de tussentijd werd hij echter volksvijand nummer 1. De keurige Jean was ineens de vrouw van een kinderontvoerder. Dat Glen onschuldig was, deed er kennelijk niet toe.
Welke waarheid zal uiteindelijk boven tafel komen? Wie is de ontvoerder van Bella? Is Glen daadwerkelijk onschuldig? En hoe zit het eigenlijk met de brave Jean? Wist zij werkelijk niet wat haar man in zijn vrije tijd deed? Vond ze het dan totaal niet verdacht dat ze nooit op zijn computer mocht kijken? Is alleenstaande, overbelaste moeder Dawn Elliott echt niet op de hoogte van de verblijfplaats van haar dochter? Auteur en journaliste Fiona Barton blijft de nieuwsgierigheid van de lezer prikkelen. Welke onthullingen vormen deel van de ontknoping? Wie toont zijn of haar ware gezicht en wie niet? Wie is slachtoffer en wie is dader?
Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld en ook met de tijd wordt gespeeld. Het heden en het verleden wisselen elkaar af, tot ze elkaar uiteindelijk ontmoeten. Als lezer stel je steeds je mening bij. Wie het ene moment nog verdacht is, wordt een volgende moment als onschuldig aangemerkt, waarna de twijfel toch weer toeslaat. Fiona Barton weet de aandacht uiterst kundig vast te houden. Is het huwelijk van Glen en Jean Taylor een sprookje of een nachtmerrie? Voor wie dit boek gaat lezen heb ik slechts één advies: probeer het boek niet halverwege het lezen weg te leggen, het lukt je toch niet!
ISBN 9789044348224 | paperback | 363 pagina's| The House of Books | mei 2016
Vertaald door Hilke Makkink
© Annemarie, 20 juni 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER