De stamboom
Steph Mullin en Nicole Mabry
Liz Catalano, journalist, krijgt van haar nicht Andie, met wie ze een woning deelt, voor haar verjaardag een DNA-test cadeau.
Een aardigheidje, denken ze, maar Liz is geschokt als ze de uitslag ziet: ze is helemaal geen familie van Andie! Sterker nog: ook niet van haar vader en moeder! Haar ouders moeten het haar nu wel vertellen, ze is geadopteerd als baby. Natuurlijk waren ze altijd al van plan het te vertellen, maar daar kwam steeds wat tussen.
Liz is niet alleen boos, ze is ook vastbesloten om haar biologische familie op te zoeken. Die lijken er niet veel te zijn, al weet ze wel dat haar moeder een jonge vrouw was die in de gevangenis zat. Ze geeft dan ook toestemming om haar DNA-gegevens te delen met de politie, al had ze echt niet verwacht dat de FBI aan de deur zou staan!
Zij waarschuwen haar: haar DNA blijkt sterke overeenkomsten te vertonen met materiaal dat afkomstig van de langst actieve seriemoordenaar ooit, de Tri State Killer.
Liz heeft dan al een oudoom en tante gevonden, met wie ze contact heeft. Zij vertellen haar dat haar moeder intussen overleden is. Andere familieleden melden zich niet. Als ze van de FBI en later van een verslaggever gegevens krijgt over het profiel van de moordenaar, begint ze te twijfelen: die kenmerken passen verbazend goed bij haar oom! De FBI heeft nauwelijks aanknopingspunten, en ze hopen dat Liz hen alles zal vertellen wat zij ontdekt over haar familie. Maar zij wil er niet aan dat haar oom een moordenaar is.
Er is een andere verhaallijn, die begint met een krantenartikel over een moord in 2012.
Daarin staat dat de politie denkt dat de eerste moord min of meer toevallig was, en dat de moordenaar vanaf 1999 de smaak te pakken kreeg. Om de twee jaar worden er slachtoffers gevonden, steeds twee jonge vrouwen, die samen een woning delen. De moordenaar gaat op dezelfde manier te werk. Niet - zoals bij de meeste seriemoordenaars het geval is - beginnend met een dier, dan mensen, met steeds kortere tussenpozen, maar steeds hetzelfde. Eén keer mislukte het, de vrouwen wisten te ontsnappen.
De vreselijke wederwaardigheden van de slachtoffers onderbreken geregeld de hoofdstukken die over Liz gaan. Wat knap gedaan is, is dat de modus operandi als het ware een vervolgverhaal is binnen deze slachtofferverhalen.
Het grootste deel van het boek gaat over Liz die in de ik-persoon vertelt over haar worsteling met de adoptie en de nieuwe houding ten opzichte van de familie die niet haar familie is, en ten opzichte van de nieuwe mensen die dat wel zijn. Eigenlijk is het in dit kader jammer dat er op de omslag staat ‘Wat als je erachter komt dat je familie van een seriemoordenaar bent?’ Dit en het feit dat die adoptie nogal zwaar lijkt te wegen, neemt een deel van de spanning weg, al wordt dat verderop wel weer goed gemaakt, als Liz besluit het zelf uit te zoeken. Eigenwijs gaat ze in tegen het advies van de politie en van Andie, maar zou ze dat niet doen dan bleef er van het thrillerelement niet veel over!
Dit boek is het debuut van Steph Mullin en Nicole Mabry. Zij werken allebei achter de schermen in de televisiewereld. Ze ontmoetten elkaar in 2012 en ontdekten elkaars passie voor schrijven en true crime. De stamboom is een veelbelovend begin en aangezien ze in de epiloog de mogelijkheid openhouden voor een vervolg, kunnen we er op hopen dat het resultaat van hun samenwerking nog wel kan verbeteren, er van uitgaande dat het hun bedoeling is thrillers te schrijven!
ISBN 9789402708332 | paperback | 368 pagina's | Uitgeverij HarperCollins | augustus 2021
Vertaald uit het Engels door Ingrid Zweedijk
© Marjo, 17 november 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER