Sluipend gif
Corine Hartman
Was het erin geslopen of is het altijd zo geweest? Jacqueline weet nog goed hoe verlegen Gijs naar haar keek, toen ze jaren geleden in haar bruidsjurk voor hem stond. Ze weet nog goed dat hij hun dochter Hanna liet schaterlachen. Nu is Hanna weg. Al jaren. Ze raakte aan de drugs. Jacqueline durft niet aan de oorzaak van het losbandige gedrag van haar dochter te denken. Het idee dat Gijs zijn eigen dochter… Het is te veel voor Jacqueline.
Voor de buitenwereld lijken Jacqueline en Gijs het goed samen te hebben. In het piepkleine stadje Bronkhorst, in de Achterhoek, hebben zij hun zaakjes goed voor elkaar. Gijs werkt op het pontje tussen Brummen en Bronkhorst en Jacqueline zorgt voor een schoon huis en een smakelijke avondmaaltijd. Daarnaast doet ze vrijwilligerswerk in een zorgcentrum en zorgt ze voor haar zieke moeder. Iedereen mag de innemende Gijs en de bescheiden Jacqueline.
Jacqueline vond het altijd wel best. Dat Gijs haar kleineerde, nam ze voor lief. Ze deed haar uiterste best ervoor te zorgen dat hij zo min mogelijk op haar aan te merken had. De laatste tijd is er echter wat veranderd. Gijs heeft er, in tegenstelling tot wat hij beweert, niet vrijwillig voor gekozen mensen veilig de IJssel over te zetten. Hij hoopt vurig dat zijn voormalig werkgever, de gemeente Zutphen, hem weer terug zal nemen. Gijs is wegbezuinigd, iets wat hij maar niet kan verkroppen. Tellen al die jaren trouwe dienst dan helemaal niet mee? Gijs reageert zijn frustraties op Jacqueline af. Dat mens kan ook nooit eens wat goed doen.
Jacquelines moeder is ziek. Ze is manisch-depressief en heeft al meerdere zelfmoordpogingen gedaan. Gijs schaamt zich voor zijn schoonmoeder. Haar excentriciteit is een smet op zijn keurige reputatie. Bovendien eist ze te veel aandacht van Jacqueline op. Onlangs nog heeft ze zichzelf met een lading droogijs in haar badkamer opgesloten. Jacqueline was er net op tijd bij. Van Gijs had het mens erin mogen blijven. Ze wilde toch zelf dood? Bovendien kwam Gijs in een leeg huis thuis en moest hij Jacqueline nota bene nog uit het ziekenhuis ophalen ook. Beseft dan niemand dat hij daar na een drukke werkdag geen behoefte aan heeft?
Gijs krijgt zijn zin. Jacquelines moeder blijkt ongeneeslijk ziek. Gijs rekent zich al rijk. Het huis van zijn schoonmoeder zal een aardige duit opleveren. In gedachten heeft hij al een luxe auto uitgezocht. Wat hij niet weet, is dat er iets bij Jacqueline is geknapt. Na jarenlang passief zijn beledigende woorden aangehoord te hebben, heeft ze er genoeg van. Het gedrag van Gijs valt onder geestelijke mishandeling, beseft ze nu. Ook vraagt ze zich af of ze haar medicijnen nog wel in moet nemen. Zijn ze echt zo goed voor haar of gebruikt Gijs ze om haar nog eens extra in toom te houden? Jacqueline wil vrij zijn. Ze wil leven.
Zoals ik al schreef, speelt Sluipend gif zich in het plaatsje Bronkhorst af. Het stadje, dat wel uit een sprookje ontsnapt lijkt te zijn, telt nog geen honderdzestig inwoners. Wie er over de hobbelige kinderkopjes naartoe rijdt, heeft het gevoel even aan de werkelijkheid te ontsnappen. Corine Hartman heeft hiermee een perfecte locatie voor een boek over schone schijn uitgekozen. Achter elke voordeur, ook achter fraaie voordeuren in pittoreske stadjes, spelen zich immers dingen af die niet met de buitenwereld gedeeld worden.
Het verhaal is gebaseerd op dat van de Franse Jacqueline Sauvage. Na zevenenveertig jaar huwelijk schoot ze in 2012 haar echtgenoot met een jachtgeweer dood. De zaak deed een hoop stof opwaaien. Was Jacqueline een moordenares die straf verdiende of was ze een slachtoffer die na jarenlang huiselijk geweld geen andere oplossing meer zag?
Met de boeken Sluipend gif en Een vlaag van waanzin is Corine Hartman een nieuwe weg ingeslagen. Beide boeken gaan over familiedrama’s en kennen een sluimerende, onderhuidse spanning. Ze zijn niet te vergelijken met de intense en gewelddadige thrillers uit de Jessica Haider-reeks, die ze voor deze boeken schreef. Hoewel Corine Hartman al jaren een zeer getalenteerd schrijfster is, zijn haar laatste twee boeken het meest indrukwekkend. Ze kennen een prachtige diepgang.
Sluipend gif zou ook een spannende roman genoemd kunnen worden. Het is een uitstekend uitgewerkt, aangrijpend verhaal over de complexiteit van het menselijk brein. Is Jacqueline een slachtoffer of toch niet? Wat vindt dochter Hanna van het hele verhaal? Dit indringende verhaal zal nog heel lang door mijn hoofd spoken. Groot leed kan zich bedrieglijk klein voordoen.
ISBN 9789023455561 | paperback | 272 pagina's | Cargo | februari 2017
© Annemarie, 7 maart 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Doodskleed
Corine Hartman
Rechercheur Jessica Haider strijdt voor gerechtigheid. De wereld is vergeven van onrecht en personen die de levens van anderen verwoesten. Als rechercheur is Jessica (Jessy) aan tal van regels gebonden maar als lid van de geheime organisatie Saligia, lapt ze de wet aan haar laars. Saligia grijpt in waar politie en justitie falen. De leden van Saligia deinzen niet terug voor moord en wantrouwen alles en iedereen. Zij dienen een hoger doel: gerechtigheid.
Eens kende de bikkelharde Jessy ook een zachte kant maar na de moord op haar zoon Nick veranderde dat. Nick was het licht in haar leven. Haar alles. Hij is op een gruwelijke manier gestorven en Jessy heeft hem niet kunnen redden. Ze was een uur te laat. Zijn uitgemergelde lichaam voelde nog warm aan toen ze hem vond. Op dat moment knapte er iets in Jessy. Haar duistere kant drong zich naar de voorgrond. De knappe Jessy oogt dan wel als een lieflijke vrouw, haar bijna inktzwarte ogen verraden haar kijk op de wereld. De wereld is zwart en als Jessy tot het uiterste moet gaan om een klein beetje menselijk leed door een lichtstraaltje te laten verdringen, dan doet ze dat.
Het huidige doelwit van Saligia is viroloog Vincent Donnelly. Donnelly gebruikt vluchtelingen, voornamelijk kinderen, uit Guatemala, Honduras en Mexico voor bio terreuraanvallen. Vlak voordat de vluchtelingen de grens van Texas oversteken, besmet hij ze met een afschuwelijk, besmettelijk en dodelijk virus. Donnelly eist belachelijke bedragen van de Amerikaanse regering. Zonder dat geld zal het virus voort blijven bestaan en steeds meer slachtoffers eisen. Jessy is geschokt. Kinderen als wapen gebruiken is ronduit verschrikkelijk. Zij zal Donnelly stoppen, hem voorgoed uitschakelen.
Jessy is de ideale persoon voor de opdracht. Ze vertoont een opvallende gelijkenis met de onlangs overleden vrouw van Donnelly. Haar verschijning zal de goed bewaakte viroloog niet onverschillig laten. Zal hij haar genoeg vertrouwen om zijn bodyguards de deur te wijzen? Zal Jessy een eind aan het leed van de jonge vluchtelingetjes weten te maken? Haar opdracht is niet ongevaarlijk. De kans dat Jessy het zwaar besmettelijke virus zelf oploopt, is niet gering.
De opdracht verloopt niet zoals gepland. Terwijl Jessy tot het uiterste gaat om haar doel te bereiken, beseft ze dat ze niet meer goed weet wat haar doel nu eigenlijk is. Na het zoveelste verraad weet Jessy dat ze niemand kan vertrouwen. Zelf is ze ook niet te vertrouwen. Jessy strijdt voor gerechtigheid maar wie heeft eigenlijk gerechtigheid verdiend? Wie is onschuldig en wie heeft zijn vingers gebrand? In haar hang naar gerechtigheid heeft Jessy grenzen overschreden. Ze is nog maar een schim van de bekwame rechercheur die ze eens was. Ze heeft gemoord en tot haar eigen schrik nauwelijks wroeging gevoeld. Ze heeft dan wel de zorg voor een klein meisje op zich genomen maar als Jessy de vader van het kind niet had vermoord, was dat niet nodig geweest.
Dan gebeurt het ondenkbare. Jessy belandt in de gevangenis. Ze heeft de wet net iets te vaak beschimpt. Jessy is verbijsterd. Ze ging zo in haar opdrachten op dat ze zichzelf niet langer als een gewone burger beschouwde. In haar cel probeert ze tot inkeer te komen. Kan ze nog schoon schip maken of zijn haar daden onomkeerbaar?
Doodskleed is het vijfde en laatste deel van de messcherp geschreven Jessica Haider-reeks. Door op dit goed uitgekiende moment te stoppen heeft Corine Hartman ervoor gezorgd dat haar Jessy een onuitwisbare indruk op de lezers achterlaat. Jessy Haider is geen heldin. Nooit geweest ook. Wel is ze een vrouw om rekening mee te houden. Een vrouw die weet wat ze wil en nergens voor terugdeinst. De lezer heeft haar leren kennen als een bikkelharde, cocaïne snuivende dame maar ook als een kwetsbare vrouw met een gebroken moederhart. Haar keiharde schil verbergt een beschadigd innerlijk. Dankzij Jessy is Corine Hartman opgeklommen tot de top van de Nederlandse misdaadliteratuur.
Wat zo goed is aan het personage Jessica Haider, is dat ze geen goed mens is. Vreemd genoeg maakt dat haar zeer geloofwaardig. De wereld wordt nu eenmaal door veel verschillende mensen bevolkt en dat zijn lang niet allemaal lieverdjes. Sommige mensen worden slecht geboren, anderen maken iets mee dat zó traumatisch is dat het hun kijk op de wereld verandert. Jessy is zo iemand. De dood van haar kind heeft vrijwel al het mooie in haar verwoest. In Doodskleed gaat ze vooral de confrontatie met zichzelf aan. Kan ze het restje goed dat nog in haar huist gebruiken om een nieuwe start te maken, of is haar ziel voorgoed verdord?
Ik heb enorm genoten van de Jessica Haider-reeks en ik had nooit verwacht een spijtig gevoel te ervaren bij het afscheid nemen van een moordenares. Ik zal je missen, Jessica Haider.
ISBN 9789045208527 | paperback | 285 pagina's| Karakter Uitgevers | juni 2015
© Annemarie, 6 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Een vlaag van waanzin
Corine Hartman
Hoe heeft het zo uit de hand kunnen lopen? Wat heeft hij in vredesnaam gedaan? Anthonie weet niet hoe hij zijn kinderen ooit nog onder ogen kan komen. Vooral Ciara niet. Door hem is ze ernstig getraumatiseerd. Door zijn toedoen zal ze levenslang met een afschuwelijke gebeurtenis worstelen. En Romée, zijn prachtige, lieve Romée… Het is allemaal zijn schuld. Hij heeft haar vermoord. Zijn vrouw, hun moeder. Misschien kan hij maar beter voorgoed uit hun levens verdwijnen.
Een jaar geleden leidde Anthonie een benijdenswaardig leven. Samen met zijn charmante vrouw Romée, hun twaalfjarige tweelingdochters Ciara en Chloë en hun veertienjarige zoon Thijmen woonde hij in een kast van een huis. Anthonie verdiende de kost met zijn eigen reclamebureau en Romée gaf yogales. Een vriendelijke hond maakte het plaatje compleet. Ze waren gelukkig.
Toch is het helemaal misgegaan. Heel langzaam sloop achterdocht het huwelijk binnen. Anthonie begon te vermoeden dat Romée iets voor hem verzweeg. Sinds ze zonder hem een schoolreünie bijwoonde, leek ze te zijn veranderd. Was ze soms verliefd op een ander? Anthonie kon het idee niet meer loslaten. Zou zijn Romée hem bedriegen? Eigenlijk was er helemaal niets dat op ontrouw wees maar de gedachte liet Anthonie niet meer los. De knagende argwaan nam een steeds grotere plek in zijn binnenste in.
Romée was een drukbezette vrouw. Haar drie kinderen vroegen uiteraard de nodige aandacht en het huishouden slokte ook veel tijd op. Daarnaast was er nog de zorg voor haar dementerende schoonvader. Eigenlijk kon hij niet langer op zichzelf wonen maar hij verzette zich hevig tegen een verhuizing. Anthonie bagatelliseerde het probleem. Leek niet in te willen zien dat zijn vader de strijd tegen zijn ziekte aan het verliezen was. Ondertussen was het Romée die alle ballen in de lucht moest zien te houden. Een taak die steeds onmogelijker leek.
Sinds de reünie was er inderdaad iets veranderd. Een oude schoolvlam liet Romée weten nog altijd in haar geïnteresseerd te zijn. Ach, Romée was nog zo jong toen ze verkering met Jelle had. Toch was ze hem nooit vergeten. Vooral niet omdat hun liefde grote gevolgen voor haar had. Als piepjong meisje moest Romée een hartverscheurende keuze maken. Een keuze die destijds de juiste leek maar haar steeds vaker een groot gevoel van spijt bezorgde. Had ze het destijds anders aan moeten pakken? Jelle liet haar nog altijd niet onberoerd. Wat moest ze met deze gevoelens doen? Romée hield nog altijd van Anthonie maar zijn gedrag werd steeds onoverkomelijker. Was hun huwelijk voorbij?
Romée en Anthonie. Hun sprookje veranderde in een nachtmerrie. Een familiedrama, zoals dat tegenwoordig heet. Griezelig genoeg was er niet veel voor nodig. Hadden ze maar met elkaar gepraat. Hadden ze elkaar maar in vertrouwen genomen en hun gevoelens met elkaar gedeeld. Dit boek vertelt hun verhaal. Over hoe het begon en hoe het eindigde. En over hoe het nu verder moet.
Een vlaag van waanzin is geïnspireerd op een waargebeurd familiedrama. In een helder verwoord verhaal doet Corine Hartman op overtuigende wijze uit de doeken hoe zo’n afschuwelijke gebeurtenis tot stand kan komen. Het hoeft niet altijd te gaan om een gemene man die zijn vrouw regelmatig een pak slaag gaf. Soms zijn het spanningen die onbedoeld torenhoog oplopen, een affaire, stress, een nare gebeurtenis of een combinatie hiervan. In een vlaag van waanzin kan het geluk van een gezin ineenstorten.
De Jessica Haider-reeks was bikkelhard, loeispannend en bloederig terwijl de spanning in Een vlaag van waanzin subtieler is. De lezer weet dat de sluimerende spanning uiteindelijk in een explosie zal ontaarden waardoor het verhaal je steeds meer bij de keel grijpt. Door deze vertelwijze weet Corine Hartman de spanning goed in het verhaal te houden. Het feit dat het vertelperspectief regelmatig wisselt én er geschakeld wordt tussen toen en nu verhoogt de nieuwsgierigheid nog eens extra.
Het is duidelijk dat het niet goed af gaat lopen, toch hoopte ik stiekem op een wonder. Er is niet veel voor nodig om iets volledig uit de hand te laten lopen maar de stap naar een nieuwe start is misschien nog wel kleiner. De personages in dit boek zijn goed gekozen. Het zijn doodgewone mensen, precies wat omstanders na een familiedrama vaak over de slachtoffers en de dader zeggen. Met Een vlaag van waanzin toont Corine Hartman dat ze alle finesses van het thrillergenre beheerst. Een knap staaltje vakmanschap.
ISBN 9789023494195 | paperback | 286 pagina's| Cargo | februari 2016
© Annemarie, 10 februari 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
IJskoud
Corine Hartman
Na een uitje dat hun huwelijk nieuw leven in leek te blazen worden de welgestelde mediamagnaat Mats Garlini en zijn vrouw Leonie bij de voordeur van hun huis op gewelddadige wijze overvallen. De dader heeft het op de inhoud van de kluis voorzien. De overval loopt niet goed voor het echtpaar af. Hun twee tienerkinderen treffen bij thuiskomst een gruwelijk schouwspel aan. Mats is doodgeschoten en Leonie is zwaargewond.
Nadat rechercheur Jessica “Jessy” Haider enige tijd uit de roulatie is geweest, staat ze te popelen om weer aan het werk te gaan. De afgelopen weken bracht Jessy in een afkickkliniek door. Op het moment dat ze haar werkzaamheden bij de politie hervat, heeft ze al zeven weken geen cocaïne gebruikt. Het witte goedje spookt echter constant door haar hoofd. Jessy gebruikt niet meer maar is nog altijd verslaafd.
Jessy’s politiecollega’s weten niets over haar drugsverslaving. Ze zou onmiddellijk ontslagen worden. Het wekenlange ziekteverlof van Jessy heeft volgens hen te maken met de recente moord op haar collega David. De afgelopen jaren waren niet mild voor Jessy. Nog niet zo lang geleden stierven haar vader en haar zoon. Jessy’s vader was ziek en al op leeftijd maar haar kerngezonde zoon Nick had nog een lang leven voor de boeg. Hij viel in handen van psychopaat Rolf Brezinger. Brezinger vermoordde Nick op een gruwelijke manier. Door de moord op Nick liet Jessy de zwarte gedachten die ze jarenlang de kop indrukte, de vrije loop. Ze sloot zich aan bij Saligia, een geheime organisatie die het recht in eigen handen neemt.
Terwijl Jessy de moord op Mats Garlini grondig onderzoekt, werkt ze in het geheim aan een nieuwe opdracht van Saligia. Sir Ryan, de oprichter van Saligia, heeft haar hoogstpersoonlijk voor deze klus ingeschakeld. Het bedrijf Corail heeft zijn aandacht getrokken. Corail is gespecialiseerd in cyronisme, het invriezen van mensen. Volgens Sir Ryan is cyronisme het werk van de duivel en moet dit bedrijf een halt toegeroepen worden. Jessy ontdekt echter al snel dat de nevenactiviteiten van Corail nog veel kwalijker zijn. Is Sir Ryan wel eerlijk tegen haar geweest?
Het onderzoek naar de moord op Mats Garlini vordert gestaag. Leonie is inmiddels bij kennis en herinnert zich de stem van de overvaller. Het gaat om een bekende van de familie. De zaak lijkt zo klaar als een klontje maar Jessy werkt zichzelf in de nesten door de verdachte op agressieve wijze met zijn vermeende misdaad te confronteren. Jessy is een bikkelharde tante en sinds kort weet ze hoe dat komt. Lange tijd heeft ze herinneringen aan haar Oostenrijkse oom Wilhelm onderdrukt maar een bezoekje van zijn zoon Andreas en een brief van Wilhems ex-vrouw Franziska hebben het verleden genadeloos opgerakeld. Een logeerpartij bij oom Wilhelm, leider van een nationaalsocialistische groepering, liep volledig uit de hand. Wilhelm is de oorzaak van Jessy’s inktzwarte persoonlijkheid. Dankzij Saligia zal hij nu boeten voor zijn daden.
IJskoud is het vierde deel in de Jessica Haider-serie. Opnieuw is de bikkelharde politievrouw Jessica Haider in haar vrije tijd een meedogenloze moordenaar. Saligia leek haar in eerste instantie op het lijf geschreven maar de geheime organisatie is nietsontziend en deinst er niet voor terug zijn eigen leden uit te schakelen. Wie niets meer waard is voor de organisatie zal niet levend vertrekken. Om de Corail-opdracht tot een goed einde te brengen speelt Sir Ryan een speciale troef uit. Hij “motiveert” Jessica door het leven van een onschuldig kind in te zetten.
Wie IJskoud wil lezen doet er goed aan eerst de voorafgaande drie delen van deze serie te lezen. Wie zich meteen op dit boek wil storten, heeft baat bij de samenvatting voorin het boek. IJskoud leest als een trein. De diverse verhaallijnen zijn uiteenlopend en Jessica werkt zich steeds verder in de nesten. Corine Hartman maakt het zichzelf niet makkelijk maar kan zich beroepen op een gedegen schrijfervaring. Waar het verhaal met andere auteurs op de loop zou zijn gegaan, leidt Corine Hartman het met strakke hand naar een overtuigende en pakkende ontknoping. Het verhaal over oom Wilhelm komt iets minder goed uit de verf maar het verklaart wél waarom Jessica zo genadeloos kan zijn.
Jessica Haider is een opvallende verschijning. Een vrouw met een hart dat zowel intense liefde als overweldigende haat kan voelen. Een vrouw met een lugubere hobby en een hardnekkige verslaving. Een vrouw die intrigeert maar ook angst aanjaagt. Wie haar tegen het lijf loopt zit voorgoed in haar netten verstrikt. Ook ik ben een slachtoffer en wacht weerloos op het volgende deel van deze fantastische thrillerreeks.
ISBN 9789045205779 | paperback | 303 pagina's| Karakter Uitgevers| oktober 2014
© Annemarie, 20 oktober 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Zielloos
Corine Hartman
Bijna een jaar geleden is Nick, de zoon van rechercheur Jessica “Jessy” Haider, op gruwelijke wijze om het leven gekomen. Nick viel in handen van de wraakzuchtige psychopaat Rolf Brezinger die nog een appeltje met Jessy te schillen had. Brezinger heeft zich gewroken door Nick zoveel mogelijk te laten lijden. Jessy slaagde er niet in om haar zoon op tijd te redden, iets wat ze zichzelf nooit zal vergeven.
Korte tijd geleden is ook de vader van Jessy overleden. Jessy schitterde door afwezigheid aan het ziekbed van haar vader waardoor de relatie met haar zus enigszins bekoeld is. Om haar emoties de baas te blijven, stort Jessica zich op haar werk. Haar baas Boet roept haar echter een halt toe. Boet is van mening dat Jessy rust nodig heeft en zet haar op een oude zaak. De politiechef maakt zich zorgen om de gedreven rechercheur. Bovendien is Brezinger nog altijd voortvluchtig.
In de ogen van haar collega’s is Jessy een doorgewinterde rechercheur die soms iets te veel opgaat in haar werk. Ze heeft zo haar eigenaardigheden maar wordt alom gerespecteerd. Niemand vermoedt dat Jessy een dubbelleven leidt en zich regelmatig aan de verkeerde kant van de wet bevindt. Jessy is niet langer op zoek naar de moordenaar van haar zoon omdat ze precies weet waar de man zich bevindt. Brezinger zal zijn wraak nooit meer doen gelden. Nog niet zolang geleden sloot Jessy zich aan bij het geheime elitekorps Saligia, een organisatie die de wet aan zijn laars lapt om criminelen te laten boeten voor hun daden. De eigenzinnige maar vriendelijke rechercheur Jessica Haider is in haar vrije tijd een meedogenloze, coke snuivende moordenaar.
Terwijl Jessica zich op haar werk morrend bezighoudt met de verdachte dood van een klein kind, stuiten haar collega’s op een aantal gruwelijke moorden. Jessy kan het niet laten zich met de moordzaken te bemoeien en dat komt haar duur te staan. De slachtoffers zijn op een ongebruikelijke wijze tentoongesteld en Jessy herkent haar eigen werkwijze in de moorden. Iemand probeert haar aandacht te trekken, iemand kent haar verborgen identiteit. Is het de onbekende man die haar op haar vaders begrafenis een boodschap stuurde en het bericht ondertekende met “Brezingers Son”?
De moorden zijn bedoeld als een persoonlijk boodschap aan Jessica maar dat kan ze haar collega’s natuurlijk niet laten weten. Ze gaat zelf op onderzoek uit en bestrijdt de gevoelens die haar hoofd bijna doen exploderen met drugs, drank en seks. Tegelijkertijd splitst Saligia haar een pittige opdracht in de maag. Iemand heeft de organisatie geschaad en moet uit de weg geruimd worden. Het beoogde slachtoffer heeft Jessica geïntroduceerd bij Saligia en is bovendien haar jeugdliefde. Is Jessy ook in staat te moorden als het doelwit een geliefde is? Als ze faalt, zal Saligia haar dat niet in dank afnemen.
Ondertussen houdt - in een vredig klooster in de Eiffel - moeder-overste Agnes zich obsessief bezig met bijen. Ze ziet de vele bijensteken die haar lichaam overdekken als een zegen van god. Ook wordt er in het klooster een mysterieuze operatie uitgevoerd. En dan is er nog neef Andreas uit Oostenrijk. Hij dringt wel erg op een bezoekje aan Jessica’s zus aan.
Zielloos is het derde deel in de Jessica Haider-reeks. Er zit een mooie diepgang in het verhaal en aan “griezelmomenten” geen gebrek. In het eerste en tweede boek kreeg de lezer al behoorlijk wat pittige en gruwelijke gebeurtenissen voorgeschoteld en ik hoopte dat het verhaal en het personage Jessica Haider in het derde boek niet met de auteur op de loop zouden gaan. Ik vreesde dat het verhaal op een gegeven moment te gruwelijk zou worden maar mijn zorgen waren onterecht: ook in dit derde boek beheerst Corine Hartman het verhaal volkomen en raakt het nergens uit balans. Corine Hartman blinkt uit in het creëren van een haast ondraaglijke spanning. De twee verschillende gezichten van Jessica zorgen voor een indrukwekkend contrast. Er zijn momenten dat ik het personage Jessy omarm terwijl ik haar tegelijkertijd vrees.
Jessica Haider is geen doorsnee politievrouw en de gebeurtenissen in het boek zijn verre van alledaags maar toch is het verhaal geloofwaardig. Jessica maakt interessante ontwikkelingen door en de diverse verhaallijnen lopen mooi in elkaar over. Het resultaat is een compleet, goed uitgewerkt en mooi afgerond verhaal dat toch ook ruimte overlaat voor een volgend deel. Corine Hartman is – naar mijn mening - momenteel de beste thrillerschrijfster van Nederland.
ISBN 9789045204840 | paperback | 320 pagina's| Karakter Uitgevers B.V. | februari 2014
© Annemarie, 27 februari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Glashard
Corine Hartman
Rechercheur Jessica Haider leidt een dubbelleven. Het verlies van haar zoon Nick heeft haar gebroken maar het is haar gelukt om de brokstukken van haar leven weer aan elkaar te lijmen. Maar wanneer je van scherven weer een geheel maakt, blijven er altijd onvolkomenheden. Nooit zal ze vergeten hoe gruwelijk haar zoon aan zijn einde is gekomen. Zijn moordenaar heeft geboet, daar heeft Jessy eigenhandig voor gezorgd maar haar dorst naar wraak is nog niet gelest. Ze is dan ook dankbaar en vereerd dat ze mag toetreden tot het geheime elitekorps Saligia. Saligia is een organisatie die het recht in eigen hand neemt. Saligia laat zich niet tegenhouden door wetten en regels. Mensenlevens worden niet gespaard en wreedheid wordt niet geschuwd.
Jessy’s eerste opdracht is contact leggen met Baruch Salomons. Baruch is een bekende Antwerpse diamantair en Saligia verdenkt hem ervan dat hij in bloeddiamanten handelt. Jessy krijgt een valse identiteit aangemeten en weet op slinkse wijze de aandacht van Baruch te trekken. Halina, de huidige vriendin van Baruch, wordt door Saligia tijdelijk buitenspel gezet en het kost Jessy niet veel moeite om haar plaats in te nemen. Zonder enige schroom duikt ze het bed in met Baruch. De cocaïne die ze aangeboden krijgt wijst ze niet af ook al weet ze dondersgoed dat ze op deze manier haar drugsverslaving nooit onder controle krijgt. Jessy’s schaamteloze gedrag werpt zijn vruchten af: Baruch neemt haar mee naar Afrika. Baruch is echter vele malen gewiekster en gevaarlijker dan ze heeft ingeschat en het tripje naar Afrika wordt al snel levensgevaarlijk. Bovendien heeft één van de beveiligers van Baruch zo zijn eigen bedoelingen.
Jessy zet dan wel haar leven op het spel voor Saligia, in haar dagelijkse leven mag daar niets van blijken. Vrienden, familie en collega’s weten niet beter dan dat Jessy haar tijd verdeelt tussen haar politiewerk en het bezoeken van haar vader die in een hospice ligt. In haar hoedanigheid als rechercheur onderzoekt ze moorden waar ze meer van weet dan ze kan laten merken. Zo onderzoekt het team van Jessy een moord die niemand minder dan zijzelf heeft gepleegd. Haar vader bezoekt ze zo vaak mogelijk maar nog vaker laat ze het afweten. De stille en minder stille verwijten van haar zus Suus drukken als een loodzware last op haar schouders. Jessy voelt zich bezwaard maar het werk voor Saligia is verslavend. Ze blijft haar grenzen verleggen en geeft zich vol overgave over aan haar bloeddorstige gevoelens.
Glashard is het tweede deel in de Jessica Haider reeks en een waardige opvolger van Bloedlijn. Corine Hartman is met deze reeks een nieuwe weg ingeslagen en ik juich dat van harte toe. Glashard is een bikkelharde thriller die niet geschikt is voor tere zieltjes. Meedogenloosheid, moord en ruwe seks worden afgewisseld met een ogenschijnlijk normaal (privé)leven. Jessica Haider heeft twee gezichten en haar duistere kant is angstaanjagend. Op de momenten dat je als lezer sympathie voor haar koestert, bekruipt je meteen een ongemakkelijk gevoel want bij een vrouw als Jessy passen geen warme gevoelens. Soms dreigt het verhaal te heftig te worden maar Corine Hartman balanceert kunstig op de grenslijn van het aanvaardbare waarbij ze af en toe een schijnbeweging maakt maar de grens nooit overschrijdt. De lezer kan niet anders dan met ingehouden adem doorlezen in deze bloedstollende thriller. Corine Hartman was met Bloedlijn al opgeklommen naar de top en heeft zich daar met Glashard stevig verankerd.
ISBN 9789045206417 | paperback | 280 pagina's | Karakter Uitgevers B.V. | september 2013
© Annemarie, 30 september 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Bloedlijn
Corine Hartman
Rechercheur Jessy Haider zal de dood van haar zoon Nick nooit te boven komen. De afgelopen maanden verkeerde ze in een roes van cocaïne, rouw, woede en een intens gevoel van wanhoop. De moordenaar van haar kind, Brezinger, is nog steeds op vrije voeten. Jaren geleden heeft Jessy de man achter de tralies weten te krijgen maar hij ontsnapte uit De Koepel en ontvoerde vervolgens haar kind. Jessy was niet in staat haar eigen vlees en bloed te redden van een afschuwelijke dood, iets waar ze niet mee kan leven.
Elke vezel van haar lichaam is belust op het vinden van Nicks moordenaar maar ze weet haar baas van het tegendeel te overtuigen. Ze mag weer aan het werk. Haar eerste zaak is erg confronterend. Kim van Brugge, een zestienjarig tv-sterretje, heeft zelfmoord gepleegd. Wanneer Jessy het levenloze lichaam te midden van een berg knuffelbeesten ziet liggen, wordt het haar bijna teveel. Zestien jaar, even oud als haar zoon Nick. Opnieuw een dood kind. Zonder haar dagelijkse dosis cocaïne kan Jessy zich niet staande houden. Ze weet heel goed dat ze ontslagen zal worden als ze betrapt wordt maar ze kan niet zonder. Nog niet.
Brezinger is echter nog niet klaar met Jessy. Hij ontvoert haar ex-man Marc met wie ze nog steeds een warm contact heeft. Marc is de vader van Nick en nu is ook hij in handen gevallen van de meedogenloze moordenaar. Jessy zou het liefst met groot materieel uitrukken om de man een halt toe te roepen maar ze heeft duidelijke instructies gekregen. Ze mag niemand bij de ontvoering betrekken. Jessy gaat ogenschijnlijk door met het dagelijks leven terwijl ze van binnen verscheurd wordt. Alles draait om het ontvangen van nieuwe berichten terwijl ze naar de buitenwereld de schijn op moet houden dat er niks aan de hand is. Zal ze dit keer wel in staat zijn om een geliefde te redden?
Jessy twijfelt over de zelfmoord van Kim. Het meisje bruiste van levenslust en niets wijst erop dat ze het leven niet meer zag zitten. Is ze soms vermoord? En wat heeft de pedofiele buurman van Kim te maken met het tragische lot van het meisje? Terwijl Jessy wankelt onder het juk van talloze emoties krijgt ze steun uit onverwachte hoek: haar in Parijs woonachtige ex-vriend Alex duikt na jaren zomaar in haar woonplaats op. Ze laten elkaar nog steeds niet onberoerd en de lust laait onmiddellijk op.
Meteen nadat ik begon in dit boek was het me duidelijk dat ik het niet meer weg wilde leggen. Het verhaal is verrassend goed. Corine Hartman is een nieuwe weg ingeslagen en wel een heel gedurfde! Jessica Haider is allesbehalve een doorsnee rechercheur. Ze gebruikt drugs, werkt het liefst solo, houdt er unieke verhoormethoden op na en is beslist niet vies van een ruwe vrijpartij. Jessy heeft een duistere kant, een kant die slechts weinigen kennen.
Deze thriller is het eerste boek in een nieuwe serie van de auteur. Op de kaft van het boek wordt Jessica Haider beschreven als de Nederlandse Dexter. Dexter is een Amerikaanse televisieserie over een forensisch onderzoeker – Dexter - die seriemoorden pleegt. Ook Jessica zal naast het oplossen van moorden een aantal nieuwe politiezaken creëren. Ze zal de scheidingslijn tussen goed en kwaad moeiteloos overschrijden.
Corine Hartman heeft me enorm verrast met dit boek. Ze had me met haar voorgaande boeken al overtuigd van haar kunnen maar nu gaat ze nog een stapje verder. Ze heeft het comfort van de politiethriller verruild voor de emotionele en gewelddadige achtbaan van een psychologische thriller. Ook heeft ze de Achterhoek ingewisseld voor Limburg. Jessy woont in Thorn en werkt in Maastricht. Tijdens het lezen van dit boek moest ik af en toe flink slikken, de personages gaan heel ver om hun doel te bereiken en de lezer wordt niets bespaard. Het boek is uitermate sterk geschreven. De toon is hard met een vleugje kwetsbaarheid en het verhaal is tot in de puntjes onderbouwd. Corine Hartman behoort wat mij betreft tot de top van de Nederlandse thrillerauteurs. Dit najaar verschijnt Glashard, het volgende deel in deze reeks. Ik ben vastbesloten om er niets van te missen.
ISBN 9789045201504 | paperback |280 pagina's| Karakter Uitgevers | februari 2013
© Annemarie, 17 februari 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER