Thrillers Leestafel.info

http://www.isamaron.nl

Eindspel
Deel 4 in de reeks De Noordzeemoorden
Isa Maron

Eindspel is het laatste deel in het vierluik van De Noordzeemoorden, waarin rechercheur Maud Mertens de belangrijkste speurder is, al moeten we zeker de nog studerende Kyra Slagter niet onderschatten. In het eerste deel leerden deze twee elkaar kennen omdat de zus van Kyra verdwenen is. Deze verdwijning was de rode draad in de vier boeken, en zal in dit laatste deel afgerond worden. Daarnaast speelt er echter nog een andere zaak, die helaas voor de slachtoffers steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Bij deze zaak zijn twee oude mensen op een gruwelijke manier vermoord. Motief: roof. 

Rechercheur Mertens wordt eigenlijk meer bezig gehouden met die andere zaak die nog niet afgerond was: in een tuin van de villa van een omstreden politicus werden begraven hoofden gevonden. Toevallig is dat een huis in de straat waar Kyra opgegroeid is. Zij kende de familie Demsterwold die daar woonde.

Kyra is behalve met haar studie nog steeds bezig met de verdwijning van haar zus Sarina. Ze bezoekt daarvoor Vincent Demsterwold, die in Engeland in de gevangenis zit. Er is sprake van een internationale organisatie die zich bezig hield met zedendelicten. Heeft dat ook te maken met de verdwijning van Sarina? Als Kyra ontdekt dat er meer meisjes vermist zijn, waarvan sommigen werden teruggevonden, maar dat er ook lichamen aangespoeld zijn van onbekenden, verwaarloost zij haar studie meer en meer. Gelukkig geeft haar vriend haar alle steun, en is ook Maud Mertens steeds meer onder de indruk van haar kwaliteiten. Maar in de organisatie die zij willen aanpakken, blijken geduchte tegenstanders te zitten. Machtige mensen die met gemak aan allerlei touwtjes trekken. Dat denken zij ook nu te kunnen doen, maar zij gaan net een stap te ver…

De zaak wordt opgelost, maar voor het zo ver is, heeft Isa Maron haar lezers nog danig in de greep. Gruwelijk spannend is het verhaal over deze onverkwikkelijke zaken. Hoe zit het allemaal in elkaar? Is er een link tussen de verdwijning van Sarina en de vondst van de hoofden? Omdat de zaak van drie kanten belicht wordt – de daders, de slachtoffers en de speurders – heeft de lezer zo zijn eigen ideeën. Of die kloppen, dat weet je pas als dit vierde deel afgerond is. Dat afronden gebeurt op een uitstekende manier, dit vierde deel wil je helemaal niet wegleggen voor het uit is. Dan is er het nawoord door Isa Maron, en dat geeft je een heel akelig gevoel:

‘Veel elementen in de delen van De Noordzeemoorden zijn ontleend aan de werkelijkheid, maar verder is het verhaal fictief. De meeste gruwelijkheden heb ik niet zelf bedacht. Ook die vind je gewoon in de werkelijkheid. Helaas. Mensen zijn heel goed in het elkaar onnoemelijk verdriet doen. Ik begrijp niet goed waarom dat gebeurt’. 

Isa Maron debuteerde in 2008 met de thriller Passiespel. Ze is lid van het Moordwijven collectief van zes thrillerschrijfsters en bestuurslid van het Genootschap van Nederlandse Misdaadauteurs.

ISBN 9789044348583 | paperback |465 pagina's | Uitgeverij The House of Books| november 2016

© Marjo, 11 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Ritueel
Deel 3 in de reeks De Noordzeemoorden
Isa Maron

Maud Mertens wordt bij een nieuwe zaak geroepen. In een tuin, behorend bij een enorm huis, werd een hoofd gevonden. Alleen een hoofd. Nader onderzoek legt tien hoofden bloot, die op een specifieke manier gerangschikt zijn. De recherche tast in het duister wat de betekenis daarvan kan zijn.

Op dit moment woont er een BN-er met zijn gezin, maar nog niet zo lang geleden was dit het huis van de politicus Demsterwold. Vrij snel na diens overlijden, twee jaar eerder, is zijn dementerende weduwe in een verzorgingshuis terecht gekomen. De zoon woont in Engeland en de dochter in Zweden, zij hebben nauwelijks contact met elkaar of hun moeder. Maar nu liggen die hoofden in hun tuin, sommigen al jaren, anderen minder lang. Maud Mertens kan haast niet anders dan een link leggen met de familie Demsterwold, wiens naam goed bekend is bij de politie. De zaak ligt gevoelig: ooit werd de politicus verdacht van zedendelicten, met connecties tot ver in het buitenland. Tot grote ergernis van de recherche werd de zaak in de doofpot gestopt. Nader onderzoek werd verboden; verslagen van onderzoeken verdwenen. Ook nu is er tegenwerking.

Op minder officiële manier is ook Kyra, studente forensische zaken, aan een onderzoek bezig. De familie Demsterwold was een van haar buren, en natuurlijk is ze ook nog steeds op zoek naar haar zus Sarina. Vijf jaar geleden is het al weer, dat zij verdween op een zeilreis langs de Scandinavische kust. Intussen hebben zij en haar ouders een goed contact met de ouders van de jongeman die bij Sarina was. Zijn lichaam spoelde aan op de Deense kust. Wat hebben de hoofden te maken met Sarina, als dat al het geval is? Is er verband met Demsterwold? En wie is die psychopaat, die ook zijn lugubere zegje mag doen tussen het verhaal door?

In de eerdere boeken van de Noordzeemoorden kwam een andere verhaallijn in zicht: een Franse jonge vrouw die in Schotland gevonden werd, bleek ontsnapt uit gevangenschap. Zij werd opgevangen in Londen. Langzaam herinnert zij zich de gruwelen die zij heeft moeten doorstaan. Natuurlijk is haar verhaal er niet voor niets. Er moet een link zijn. Maar Isa Maron verklapt ook in dit derde deel niet alles wat zij nog in petto heeft. De zaak van de hoofden in de tuin wordt opgelost, maar de zaak van Sarina en het Franse meisje duurt voort. Dus ja, er komt nog een deel waar ik al met spanning naar uit kijk.

Isa Maron wisselt van vertelperspectief, in gelukkig niet al te lange hoofdstukken, en vertelt in heldere taal over het moordcomplot, dat eigenlijk erg vergezocht lijkt. Maar Maron maakt het ongelooflijke geloofwaardig. Zij weet de aandacht van de lezer zeer goed vast te houden, voert de spanning op tot het einde toe zodat die het boek niet wilt wegleggen, hunkerend naar het volgende deel.

ISBN 9789044348156|paperback| 336 pagina's | Uitgeverij The House of Books | november 2015 

© Marjo, 23 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

IJskoud
Deel 2 in de reeks De Noordzeemoorden
Isa Maron

IJskoud is het buiten, waar onze vrouwelijke hoofdpersonen bovendien een duik nemen in het ijskoude water.
Maar ijskoud is vooral degene die kinderen ontvoert.

Zomaar, op klaarlichte dag verdwijnt het ene kind na het ander, meisjes, jongens, soms meerdere kinderen op een dag. Het enige dat getuigen zien is een man in het zwart, dat zoals zij denken met een ziek kind op straat loopt.

Maud Mertens wordt op de zaak gezet en ze doet met haar team haar uiterste best om een verbindende link te vinden tussen deze kinderen. Ze zijn tussen 7 en 12 jaar oud, komen uit verschillende plaatsen, er is geen verband met huiselijke problemen, met scholen of clubjes, helemaal niets. Wie neemt deze kinderen mee? En waarom? Er wordt geen losgeld geëist en trouwens, veel van de ouders hebben helemaal geen geld. Het enige meisje waarvan de ouders rijk zijn staat de dag na haar ontvoering met een blinddoek om op een verlaten parkeerplaats. Was zij niet ‘goed’? Waarom werd zij wel vrijgelaten en de anderen niet?
Maud staat voor een raadsel en de tijd dringt want er blijven kinderen verdwijnen.

Kyra Slagter die in het eerste boek in de serie de Noordzeemoorden ook al een rol had, raakt betrokken bij deze zaak doordat het eerste ontvoerde joch een oppaskind is van haar vriendin.
En natuurlijk leeft bij Kyra nog steeds de verdwijning van haar eigen zus. Ze doet zelf onderzoek, maar heeft ook de hulp van Maud nodig. Maud is best bereid om verder te zoeken naar Sarina, zeker nu er - zoals aan het eind van deel een verteld werd - vier jaar na de verdwijning ansichtkaarten kwamen vanaf Texel.
Maar Maud heeft niet eens tijd voor haar eigen dochter, slaapt nauwelijks, deze ontvoerde kinderen moeten gevonden worden! Voor haar ogen spelen zich nog taferelen af van een eerdere zaak die helemaal mis liep omdat ze niet doortastend genoeg optrad, zich een rad voor ogen liet draaien. Dat kan niet nog een keer gebeuren!
Dus besluit Kyra, die de opleiding tot forensisch inspecteur doet, om zelf naar de Waddeneilanden te gaan.

Isa Maron bouwt de spanning op, ze wisselt van verhaallijnen, waarbij ze ook regelmatig verwijst naar het eerste boek. Ze laat Maud Mertens terugdenken aan die andere zaak; laat Kyra op school bezig zijn met onderzoeken en ze laat haar sporen vinden.
Ze vertelt vanuit het gezichtspunt van Jesse, het eerste ontvoerde kind, wat er met de kinderen gebeurt.
En er zijn de cursieve tussenstukjes, die het verhaal dat ook in het eerste deel begon en dat zich in Londen afspeelt, verder vertellen. Over het getraumatiseerde meisje dat gevonden werd in een kloof, het meisje dat niet praat, maar van wie men denkt dat ze van Franse afkomst is.
De lezer vermoedt een link met Sarina...

Na dit tweede deel kan je als lezer alleen maar nog meer uitkijken naar het volgende boek van de Noordzeemoorden, een serie van vier delen.
Het is spannend en levensecht. Deze opzet, een op zichzelf staand verhaal binnen een vervolgverhaal, werkt verslavend.
En de twee vrouwen zijn heel herkenbaar, met hun twijfels en intuïties. En je wilt weten wat er met Sarina gebeurd is...

Isa Maron werd in 1965 geboren in Utrecht. Ze deed het gymnasium en studeerde in Amsterdam Economische
Wetenschappen en Psychologie.

ISBN 9789048822706| Paperback |320 pagina's | Uitgeverij The House of Books | december 2014

© Marjo, 8 maart 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Galgenveld
Deel 1 in de reeks De Noordzeemoorden
Isa Maron

Als er vlakbij de pont op de kade van het IJ een dode man gevonden wordt, die aan een lantaarnpaal hangt, is Jarno Slagter degene die hem vindt. Hij belt zijn zus, Kyra, in de wetenschap dat zij gefascineerd is door moord. Kyra heeft planken vol boeken over forensisch onderzoek, boeken over moorden en moordenaars, en ze is van plan om na haar eindexamen forensische pathologie te gaan studeren. Kyra is net 19 jaar oud. Een meisje. Als de speurder die op de zaak wordt gezet, steeds opnieuw met dat meisje geconfronteerd wordt, moet ze op een gegeven moment de conclusie trekken dat Kyra misschien wel verkeerd bezig is, maar toch ook veel weet en ziet. Zij is heel snel op de plaats delict aanwezig en filmt alles. Zij vertelt de inspecteur wie het slachtoffer is: een kunstdocent, verbonden aan de school waar Kyra nu eindexamen doet. Waarschijnlijk zou de inspecteur het zelf ook wel ontdekt hebben, maar de docent schilderde naakte meisjes, veelal zijn eigen leerlingen. En het bleef niet bij schilderen, weet Kyra. 

Ook is zij zich bewust van de betekenis van die plek: het is het voormalige Galgenveld. In de zestiende eeuw werden veroordeelde misdadigers daar opgehangen. Het galgenveld was goed zichtbaar vanuit de stad, vooral vanuit de westelijke eilanden.
Hoewel Maud Mertens vanuit hogere gelederen de opdracht krijgt te zoeken in de richting van misbruik van jonge meisjes, is Mertens niet zeker dat ze op het goede pad zit. Kyra weet wel zeker van niet. Zeker als er een tweede dode valt. Ook daar is Kyra snel aanwezig,  en zij ziet dat dit slachtoffer evenmin zomaar achtergelaten is. Er wordt iets bedoeld met de plaats delict. Maar Mertens' baas wil er niet aan dat er verband zou zijn, en splitst de zaken op.

De lezer heeft intussen ook een beetje een inzicht in wat de moordenaar wil, omdat hij zijn eigen verhaal mag vertellen tussendoor. Hij verklaart zichzelf meedogenloos, en heeft nog meer slachtoffers op het oog.
En dan is er nog een derde verhaallijn: in het Schotse hooggebergte wordt een meisje aangetroffen. Ze is op de vlucht, maar kan niets vertellen over wie ze is.
Voor de lezer rijst de vraag of zij dan misschien de zus van Kyra is, die vier jaar eerder verdween. Nooit hebben ze meer iets van haar gehoord. Het vormt de kiem van Kyra’s fascinatie. In dit eerste deel gaat zij de laatste dag voor zover zij die kennen van haar zus na. Ze reist naar Texel.
Maar intussen wordt de moordenaar niet gevonden. Heeft hij iets te maken met Sarina, de zus?
Terwijl Maud Mertens in de richting van een zedendelict zoekt, raakt Kyra steeds meer betrokken bij de zaak. Het wordt gevaarlijk..

‘Galgenveld’ is deel 1 in een spannende vierluik ‘De Noordzeemoorden’ genaamd.
Er zijn dan ook een aantal verhaallijnen die niet afgerond worden. In zo’n geval wordt de lezer vanzelf nieuwsgierig gemaakt naar het volgende boek. buiten deze doorlopende verhaallijnen zit de plot op zich goed in elkaar. Je hebt als lezer geen idee, en leest dus gespannen door. Het is een goede thriller, vlot verteld, zonder overbodige details maar wel met enkele historische feitjes. Die geven het verhaal extra cachet.

Isa Maron (pseudoniem) werd in 1965 geboren in Utrecht. Na haar studie Economische Wetenschappen en Psychologie werkte ze als marketeer bij onder andere Wolters Kluwer en Ahold. Sinds 2002 is ze met haar eigen bedrijf actief op het gebied van strategie en human resources. Ze woont met haar man en vier zoons in Amsterdam.

ISBN 9789048822652 | paperback | 320 pagina's| Uitgeverij  Mistral | juli 2014

© Marjo, 8 augustus 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER