Nieuwste recensies

De laatste verdwijning
Jo Spain

Zin in een thriller waarbij je van het begin tot het einde geboeid blijft en er allerlei onverwachte plotwendingen zijn? Zo spannend zelfs dat je het boek eigenlijk niet weg zal kunnen leggen, maar dat je het in één keer uit wilt lezen? Dan heeft Jo Spain met De laatste verdwijning precies het juiste verhaal voor jou geschreven!
In het ijskoude Finland heeft Vicky als reisleidster een geweldige baan. Haar leven bestaat uit het naar de zin maken van de toeristen door op sneeuwscooters over het bevroren meer bij Koppe te rijden, te ijsvissen en te genieten van het noorderlicht. Samen met de andere reisleiders vormen ze een hechte vriendengroep. Ten minste, zo lijkt het.

Eerst withete kwelling.
Ze kan niet denken. Kan niet reageren.
Het ijskoude water verlamt elke spier.
Haar hele lichaam wordt één wanhopige smeekbede: laat het ophouden.
Wie dit doormaakt, overleeft het niet.
Net op het moment dat ze het gevoel heeft dat ze doodgaat van de pijn, verdwijnen de prikkende naalden, en komt er een diepe pijn voor in de plaats terwijl haar cellen zich proberen aan te passen aan de schokkend lage temperatuur.
De oppervlakte. Ze moet naar de oppervlakte. Die gedachte verdringt al het andere.
Het overlevingsinstinct wint het van de angst, de ontkenning, het onbegrip.
Haar benen trappelen, haar armen maaien, op zoek naar het gat waar ze door gevallen is, de breuk in het ijs.
Omhoog, omhoog, en haar hoofd is helder en ze snakt naar lucht.
De plotselinge hap zuurstof brengt een explosie van adrenaline teweeg en nu weet ze wat ze moet doen.
Eén. Vechten tegen het slopende geklop dat haar weer omlaag zou kunnen trekken.
Twee. Het water uit en het ijs op.
Drie. Een veilig heenkomen vinden.

De wereld van Alex, de broer van Vicky, stort in als hij net voor Kerst te horen krijgt dat zijn zusje verdronken is. Hij vertrekt onmiddellijk naar het ver afgelegen Koppe om Vicky te kunnen identificeren en daarna mee te nemen naar huis. Het loopt echter anders als hij in Finland arriveert. Dacht hij eerst dat Vicky’s dood een ongeluk was en hij haar gelijk mee zou mogen nemen naar huis om haar daar te begraven, krijgt hij van rechercheur Agatha Koskinen te horen dat zij vermoedt dat er meer aan de hand is en dat Vicky niet mee mag. Een mededeling die de wereld van Alex op zijn kop zet.

In de zoektocht naar de moordenaar van zijn zus komt Alex tegen steeds meer vragen aan te lopen. Hoe zit het met de vrienden van Vicky? Waren het echte vrienden of is één van hen de dader? Hoe zit het met de inwoners van Koppe en alle geheimen die er in het stadje zijn? Hoe zit het met de drie andere vrouwen die verdwenen zijn in de afgelopen jaren? Is er sprake van een seriemoordenaar? Waarom zijn zusje?
Het mysterie wordt versterkt door de andere verhaallijn van één van de verdwenen vrouwen die dwars door het boek loopt. Dit maakt dat je als lezer in je hoofd constant bezig bent met het zoeken naar de dader.

Jo Spain heeft al meerdere boeken geschreven en heeft een fulltime baan als scriptschrijfster. Net als in haar vorige boeken weet zij in De laatste verdwijning al de personages goed en gelovenswaardig neer te zetten. Kortom, een echte aanrader om te lezen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kom eens gauw
Deel 11 van de Helen Grace-reeks
M.J. Arlidge

Een jonge vrouw ligt al in haar bed en wacht op haar man. Ze hoort iemand het huis binnengaan en gaat er van uit dat het haar man is, die na het hardlopen thuis is gekomen. Op een gegeven moment slaat ze het bed aan zijn kant vast open, maar in plaats van haar man komt een vreemde man de slaapkamer binnen, die haar met veel geweld overvalt en een bloedbad aanricht.
Haar man wijst de politie op een oud-collega van de vrouw, die ooit even iets met haar gehad heeft en die haar na het verbreken van de relatie gestalkt en lastiggevallen heeft. In het volgende hoofdstuk krijgen we de indruk dat dit inderdaad de dader is.

Helen Grace heeft een nieuwe aartsvijand, die nog op vrije voeten is en gedreigd heeft haar te laten vermoorden. Hem zijn we al tegengekomen in het vorige verhaal, waarin hij wist te ontkomen. Dat betekent dat ze voortdurend op haar hoede is en ze iedere keer een andere route naar huis heeft. Korpschef Alan Peters mag hier niets van weten, want hij is op zoek naar een reden om van haar af te komen, omdat ze te eigengereid is, haar eigen gang gaat en zich niets aantrekt van de gezagsverhoudingen. Bij haar team is ze overigens wel geliefd en rechercheur Japhet Wilson is zelfs speciaal om met haar te kunnen werken naar Southampton gekomen.

Joseph Hudson is min of meer uit beeld verdwenen, hoewel we hem in de loop van het verhaal nog wel een paar keer tegen zullen komen. Emilia Garanita is nog steeds niets veranderd. Ze doet alles voor een goed verhaal, ook als ze daarmee mensen kwetst en ze heeft het nog steeds gemunt op Helen Grace. We leren haar in dit boek weer ietsje beter kennen, omdat er ook wat aandacht voor haar privéleven is.
Charlie Brooks, die in het vorige boek met zwangerschapsverlof was, is weer terug in het team. Ze lijkt op een gegeven moment wat problemen in haar huwelijk te hebben en in de loop van het verhaal moet ze de taken van Helen Grace overnemen, iets waarvan ze het gevoel heeft dat ze daar nog niet helemaal klaar voor is.

Er valt een tweede slachtoffer, een tienerjongen wordt namelijk met hetzelfde wapen vermoord. Op een gegeven moment vermoed men een verband met een aantal zeer gewelddadige overvallen, die met vreemde tussenpozen gepleegd worden, terwijl er van de buit nooit iets terug wordt gevonden. Men denkt daardoor aan iemand die op een schip werkt.
Al met al is het een zeer spannend verhaal geworden met een aantal onverwachte ontwikkelingen. Er is wat aandacht voor het privéleven van een paar hoofdpersonen, maar dat zit het verhaal niet in de weg. Het privéleven van Helen Grace draait eigenlijk alleen om de dreiging die op haar afkomt.

ISBN 978 90 225 9121 5 | Paperback | 522 pagina’s | Meulenhoff Boekerij | juni 2022
vertaald door Harmien Robroch

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Niet mijn droom
Eva Nagelkerke

Kim en Rutger hebben een groots besluit genomen: ze gaan de droom van Rutger waarmaken: een half jaar zeilen. Eerst naar Tenerife en dan - ‘als de boter smelt’ – het zeil hijsen en op weg naar de Caraïben. Rutger wilde dit al vanaf zijn jeugd, en Kim is er langzaam in mee gegroeid. Maar ze snapt best dat hun achtjarige dochter Peru niet staat te springen. Een kind van die leeftijd heeft het er veel moeilijker mee om haar vertrouwde leventje en haar vriendinnen achter te laten. Zij kan nog niet overzien dat het ‘maar voor een half jaar’ is.
Dan zullen ze ook 24 uur per dag op elkaars lip zitten. Ze zullen volledig op elkaar aangewezen zijn. Dat werkt wel op hun zenuwen. Kleine onenigheden zouden zomaar in een ruzie kunnen ontaarden, maar:

‘Ze laat haar mondhoeken opkrullen. Precies die glimlach die haar moeder altijd opzette wanneer haar vader haar bekritiseerde. Haar ouders hadden nooit ruzie, tenminste, niet waar zij bij was. Die harmonie, daar is ze aan gewend. Het is de rustigste manier om te leven, zonder spanningen of confrontaties die bakken met energie kosten. En het is kinderlijk eenvoudig.’

Kim schikt zich naar haar man. Dat moet Peru ook: er is een rantsoen, dus niet zomaar een zakje chips opentrekken en iedere avond spelen ze Yahtzee waarbij haar vader haar echt niet laat winnen. Het valt niet meer voor een achtjarige. De spanning is duidelijk aanwezig.

Daarnaast is er het verhaal van Rosalia, hoogzwanger van een vierde kind terwijl haar man moet werken. Werk waarbij hij dagen van huis is. Het gezin woont in Bluefields, Nicaragua, maar Rosalia heeft ook een droom: ze wil uiteindelijk naar Miami. De zwangerschap valt haar zwaar, wanneer komt Raul weer thuis?

In de proloog is er sprake van een dode. Maar wie dat is weet je natuurlijk niet. En er zijn vele kandidaten. Voordat de ontknoping daar is, krijg je als lezer nog een heleboel te verwerken. Er gebeurt van alles. De afwisseling van de verhaallijnen en de onverwachte wendingen maken het een superspannend verhaal. De personages gaan gedurende het verhaal ook steeds meer leven, deze psychologische thriller leg je niet zomaar even weg.

Eva Nagelkerke is de schrijversnaam van de zussen Alexandra en Victoria Nagelkerke. Ze schrijven psychologische thrillers vol onderhuidse spanning en levensechte personages. Hun thrillers Stille wateren en De perfecte engel stonden op de shortlist voor de Hebban Thriller Prijs.

ISBN 9789461096814 | Paperback | 300 pagina’s | Uitgeverij de Crime Compagnie | februari 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De zondaar
Van Zandt 3
Hans Faber

Vince van Zandt is misdaadverslaggever, en deed dat werk tot voor kort met veel plezier. Maar er waait een nieuwe wind door de redactie van de krant. Het moet nu gaan over human interest. Laat Vince daar nu net een hekel aan hebben, maar na de perikelen rondom zijn laatste artikel heeft hij niet veel goodwill meer. In ieder geval niet bij de nieuwe hoofdredacteur, die Vince nu het liefst alleen bureaudienst zou willen geven.
Maar dat is niets voor hem.

Dan stuit hij op een bericht over een lichaam dat gevonden is op het strand bij Urk. Ernaast staat een tekst geschreven, in het zand. Het wekt onmiddellijk zijn interesse en hij reist af naar Urk. Het slachtoffer is een gerespecteerde Urker, lid van een van de vele gereformeerde kerken, de Orankerk.
Tegen de wens van zijn hoofdredacteur maar met hulp van stagiaire Iris duikt Vince in de zaak. Daarvoor begeeft hij zich meerdere keren naar Urk, waar de sfeer steeds grimmiger wordt. Er vallen namelijk meer slachtoffers, en op Urk willen ze absoluut geen bemoeienis van buiten.
Maar wat voor tegenstand Vince ook tegenkomt, hij geeft niet op.

Er is een proloog die zich in het verleden blijkt af te spelen. Het personage uit dat stuk breekt regelmatig in bij het hoofdverhaal. Waarom is al snel duidelijk, het verhaal gaat dan ook vooral om de naspeuringen van Vince. Over de sfeer op Urk. Het verhaal geeft een beeld van de gesloten gemeenschap die op Urk het leven beheerst. Dat leven wordt bepaald door de kerk.

Hans Faber kwam op meerdere momenten in zijn leven in aanraking met de gereformeerde gemeente. De schijnheiligheid leek daar schering en inslag te zijn: binnenshuis medebewoners kleineren of zelfs mishandelen, en dan op zondag met een uitgestreken gelaat naar de kerk gaan.
Dit is een thema van De Zondaar, als ook het zwijgen van de gemeenschap die er wel degelijk van wist.
Dat alleen al maakt het een interessant verhaal, dat ook nog gebaseerd is op een ware gebeurtenis, maar het is dus wel een thriller: spannend, met plotwendingen en addertjes onder het gras. Vooral psychologisch, maar er is genoeg actie te vinden.

Hans Faber was journalist voor onder meer de Volkskrant en Het Financieele Dagblad. Voor de Volkskrant schreef hij vaak over het schemergebied tussen onder- en bovenwereld en was hij twee keer genomineerd voor Het Gouden Pennetje, de prijs voor talentvolle journalisten.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een lege plek
Sophie Wester

Sander en Annabel willen graag een kind, maar het lukt maar niet. Ze hebben al veel artsen bezocht zonder resultaat. Dan haalt Sander zijn vrouw over om zijn ex-vriendin om hulp te vragen. Annabel vindt het maar niks, maar het is de laatste mogelijkheid. Hun geld is op.
Birgit is mede-eigenaar van een vruchtbaarheidskliniek, ze heeft denkt ze, haar leven goed op de rit. Als Sander haar benaderd blijkt dat eigenlijk niet zo te zijn. Heeft ze echt nog gevoelens voor hem?
Ook al is weet ze dat haar besluit niet door de beugel kan ethisch gezien: ze wijst hem niet de deur.
Maar als het proces eenmaal in gang is gezet, komen bij alle drie de betrokkenen achtergronden naar voren die hun situatie niet bepaald rooskleurig maakt.

Heeft Annabel te maken met de bedreigingen die Birgit krijgt? Is het die sociaal onhandige collega die stiekem verliefd op Birgit blijkt te zijn? Of is er nog een buitenstaander in het spel?

In vijf delen ontvouwt zich een spannend verhaal, hoewel je aanvankelijk meer het gevoel hebt een roman te lezen. Door de proloog weet de lezer dat er echt wel iets meer aan de hand is, maar daar wordt slechts tergend langzaam naar toe gewerkt. Om dan heftig los te barsten, met diverse plotwendingen.
Sympathiek zijn de hoofdpersonages niet echt. Eigenlijk lijkt alleen Mathieu, de tropenarts die bij Birgit in het appartement woont, normaal.
Sander is een machotype die denkt dat de wereld om hem draait. Annabel heeft last van de hormonen die ze nu al zo lang moet gebruiken, maar of ze zonder al die behandelingen wel aardig zou zijn? En Birgit, het slachtoffer van al die akelige voorvallen, heeft last van een jeugdtrauma.
Jaloezie en woede leiden in dit verhaal tot drama.

Sophie Wester is het pseudoniem van het schrijversduo Sophie Fraza en Ester Ankoné. Ze delen als voormalige docenten Nederlands een grote liefde voor taal. Samen rondden ze een schrijfopleiding af aan de Schrijversacademie waar het plan ontstond om samen een thriller te schrijven. Dit resulteerde in 2022 in het debuut Moordende hitte.

ISBN 9789461096838 | Paperback | 300 pagina’s | Uitgeverij de Crime Compagnie | februari 2023

Veenlijk
Jacob Vis

Dit boek is eerder in 1998 verschenen onder de titel Wetland (dat staat in ieder geval op het kaartje van de bibliotheek). Op de voorkant staat: ‘Een fascinerende crimi met politieman Ben van Arkel in de hoofdrol’. Dit klopt niet helemaal, want hoewel Ben van Arkel wel een rol speelt in het verhaal, wordt het verteld door advocaat Maurits Wieland, die in De Kragge in het gehucht Kerkdorp in woont. Kerkdorp is op m’n kaarten nog wel te vinden in Gelderland bij Overijssel, maar het ook genoemde IJsselmonde lijkt fictief te zijn. Er is natuurlijk wel een deel van Rotterdam met die naam, maar dat ligt toch wel erg ver uit de buurt. In de omgeving van Kerkdorp ligt wel IJsselmuiden, maar dat ligt dan weer ten noorden van Kerkdorp, terwijl volgens de achterflap De Kragge ten noorden van IJsselmonde ligt.

Als Wieland met z’n hond Joe in z’n boot weer onderweg is naar huis, ziet hij een otter zwemmen, een dier, dat natuurbeschermers graag weer in het gebied uit zouden willen zetten. Sinds de laatste otter onder verdachte omstandigheden is verdwenen is er echter nooit meer een otter gezien. Een tijdje later ziet hij de boot van Otto Berends, de opzichter bij de stichting Wetlands Overijssel. Hij is de beheerder van De Kragge en een fanatieke natuurbeschermer voor wie alles moet wijken. Dat maakt hem natuurlijk niet zo populair bij de rietsnijders en vissers. De boot is leeg en Otto is nergens te zien. Even later ziet Wieland de beheerder voorover in het water liggen. Hij trekt het lichaam aan boord van de boot en er zit een stok in een van de ogen. Deze trekt hij er uit en het oog komt mee. Vervolgens belt hij een politieagent uit z’n bed, die daar natuurlijk niet echt blij mee is, omdat het pas half 6 is.

De beschuldigende vinger wijst al snel naar Arthur Romkes, omdat iemand hem met Otto ruzie heeft zien maken. De familie Romkes is niet bepaald populair in het dorp. Het zijn rietsnijders die het niet zo nauw nemen met de regels. Bovendien zijn ze niet vies van geweld en bedreigingen. Wieland maakt zich niet populair in het dorp, als hij de verdediging van Arnold Romkes op zich neemt, die er van wordt beschuldigd dat hij geweld tegen de politie heeft gebruikt. Wieland heeft op het moment dat Arnold gearresteerd wordt piketdienst en hij is van mening dat hij de opdracht niet kan weigeren. Bovendien is hij van mening dat ieder mens recht heeft op een advocaat.
Het is een spannend verhaal geworden, dat een zeer verrassende ontknoping heeft. Onder het veen ligt namelijk een gruwelijk geheim verborgen.

ISBN 97890 8975 740 1 | Paperback | 256 pagina’s | Just Publishers | juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Sterf voor mij
Henrik Hedin, deel 1
Michaela Bley

Caroline was ooit een succesvol filmactrice. Maar Gustav Jovanovic wist haar hart te winnen en trouwde met haar – tegen de zin van haar ouders. Er kwamen kinderen, twee meisjes, en Caroline besloot thuis te blijven.
In de ogen van de buitenwereld vormen ze een ideaal gezinnetje, maar is dat ook zo?
Gustav heeft een zeer goed lopende onderneming, heeft er miljoenen mee verdiend, maar onlangs heeft hij een paar foute beslissingen genomen. Een ervan is dat hij hulp is gaan vragen bij zijn neef, die net als Gustav zelf van de Balkan afkomstig is, en die goed boert binnen de Familie, een misdaadorganisatie. Gustav heeft al lang met de Familie gebroken, maar deze toenadering van zijn kant heeft vervelende gevolgen.
Als Gustav, notabene op het moment dat een belangrijke bespreking zou beginnen, gestoord wordt omdat de politie hem wil spreken, is dat het begin van nog meer ellende.
De politie wil na een verontrustend telefoontje van Carolines vriendin weten waar zijn vrouw is? En hun kinderen?

Gustav weet het niet – daar gaan we op dat moment van het verhaal van uit – maar de lezer weet intussen dat Caroline ontvoerd is in de achterbak van een auto en nu opgesloten is. Ze is zwanger, en lijdt aan diabetes, waarvoor ze geen medicijnen bij zich heeft.
Het ziet er slecht voor haar uit als ze niet snel gevonden wordt!

Henrik Hedin en Leia Kaplan, twee Zweeds criminele onderzoekers, worden op de zaak gezet, die duidelijk niet zomaar opgelost is.
De zaak is namelijk nogal ingewikkeld. Temeer omdat niemand het achterste van hun tong laat zien. Is er iemand die de waarheid vertelt?
Heeft Gustav zijn vrouw, met wie hij voor de bühne een ideaal huwelijk heeft, mishandeld? Is hij degene die haar en de kinderen ontvoerd heeft? Hij heeft niet het meest aangename karakter, is fel, en vaak wantrouwend, waardoor hij op zijn beurt niet op zijn woord geloofd wordt door de politie.
Maar het kan net zo goed iets te maken hebben met de Familie, of zijn hangende faillissement.

Als meedenkende lezer wordt je steeds op verkeerde been gezet. Niets lijkt waar, en tegelijk toch ook weer wel.
Pas op het einde kom je te weten wie in dit verhaal te vertrouwen was.
Of toch ook niet?

Het is het eerste deel van een nieuwe serie rond twee Zweedse speurders, die ook hun persoonlijke sores hebben.
Henrik, pas aangekomen in Malmö, heeft een bijnaam: The Killer. Hoe komt hij aan die naam?
En waarom is hij niet thuis bij zijn gezin in Stockholm? De eerste kennismaking tussen Henrik en Leia zorgt voor spanningen en wantrouwen, maar ze zullen moeten samenwerken in deze ingewikkelde zaak.
De lezer kan niet anders dan geïntrigeerd door blijven lezen: wat is hier toch allemaal gaande?

Mikaela Bley (Stockholm, 1979) brengt het verhaal door middel van drie hoofdpersonen: Gustav, Caroline en Henrik. Pas later besef je hoezeer ze met de lezer speelt!
Zo weet ze de spanning op te voeren, net zoals ze dat deed in haar thrillerserie met misdaadverslaggever Ellen Tamm in de hoofdrol.

ISBN 9789400515147 | Paperback | 432 pagina’s | Uitgeverij Bruna | januari 2023
Vertaald uit het Zweeds door Corry van Bree

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De slapende nimf
Ilaria Tuti

Er zijn soms boeken, die me nieuwsgierig maken naar bepaalde achtergronden van het verhaal. Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan ‘Tokio’ van Mo Hayder, waarin de wandaden van Japan in Nanking in China een rol spelen. Ook in ‘Dossier 64’ van Jussi Adler-Olsen speelt een donker stukje geschiedenis een rol.

In het eerste boek van Ilaria Tuti is sprake van een medisch-psychologisch experiment, dat gebaseerd is op experimenten die werkelijk hebben plaatsgevonden. Dit nieuwe boek van deze auteur speelt zich deels af in Val Resia, het dal van de Resia in het gebied dat grenst aan Slovenië en Oostenrijk. De bevolking hier spreekt een eigen taal, het Resiaans, dat als een Sloveens dialect wordt beschouwd, hoewel de bevolking daar zelf anders over denkt, en een eigen cultuur.

Het boek begint met het eind, waarin commissaris Teresa Battaglia aan de dood denkt. Haar verstand laat haar in de steek en ze bevind zich met de moordenaar in een huis. Hoe dit af moet lopen is onduidelijk.

In het volgende stukje gaan we terug naar het begin, waarin we een kunstenaar zien, die een tekening van een slapende vrouw maakt. Dit werk zal centraal staan in het boek, want als het verhaal werkelijk begint, heeft men het werk naar een kunsthandelaar gebracht om de echtheid vast te laten stellen.

De kunstenaar is een man die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog niet meer gepraat heeft en alleen nog lijkt te vegeteren. Hij woont bij z’n achterneef, die het kunstwerk in een spleet heeft gevonden. In het werk wordt bij het onderzoek veel bloed gevonden, waarmee het deels getekend is. In het bloed zijn ook minuscule fragmenten van hartweefsel gevonden. DNA-onderzoek wijst naar Val Resia als herkomstplaats van het slachtoffer. De vraag is of de kunstenaar de moordenaar is, of dat er iemand anders bij is betrokken.

Het verhaal springt nogal heen en weer. Er zijn fragmenten over iemand die zich de Ticô Wariö of ‘Wrede Wachter’ noemt, terwijl er ook stukken zijn die zich in maart 1945 afspelen. Eerlijk gezegd is het moeilijk om het allemaal te beschrijven. Het is niet echt een pageturner in mijn ogen, maar het is wel een spannend verhaal geworden.

Er is een nieuwe hoofdcommissaris, die een soort aartsvijand van commissaris Battaglia lijkt te zijn. Wat er zich tussen de twee heeft afgespeeld is onduidelijk, maar de hoofdcommissaris lijkt er vooral op uit te zijn om Teresa Battaglia onderuit te halen.
Het team van Teresa Battaglia en Massimo Marini wordt min of meer versterkt met de blinde Blanca en haar hond Smoky, die zich bezig houden met Human Remains Detection, dus het vinden van menselijke resten. Dit wordt niet bepaald op prijs gesteld door andere mensen van de politie, die zich met hun honden bezig houden met het vinden van lijken. Teresa Battaglia heeft echter vertrouwen in de kwaliteiten van Blanca en haar hond.

ISBN 978 94 0161 164 0 | Paperback | 461 pagina’s | Xander Uitgevers | januari 2020
Vertaald door Saskia Peterzon-Kotte

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Woede Woede
Tamara Geraeds

Vijf jaar geleden is Robin, de toen zesjarige zoon van Koen en Myrna de Wit verdwenen. Niemand heeft hem nog gezien, niemand weet wat er met hem gebeurd is.

Terwijl Koen er nu toch wel van uit gaat dat ze hem nooit meer levend zullen terugzien, heeft Myrna de hoop nooit opgegeven. Zij komt nogal eens in de problemen doordat ze een jongen van de leeftijd die Robin zou hebben gehad aanziet voor haar zoon. Steeds moet ze toegeven dat ze het fout heeft.

En dan gaat op een avond de bel. Er staat een kind voor de deur. Ongeveer elf jaar is de verwaarloosd uitziende jongen die zich in de armen van Myrna werpt. Is hij het echt? Is Robin terug?
Het gezin, ook broer Daan en zusje Sofie verwelkomen de jongen: ja, dit is Robin.
Maar gaandeweg zijn er twijfels: hoe kan het dat hij zich niets herinnert van toen hij nog thuis woonde? En waarom vertoont hij zulk vreemd gedrag? Niet altijd overigens, Meestal is hij een lief kind dat hun liefde verdient. Maar vooral tegen zijn vader doet hij soms vreemd.
Ook Myrna, die zo graag wil dat hij haar eigen Robin is, begint te twijfelen.
Maar hij moet het wel zijn toch? Wie zou hij anders zijn?

Het is logisch dat de terugkeer van een verloren zoon niet zonder slag of stoot gaat. Maar er is meer aan de hand. Koen verbergt ook het een en ander voor zijn vrouw. Gaat hij misschien vreemd?

In deze originele psychologische thriller wordt het verhaal verteld door de drie belangrijkste personages: Myrna, Koen en natuurlijk Robin. Het grootste deel speelt in het heden, maar er zijn ook flashbacks. Steeds wordt duidelijk aangeduid met wie het perspectief vormt en in welke tijd.
Gelukkig, je zou er anders weinig van begrijpen!
Mocht je tijdens het lezen denken dat je weet hoe het zit, forget it: er zijn steeds bijzondere wendingen, waardoor alles weer anders is. Dat heeft te maken met de manier waarop de verschillende verhaallijnen stukje voor stukje duidelijk maken hoe het in elkaar steekt, om pas tegen het einde duidelijkheid te bieden.

Woede heet het boek. En ja, die emotie speelt een grote rol, in al zijn facetten.
Als je weet dat pesten een van de thema’s is, begrijp je dat woede ook daar een rol speelt.
Hoe ga je om met zo’n sterke emotie, zonder dat je er zelf onderdoor gaat? En zonder dat je omgeving er last van heeft?

Tamara Geraeds (1981, Arnemuiden) werkt naast auteur als freelance docent Engels, Nederlands en creatief schrijven, en als redacteur voor verschillende uitgeverijen. Geraeds schrijft zowel spannende boeken voor Young Adults als voor volwassenen.

ISBN 9789461097002 | Paperback | 329 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | december 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Heilige grond
Sander Blom

De Groningse rechercheur Martin Doodeman krijgt een nieuwe zaak. Er is een uitgebrande caravan gevonden, waarin iemand opgesloten zat. Deze persoon had geen schijn van kans: de enige uitgang was met een ketting dichtgemaakt.
Wie is het slachtoffer? Wie is de dader? En wat is het motief achter deze afschuwelijke misdaad?
Het is aan de rechercheur om met zijn team deze vragen te beantwoorden.
De zaak speelt zich af in de ommelanden van Aduard, een dorp ten noordoosten van de stad Groningen.
Het team ontdekt dat het slachtoffer een Franse professor is, die met een nogal omstreden boek bezig was over Johannes de Doper en Gerard van Tours, een tempelridder die meedeed aan de tweede kruistocht.

Deze tweede tocht, die plaatsvond van 1147 tot 1149 vormt de achtergrond van een tweede verhaallijn, over de jonge Gaudri, die onwrikbaar gelooft in het doel dat de tempelridders nastreven: het Heilige Land bevrijden van moslims. In La Rochelle voegt hij zich bij de manschappen van Willem van York, die hij erg bewondert. De reis begint maar wordt onderbroken in Lissabon, om daar de Moren te verjagen.
Daar begint onze hoofdpersoon te twijfelen als hij ziet hoe zijn maten tekeer gaan in de pas veroverde stad: zij gedragen zich niet naar de afgelegde geloften!
Toch zet hij de reis verder voort, en trekt mee op naar Jerusalem.
Onderweg trekt hij de aandacht van Willem van York, en hij krijgt een speciale opdracht.

Hoe deze verhalen met elkaar samenhangen, dat lees je in deze historische thriller.
Wat heeft de Orde van de Tempeliers te maken met het platteland van Groningen? Is er een verband met de opgravingen die op dat moment plaatsvinden bij een oud klooster?
En wat heeft Amiens, met name de kathedraal, met hun zaak van doen? Zo zijn er nog meer vragen. Vragen die Doodeman moet zien te beantwoorden.

In een prettige afwisseling veranderen we steeds van verhaallijn na korte hoofdstukken met een cliffhanger. Doodeman is de hoofdpersoon, maar ook de Fransman Darius volgen we, en broeder Peter. In de twaalfde eeuw is het Gaudri die we op zijn avonturen vergezellen. Langzaam maar zeker wordt duidelijk wat er allemaal aan de hand is. Helaas vallen er nog meer slachtoffers.

Spannend en meeslepend. En voor een deel – maar we weten niet welk deel! – gebaseerd op ware feiten. De achtergrond, het Groningse platteland, is realiteit, en ook voor een deel de inspiratiebron geweest voor deze thriller. Bij het klooster in Aduard werden namelijk nog niet zo lang geleden middeleeuwse overblijfselen, met name een riool gevonden.
En er is het verhaal over de rechterarm van Johannes de Doper die werd eeuwen bewaard werd in de Martinikerk in Groningen. Tot het gereformeerde geloof aan het einde van de zestiende eeuw de heersende religie werd en een relikwie niet geaccepteerd werd. De arm verdween.

Liefhebbers van de boeken van Dan Brown en Jeroen Windmeijer zullen dit verhaal van Sander Blom zeker ook waarderen!
Sander Blom (1993) is schrijver en filmmaker met een grote historische belangstelling. Eerder publiceerde hij bij Uitgeverij Passage 'Mythisch Groningen' en 'Mythisch Drenthe' en verschenen er twee thrillers van zijn hand.

ISBN 9789054524144 | Paperback | 240 pagina's | Uitgeverij Passage | november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Natriumchloride
Jussi Adler-Olsen

Het verhaal begint met een proloog, die zich in 1982 afspeelt en waarin 6 mensen door een blikseminslag sterven. Een man, die verderop lijkt te hebben gestaan en een vrouw, die bij het gezelschap stond, overleven de inslag. De kleren van de vrouw, die weggeslingerd lijkt te zijn, zijn zwartgeblakerd, maar verder lijkt ze niet verbrand te zijn. Op een gegeven moment vraagt ze de ambulancebroeder die zich over haar heeft ontfermd, hoe het met de anderen is en hij zegt dat ze allemaal dood zijn. Tot zijn verbazing zegt de vrouw: “Goed zo” en er verschijnt een duivelse glimlach op haar gezicht. Vervolgens zegt ze: “Weet je wat? Als ik dit weet te overleven, overleef ik met Gods hulp alles.”

Het eerste hoofdstuk van het boek speelt zich in januari 1988 af. Maja gaat met haar zoontje Max van 3 jaar, haar auto ophalen bij de garage, die er winterbanden op zou zetten en die een probleem met de achteras geconstateerd heeft. Als ze bij de garage aankomt ziet ze een paar onderbenen achter haar auto uitsteken. Even later volgt een explosie, waarbij haar zoontje om het leven komt. De zaak wordt uiteindelijk afgedaan als een noodlottig ongeval.

Vervolgens springt het verhaal naar 30 november 2020. Marcus Jacobsen, de chef van de afdeling moordzaken, komt bij Carl Mørck met een overlijdensadvertentie van Maja Petersen, die op haar zestigste verjaardag zelfmoord gepleegd blijkt te hebben. Zij is de moeder, wier zoontje Max in 1988 bij de explosie in de garage om het leven is gekomen. De zaak heeft Marcus nooit echt losgelaten en hij wil dat Carl zich er mee bezig gaat houden. Men ontdekt dat er in de buurt van de explosie een bergje keukenzout is aangetroffen (waarmee de titel van het boek is verklaard) en men gaat eerst op zoek naar andere zaken waarbij dit het geval is, omdat Marcus zich herinnert dat dit bij een andere zaak ook het geval was en ook Carl kan zich dit herinneren, maar ze weten geen van beiden om welke zaak het ging. Dit is natuurlijk het zoeken naar de welbekende naald in de al even bekende hooiberg, maar men vind uiteindelijk een zaak waarin een omstreden politicus zelfmoord gepleegd zou hebben. Ook daar is een bergje zout aangetroffen.
De garagehouder, die samen met 4 monteurs bij de explosie om het leven is gekomen, bleek een oplichter geweest te zijn, die goedkope service aanbood, maar vervolgens altijd iets anders ontdekte dat gerepareerd, of vervangen diende te worden, waardoor de kosten hoger werden.

Intussen heeft Marcus ook nog een ander probleem op z’n bord gekregen. Van een inspecteur van de narcoticabrigade heeft hij namelijk te horen gekregen dat er een aanklacht tegen Carl Mørck wordt opgesteld in verband met een zaak die de spijkerpistoolzaak wordt genoemd. Naar ik meen is er in eerdere boeken ook al eens aan gerefereerd.

Ten noorden van Kopenhagen lijkt de moordenaar bezig te zijn met het plannen van een nieuwe moord. Er komt een bezoekster die niet aanbelt. De vrouw wordt Deborah genoemd en het blijkt te gaan over een vrouw die uitgesloten is en die Eva wordt genoemd. De vrouw vertelt dat ze een opvolger heeft gevonden, die Ragnhild heet en die de Bijbelse naam Ruth heeft gekregen. In het volgende hoofdstuk, dat zich afspeelt in 1993 maken we kennis met de jonge Ragnhild die in een gezin opgroeit, dat misschien als disfunctioneel beschouwd zou kunnen worden. De dames maken deel uit van een gezelschap dat zich tot doel heeft gesteld om mensen die zich niet aan fatsoensnormen houden, te bestraffen. Dit roept herinneringen op aan ‘Selfies’ van dezelfde auteur.

Intussen zijn er ook nog andere problemen, want men zit midden in de coronapandemie en de maatregelen worden weer strenger, hetgeen problemen oplevert met het onderzoek, dat nu deels vanuit huis moet worden gedaan. Assad zit intussen nog met een ander probleem, want de veiligheidsdienst neemt z’n gezin onder de loep. Een van de gezinsleden is door de gebeurtenissen in het vorige boek geradicaliseerd, hetgeen je als een soort Stockholmsyndroom zou kunnen beschouwen. Hij is bang dat het gezinslid uitgewezen zal worden en daarmee zal ook de rest van het gezin het land verlaten.

Het is een razend spannend verhaal over de jacht op een moordenaar die zichzelf als een soort wraakengel ziet, die mensen dood, die dat in haar ogen verdienen, omdat ze zich immoreel gedragen, zoals een oplichter, iemand, die rijke mensen en bedrijven helpt de belasting te ontwijken, de baas van een gokbedrijf en het laatste slachtoffer, waarvan men vermoed dat het nog in leven is, is de producent van realityshows op televisie. Daarbij gaat het dus om shows die vergelijkbaar zijn met ‘Temptation Island’ en dergelijke programma’s. Z’n laatste programma-idee is een show met de titel: ‘Wie sterft als eerste?’, waarin mensen kunnen gokken op het sterfmoment van ten dode opgeschreven mensen. Overigens zijn ook mensen die haar missie in de weg zouden kunnen staan, hun leven niet zeker. Aan het einde van het boek blijft de lezer alleen met de vraag zitten of met dit boek ook een einde is gekomen aan de serie over de afdeling Q.

ISBN 978 90 446 4447 0 | Paperback | 429 pagina’s | Prometheus | februari 2022
vertaald door Kor de Vries

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bloedlijn
Machteld van Zalingen

Na een intrigerende proloog, waarin zoals gebruikelijk alleen maar vragen opgeroepen worden, gaat het verhaal over naar rechercheur Manon Dijkgraaf. Zij is een gedreven persoon, een stoere meid, maar ook zij heeft af en toe ontspanning nodig en ze laat zich verleiden tot een avondje uit. De man die ze daar ontmoet zal vaker haar pad kruisen, maar daar heeft ze nu nog geen weet van en ze laat zich helemaal gaan. Daar heeft ze dus later wel even spijt van…

Ze denkt sowieso de volgende ochtend dat ze wat minder had moeten drinken, maar het is nu eenmaal zo. Haar collega Magnus seint haar in over een vermissing. Een meisje van achttien is niet thuisgekomen na een kampeerkamp met de scouting.
Ook wordt haar aandacht gevraagd voor een drugszaak, er wordt drugsafval gedumpt, en haar meerdere vindt dat belangrijker. Dat meisje, ach, die komt wel weer terug. Dat is meestal zo toch?

Maar het laat Manon niet los, en ieder uurtje dat ze de kans krijgt, duikt ze toch in de zaak van Emma. Manon voelt door haar eigen verleden (waarover we niet veel meekrijgen, er is een eerder boek met haar in de hoofdrol verschenen, ‘Wraakzusters’) enige verwantschap met het meisje, dat in een fasehuis woont, waar jongeren onder begeleiding zelfstandig leren wonen.
Er is wel een moeder in beeld, maar die heeft geen oog voor haar dochter.

Emma had niet zo’n fijn leven. Is ze weggelopen? Of is er iets anders gebeurd?
Wat weet haar vriendje ervan?

Het wordt een spannend verhaal. Drie zaken dus eigenlijk: een verdwenen meisje, een drugszaak en een privéleven dat ineens anders verloopt.
In korte hoofdstukken wordt dat uit de doeken gedaan, waarbij je als lezer wel moet letten op de tijdsaanduiding, want er loopt van alles door elkaar. Ook zijn er hoofdstukken in cursieve letters.
Het verhoogt de spanning wel, want die verschillende tijdlijnen naderen elkaar langzaam.
Wat zou er gebeurd zijn? En wat heeft dat ene echtpaar eigenlijk met de zaak te maken?

Prima dialogen, een herkenbare setting, en een achtervolging in de bergen net over de grens. Plus volop spanning. Prima thriller!

Machteld Smid-Van Zalingen (1973) is freelance redacteur en tekstschrijver en woont in een dorp op de Veluwe. Ze volgde de hbo-opleiding Boekhandel & Uitgeverij (huidige MIC) en deed daarna een studie sociaal-culturele wetenschappen aan de VU.

ISBN 9789461096852 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | januari 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Portret van een onbekende vrouw
Daniel Silva

Gabriel Allon, de bekende Israëlische spion, is het vorige boek met pensioen gegaan. Hij woont in Venetië met zijn vrouw Chiara en hun twee kinderen en is van plan een rustiger leven te gaan leiden. Hij wil zich bezig houden met schilderen, hij is immers restaurateur (om onbekende redenen in dit boek steeds als restaurator gespeld). Hij is dus wel bekend met de kunstwereld, en heeft er ook vrienden.

Als Julian Isherwood, kunsthandelaar in Londen, zijn hulp inroept, kan Allon niet weigeren.
Julian heeft een brief gekregen van een Française, die in het verleden een schilderij gekocht heeft bij hem, en tot haar grote verbazing ziet dat het schilderij opnieuw op de markt is. En dat terwijl het bij haar thuis aan de muur hangt…
Julian accepteert de uitnodiging om naar Frankrijk te komen, maar zit tevergeefs op haar te wachten. Als hij de ontmoetingsplek verlaat raast er een motor op hem af. Was dit een moordaanslag?
Gabriel Allon krijgt dan een telefoontje en hoort het intrigerende verhaal van zijn vriend aan.
Zo raakt hij verzeild in een wervelend avontuur dat draait om al of niet vervalste kunstwerken.

Zoals lezers van Daniel Silva gewend zijn wordt er heel veel heen en weer gereisd, geluncht en gedineerd op de meest luxueuze plekken, dus gesmeten met geld. In de kunsthandel gaat dat om miljoenen alsof het niets is. Waar zoveel geld is, tiert ook de misdaad. Belangen moeten immers beschermd worden, dus ach, als er dan iemand uit de weg geruimd moet worden…
Ook Allon en zijn medeplichtigen in het onderzoek dat volgt lopen gevaar.

‘Omdat je een risico vormde voor een bende vervalsers?’
‘Het is niet zomaar een bende. Het is een geraffineerde handelsonderneming die de markt overspoelt met hoogwaardige vervalsingen. En de man die het allemaal runt verdient genoeg geld om professionals in te huren en iedereen die een risico vormt uit de weg te laten ruimen.’

Daniel Silva heeft een aparte laconieke stijl, met spitse dialogen. Ondanks de vele personages en al die locaties vlieg je door het verhaal, om alleen af en toe wat meer aandacht te besteden aan beschrijvingen van hoe het er aan toe gaat in de kunst- en bankwereld. En er is altijd de bekende fijne humor:

‘We hebben kennelijk veel met elkaar gemeen.’
‘Wat vervelend voor u.’

Het maakt dus weinig uit of Gabriel Allon werkzaam is als spion, of schilderijen restaureert: zijn leven verloopt niet rustig. Hij heeft ook nog steeds de hulp nodig van zijn vroegere collega’s, waardoor er bekende namen terugkomen. Nog los van al die natuurlijk mooie verleidelijke vrouwen die zijn pad kruisen. Al met al weer een heerlijk Gabriel Allonthriller.

Daniel Silva (Michigan, 1960) is een Amerikaans thrillerauteur van voornamelijk spionagethrillers. Hij was voordien werkzaam als journalist.

ISBN 9789402711448 | paperback |480 pagina's | Uitgeverij HarperCollins | november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Drogbeeld
Marina Theunissen

Na de teraardebestelling van haar geliefde en enige broer pakt de 20-jarige Aline Bruyninckx haar spullen en verdwijnt uit het dorp waar ze een aantal ellendige jaren beleefd heeft. Ook haar moeder is er niet meer, en haar vader zit in het gevang. Terecht vindt Aline. Hij was immers de aanstichter van alle ellende?
Maar niet alleen hij. Het wordt al snel duidelijk dat Aline niet veilig is, ook al zit haar vader achter tralies, hij oefent nog invloed uit, en zijn makkers zijn vrij.
Aline bestaat niet meer als ze eenmaal in Antwerpen aan komt, ze heeft dan de naam van haar moeder aangenomen, Brigitte Bonbichet.

In de Belgische stad ontmoet ze Anouk, die haar opvangt, en met wie ze dik bevriend raakt.
Het is via Anouk dat ze Sebastiaan ontmoet, de man op wie ze halsoverkop verliefd wordt. Maar kan ze wel een normale relatie hebben? Is ze niet te veel getekend door het verleden? En is een relatie wel mogelijk als ze hem niet alles vertelt? Kan vertellen?
Maar juist dat is een probleem. Dat wordt er niet minder op als ze gevolgd en bedreigd wordt. En niet alleen zij.
Het blijkt steeds lastiger om haar leven op een fijne manier voort te zetten.

In het begin van het boek zijn er twee verhaallijnen: om en om is Aline of Sebastiaan aan het woord.
Ook Sebastiaan heeft een roerige jeugd achter de rug. Daar wordt niet erg diep op ingegaan, het gaat vooral om Aline, die het steeds moeilijker krijgt.

Het is best een kluif voor de lezer om de verstoorde persoonlijkheden van deze twee jongeren te volgen en te begrijpen. Je moet je hoofd er bij houden, maar gelukkig slaagt Marina Theunissen er wel in, het overzichtelijk te houden. Er staat de lezer nog wat te wachten!
Behalve inzicht in hun geestestoestand, zijn er ook nog de verrassende wendingen, waardoor je dan je oordeel weer bij moet stellen.

Het enige dat jammer is, is de manier waarop een aantal dialogen weergegeven worden. Waarom die vraagtekens?

‘Het is maar voor twee nachten. Ik heb een meeting en ik zou graag het nuttige aan het aangename koppelen.'
'Je bedoelt?’
‘Wil je mij vergezellen?’
‘Maar?’
Maak je geen zorgen (-) Ik trakteer.’
‘Toch?’

‘Drogbeeld’ is een psychologische thriller pur sang. De titel betekent ‘bedriegelijk beeld’, en is dat even een goed gekozen titel!

Marina Theunissen (1946, Rijkhoven) is oorspronkelijk kleuterleidster, en zo begon ze met het schrijven van boeken voor de jeugd. In 2020 verscheen ‘Mathilde’, een psychologische thriller voor een volwassen publiek, gevolgd door ‘Digitale Engel’.

ISBN 9789493293137 | paperback |272 pagina's | Uitgeverij Beefcake | oktober 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zonder angst
Inge van Prooijen

Enigszins tegen de wens van haar partner in heeft Cleo een eigen praktijk opgezet. Ze heeft zelf ervaring met angst en noemt haar praktijk Monsters onder mijn bed.
Ze heeft een therapie ontwikkeld op basis van kunst. Ze laat haar cliënten tekenen en schilderen zodat ze ontspannen en makkelijker praten.

Aan Cleo de taak om uit te zoeken of de mensen die haar hulp inroepen last hebben van ingebeelde angst of dat ze misschien wel recht van spreken hebben. Ze gaat er van uit dat de gevoelens die de cliënten hebben sowieso echt zijn, maar over het geheel genomen is het voor haar makkelijker om een niet gerechtvaardigde angst te lijf te gaan. Waar zit de oorsprong van die angst?

Julia is haar nieuwe cliënt. Zij is een jonge student en ze is bang omdat ze denkt dat ze gestalkt wordt. Haar verhaal raakt Cleo ten zeerste. Ze begint zich af te vragen of de angsten van Julia misschien echt zijn. Ze begint er mee om het meisje te vragen wie ze allemaal kent. Wie er in staat zou zijn om in het appartement van Julia binnen te komen.

Hert geval Julia laat haar niet los, ze gaat daar heel ver in. Haar partner Dex neemt haar die betrokkenheid kwalijk, hun relatie lijdt er onder.

Angststoornissen is dus het thema van dit verhaal. Het zit heel goed in elkaar, je zou er zelf wantrouwend van worden.
Het verhaal wordt in de ik-persoon verteld door Cleo, onderbroken door stukjes cursieve tekst, waarbij lang onduidelijk blijft wie daar aan het woord is. Er is een proloog waarboven staat: HIJ.
Maar wie is deze manspersoon?

Je probeert mee te puzzelen, maar natuurlijk zorgt de schrijfster er wel voor dat je de oplossing niet vindt! Er zijn verrassende wendingen in het verhaal verwerkt, die je echt niet aan ziet komen.
Daarom alleen al is dit een veelbelovend debuut! Maar wat het verhaal iets extra’s meegeeft is de beschrijving van een angststoornis. Het is heel invoelbaar wat het met je doet als je bang bent.

Inge van Prooijen (1988) schreef met Zonder Angst haar eerste thriller, een mooie psychologische thriller.

ISBN 9789461096807 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | januari 2023

© Marjo, 31 januari 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Black-out
Diverse schrijvers

‘Schrijf een verhaal waarin minimaal één moord voorkomt en waarin een echte of gefingeerde black-out aangevoerd wordt als excuus.’

Dat heeft geresulteerd in een verhalenbundel, 20 verhalen van gemiddeld 10 pagina’s per verhaal, van bekende en onbekende schrijvers uit België en Nederland: Era Richmen, Annet Hulst, Rob Bakker, Franziska Weissenbacher en Johnny Bollé, deze schrijvers kun je kennen.
Zij publiceerden al eerder bij LetterRijn.
Patricia Bouwhuis-Ooyevaar, Henk de Klerck, Afke van Beek, Bruno Lowagie, Margareth Hillebrandt, Anna van Gelderen, Angelique Suijdendorp, Karin Bisschops, Mieke van Wieringen, Gert-Jan van den Bemd, Marieke Jongejan, Sofie De Braekeleer, Merel van Stiphout, Carolien Cramer, Hedwig Meesters zijn als besten naar voren gekomen bij de wedstrijd.

Het feit dat de bundel een thema heeft betekent dat er een overeenkomst tussen de verhalen is. Ze gaan over allerlei soorten black-outs. Geheugenverlies als gevolg van een val, een klap op het hoofd, een bedwelmend middel, dat soort dingen.
De meeste hoofdpersonen worden wakker op een plaats waarvan ze niet weten wat of waar het is, een plek waarvan ze zich niet kunnen herinneren hoe ze daar terecht zijn gekomen. Vaak ontdekken ze iets afwijkends aan zichzelf: ze hebben een andere outfit aan, ze zitten onder het bloed of zijn vastgebonden.
Maar steeds is er de vraag hoe dat komt. Hebben ze zelf iets uitgespookt, of heeft een ander het hen aangedaan? Hoe komen ze op die plek? Wie is er bij betrokken en hebben die personen het goed met hen voor? Meestal niet natuurlijk.

Er is de verbijstering om deze situatie, met de bijbehorende vragen die natuurlijk maar mondjesmaat beantwoord worden. Zo wordt de spanning opgebouwd, en komen we aan het eind van het verhaal tot de ontknoping, vaak heel verrassend.
De gedupeerden stappen natuurlijk niet zomaar op iemand af - laat staan de politie - omdat ze geen idee hebben wat er gebeurd is. Dat onderzoek dat ze dan zelf doen, maakt deze verhalen stuk voor stuk intrigerend.
Vaak komt boontje om zijn loontje, maar toch ook niet altijd. De verrassing blijft erin!

Soms zijn het de hoofdpersonen zelf die een ander iets aandoen. Dan is de vraag wat hun motief is.
En soms blijkt dat ze erin geluisd zijn.

Eigenlijk springt er niet echt een verhaal uit. Hoewel…
Het verhaal Elizabeth en Richard van Hedwig Meesters is zo verfrissend anders dat je meteen nieuwsgierig wordt of deze schrijfster ook een lezer kan boeien met een flukse thriller.
En het verhaal van Rob Bakker over de twee heren die een wijntje drinken is hoewel misschien niet echt origineel, wel heel goed opgebouwd.
De vergeten moord van Bruno Lowagie heeft een aparte setting: een ruimteschip en bij het verhaal van Carolien Cramer tast je als lezer volledig in het duister, over wat er gebeurd is.
Maar eigenlijk zouden alle verhalen wel genoemd kunnen worden…
Dat ze gelijksoortig zijn houdt wel in dat je deze bundel verhalen niet in één keer leest.

ISBN 9789493192522 | paperback | 240 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | oktober 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Rennen of sterven - Doggerland 4
Maria Adolfsson

Dit is het vierde deel van de serie over het fictieve eilandenrijk Doggerland, dat vermoedelijk op de plek ligt waar de Doggersbank zich bevindt. Daar heb ik bij m’n vorige besprekingen ook al over geschreven, dus het is overbodig om op dit punt in herhaling te vervallen.

Het boek begint met een cursief stuk met de titel ‘Ervoor’. Deze cursieve stukken vinden we ook verder in het boek en op een gegeven moment wordt het wel een beetje duidelijk op wie de hoofdstukken betrekking hebben, hoewel er verschillende personen aan het woord zijn.

Het echte verhaal begint op het feest van de herfstnachtevening, waar dit jaar voor het eerst een pride parade aan is toegevoegd. Karen Eiken Hornby is hier ook en voelt zich niet bijzonder prettig, omdat ze in verband met haar zwangerschap niet mee kan drinken met haar vrienden. En dan begint er opeens iemand op de menigte te schieten. Karen weet zich in veiligheid te brengen en ontfermd zich over Eirik From, die zwaar gewond is geraakt. De dader wordt al snel in z’n hotelkamer gevonden, waar hij een eind aan z’n leven heeft gemaakt.

Hiermee is het verhaal natuurlijk niet afgelopen, want er begint een zoektocht naar het motief van de dader. Er komen allerlei zaken aan het licht. De dader is getrouwd met een vrouw uit een rijke familie. De vader van de vrouw moet niet veel van de man hebben, omdat hij niet uit de juiste klasse komt. Het was een studievriend van de zoon des huizes, iets waar pa ook al niet bijzonder gelukkig mee was. De man heeft een hoge functie bij het Directoraat Visserij, waar hij echter ontslagen is. Dit heeft hij voor z’n familie verborgen gehouden.

Er zit dit keer ook weer heel veel privéleven van Karen Eiken Hornby in het verhaal.
Een van de gewonden is Bo Ramnes, die we ook in het tweede boek van de serie al tegen zijn gekomen. Hij is getrouwd met Aylen, een vriendin van Karen, die door hem mishandeld wordt. Aylen is met hulp van Karen uit haar huwelijk ontsnapt. Dat heeft ze al eerder gedaan, maar Bo weet haar altijd weer terug te krijgen, door te dreigen hun kinderen van haar af te pakken. Dit keer is het anders gegaan, omdat Karen een familielid in heeft geschakeld, die de leider is van een motorbende. Helaas dreigt dit nu mis te lopen, omdat Bo achter de familieband is gekomen en een paar leden van de motorbende problemen met justitie hebben, die het familielid van Karen noodzaken om zich gedeisd te houden.

Karen is hoogzwanger en past nauwelijks nog achter het stuur van de auto. Op Oistra (het oesterfeest, dat een week na de viering van de herfstnachtevening plaatsvindt) zal ze tijdelijk stoppen met haar werk.

In de cursieve stukken leren we langzaam meer over de ware toedracht van de gebeurtenissen, want alles zit anders in elkaar dan het op het eerste gezicht lijkt. Anders zouden we ook geen lang verhaal hebben gehad. Als Karen reageert op een telefoontje van de vrouw van de dode dader, die kennelijk dronken is, blijkt ze uiteindelijk haar eigen leven weer in gevaar te brengen, iets dat bijna gebruikelijk is in de boeken van Maria Adolfsson. Aan het eind van het boek volgt nog een andere verrassende ontknoping

ISBN 978 90 245 9755 0 | Paperback | 349 pagina’s | Luitingh-Sijthoff | maart 2022
vertaald door Elina van der Heijden

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Cultus Cultus
Camilla Läckberg en Henrik Fexeus

Als zijn vader zijn zoontje, een jochie van vijf jaar, bij het kinderdagverblijf komt ophalen, kunnen ze Ossian nergens vinden. Bij navraag zou hij meegegaan zijn met een ouder stel. Maar als een meisje zegt: 'die twee vroegen of ik mee wilde gaan om naar de puppy’s in hun auto te kijken!'
is het duidelijk helemaal mis! Dit meisje was verstandig. Ossian niet.
Het wordt een zaak voor rechercheur Mina Dabiri en haar team.
Helaas ontdekken zij een eerdere verdwijning waarbij het verdwenen kind na drie dagen werd teruggevonden. Dood. Ze vrezen het ergste voor Ossian, hebben zij ook nu maar drie dagen?
Mina heeft bij een eerdere zaak, twee jaar terug (beschreven in Box) de mentalist Vincent Walder leren kennen. Ze wil opnieuw contact met hem opnemen, wordt aanvankelijk tegengewerkt, maar tenslotte ontstaat er opnieuw een samenwerking.
Ze ontdekken dat er een patroon zit in de verdwijning van de kinderen. Kunnen zij voorkomen dat er nog meer kinderen verdwijnen?
Is hier een seriemoordenaar aan het werk? Maar waarom laat zijn manier van werken dan zo'n ingewikkeld patroon zien? Hebben de verdwijningen een link naar het verleden? Heeft die sekte er iets mee te maken? En wat is de overeenkomst tussen de kinderen?
Het is een enorme uitdaging voor het complete team.

Behalve dat er gepuzzeld wordt om deze zaak op te lossen, zijn er ook veel persoonlijke verwikkelingen. Mina heeft het vermoeden dat Vincent meer voor haar betekent dan wenselijk is. Hij is immers getrouwd. Ook de rechercheurs Julia – de baas – Peder, Ruben en Christer hebben zo hun persoonlijke sores. De een wat meer dan de ander.
Heeft dit gevolgen voor de zaak, dan is het belangrijk ook hun verhaal te vertellen. Maar daar zou je vraagtekens bij kunnen zetten.
Zeker: hun verhalen zijn zeker interessant, en ze worden door Camilla Läckberg uitstekend verteld, het zijn boeiende psychologische verhalen. Maar gezien de lijvigheid van het boek had dit best minder gekund. Het verhaal rond Mina en Vincent is wat anders, dat hoort er absoluut in.

De sfeer van het boek is, pff, heet! Men transpireert wat af, en niet alleen omdat het een race tegen de klok is.
Voor de lezer is het allemaal best ingewikkeld met al die puzzels die breeduit gemeten in het boek staan. Het wordt wel duidelijk uitgelegd, gelukkig wel. Waarom dit er allemaal in zit heeft vast te maken met de medewerking van Henrik Fexeus, die zich in het dagelijkse leven bezig houdt met dit soort verschijnselen.

Het is handig als je het eerste deel gelezen hebt, maar dat is niet noodzakelijk. Heb je het wel gedaan dan wil je absoluut het derde deel, waar naar gehint wordt in dit tweede deel, niet missen!

Camilla Läckberg is een van de succesvolste Zweedse thrillerauteurs, met wereldwijd meer dan 30 miljoen verkochte boeken. Van haar populaire Fjällbacka-serie met Patrik Hedström en Erica Falck zijn alleen in Nederland al meer dan 3 miljoen exemplaren verkocht. Recent schreef ze in samenwerking met Henrik Fexeus de bestsellers Box en Cultus, de eerste twee delen van een spannende nieuwe trilogie.

Henrik Fexeus is een bekende Zweedse mentalist, auteur en tv-presentator. Van zijn boeken zijn inmiddels meer dan een miljoen exemplaren verkocht en ze worden vertaald in 30 landen. In 2017 debuteerde hij als fictie-auteur met zijn youngadultroman The Lost, het eerste deel van een trilogie.

ISBN 9789044361988 | paperback | 656 pagina's | Uitgeverij House of the Books | november 2022
Vertaald uit het Zweeds door Marit Kramer en Madeleine Kiers

© Marjo, 25 januari 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Verborgen tralies
VT-thrillerreeks deel 7
Melissa Skaye

Rechercheur Luca Borra zit in een flinke dip. De vraag 'Waar was jij op 15 november 2017?' blijft maar door zijn hoofd spoken. Op die dag verdween Aisha, zijn geliefde, en de moeder van Roan en Amber, die net als hij nog steeds hopen op een veilige terugkeer van hun moeder.
Ze nemen het Luca kwalijk dat hij niets meer lijkt te ondernemen.
Rechercheur Sanne Philips, de partner van Luca, maakt zich vooral zorgen over hem, maar hoe kan ze hem helpen om uit dit dal te komen?
Ook hun vriend, de paragnost Will de Jager, weet geen oplossing.

Luca en Sanne hebben in eerdere zaken vijanden gemaakt. De moeder van Sanne was betrokken bij een vreselijke ontvoeringszaak. Is er een link met dit verleden als Franka, een vriendin van Sanne verdwijnt? Maar de dader zit toch echt opgesloten in een penitentiaire inrichting.
Heeft haar verdwijning te maken met Aisha? Of staan al deze zaken los van elkaar?
In ieder geval lijkt de verdwijning van Franka er voor te zorgen dat Luca uit zijn apathie ontwaakt.

De verdwijningen van de vrouwen zijn ieder op een bepaalde manier gelinkt aan de privélevens van de rechercheurs. Dat lijkt op het eerste gezicht enigszins onrealistisch. Hoe zit het dan dat je als lezer geen moment twijfelt aan het verhaal?
Ziedaar de kracht van Melissa Skaye. Zij weet ieder aspect van de zaken die ze te berde brengt op een zodanig overtuigende manier te linken dat alleen als je probeert het verhaal na te vertellen –niet doen overigens!- het geheel ongeloofwaardig lijkt.
De personages en verhaallijnen wisselen elkaar in razend tempo af, waarbij de ontwikkelingen je verbijsterd doen staan, terwijl je meteen beseft dat het allemaal logisch is.

En dan is er nog de spanning: zijn Luca en Sanne slim genoeg om de dader(s) te achterhalen?
Wat gaat er gebeuren met de slachtoffers?
Hoe in vredesnaam loopt dit af?
Deel 7 is opnieuw een erg spannend verhaal waarbij je alleen nog maar nagelbijtend kunt hopen op een goede afloop. O ja, de titel? Die heeft te maken met de onherbergzaamheid van Schotland…

'Het landschap houdt een vreemdeling eigenlijk achter verborgen tralies.'

Melissa Skaye (1972) schreef naast de VT-reeks (Virtuele tango, Verboden tranen, Verleden tijd, Verminkte toekomst, Verknipte tegenstander en Verzwegen trauma, plus nu Verborgen tralies) ook de thriller In onschuld en de fantasyreeks Jeremy Jago. Samen met J. Sharpe schreef zij de thriller Meedogenloos. Ze heeft in diverse bundels korte thrillerverhalen gepubliceerd.

ISBN 9789493192485 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | oktober 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Twee kleine visjes
M.J. Arlidge

Dit boekje bevat twee verhalen over het verleden van Helen Grace. Het eerste verhaal gaat over de tragische jeugd van Helen en het tweede verhaal gaat over haar begintijd bij de verkeerspolitie. De verhalen zou je in filmtermen prequels kunnen noemen.

In ‘Alles in de wind’ maken we kennis met vijftienjarige Jodie Haynes die in het derde kindertehuis geplaatst wordt, nadat haar oudere zus Marianne 2 jaar eerder op zestienjarige leeftijd hun gewelddadige ouders vermoord heeft. Zij zit een straf van 2 keer levenslang uit. Jodie heeft de politie gewaarschuwd en gezegd dat haar zus de moorden heeft gepleegd. In ‘Iene miene mutte’ hebben we kunnen lezen dat er binnen het gezin sprake was van seksueel misbruik, waar Marianne haar zus voor wilde behoeden. Het verhaal geeft ook een aardig beeld van de misstanden in kindertehuizen en het onthult waarom Jodie Haynes de naam Helen Grace aanneemt. We zien hier ook al hoe ze wordt getroffen door onrecht.

‘Schuitje varen’ toont Helen Grace als ze als achttienjarige afgestudeerd is aan de politieacademie en ingedeeld wordt bij de verkeerspolitie. Als ze wordt opgeroepen bij een verkeersongeluk, blijkt het te gaan om een fatale botsing met een man op blote voeten, die ineens de weg op rende. Haar collega’s gaan uit van een tragisch ongeval, maar Helen denkt dat er meer aan de hand is.
In dit verhaal zien we de ontwikkeling van Helen Grace tot een gedreven politievrouw die vecht voor de rechten van de zwakkeren en de onderdrukten. We zien ook hoe Helen kerstkaarten naar haar zus in de gevangenis stuurt, die steeds ongeopend terugkomen. Het verhaal schetst ook een treurig beeld van de wijze waarop kwetsbare groepen mensen worden uitgebuit in iets dat zich het beste laat omschrijven als moderne slavernij.

Het is een aardig tussendoortje voor mensen die meer willen weten over de hoofdpersoon in de thrillers over Helen Grace. Het tweede verhaal is wat meer een thriller met een verrassende wending.

ISBN 978 90 223 9456 8 | Paperback | 190 pagina’s | Meulenhoff Boekerij | oktober 2021
vertaald door Harmien Robroch en Yolande Ligterink

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eenzame prooi
Val McDermid

Dit is het tiende en laatste deel van de serie over Tony Hill en Carol Jordan.

Om Carol als leider voor een nieuw politieteam aan te stellen, moest men voorkomen dat ze veroordeeld zou worden wegens dronkenschap achter het stuur. Om dit voor elkaar te krijgen gooide men het op defecte blaaspijpjes. Dit betekende echter dat er ook een paar andere mensen die dronken achter het stuur zaten, vrij moesten worden gesproken en een van hen veroorzaakte, toen hij weer eens dronken achter het stuur zat, een ongeluk waarbij 4 mensen om het leven zijn gekomen. (Later zal ook een vijfde slachtoffer overlijden.) Carol voelt zich hier schuldig over, want als men haar niet vrij had willen spreken, zou de veroorzaker van het ongeluk veroordeeld zijn en zouden er geen mensen gestorven zijn. (In hoeverre dat klopt is natuurlijk maar de vraag, want ook zonder rijbewijs kan iemand dronken achter het stuur van een auto kruipen. Niet iedere dronken bestuurder laat zich door de inname van een rijbewijs weerhouden om weer in de fout te gaan.)

Het team krijgt dit keer z’n eerste echte zaak, als het lichaam van een vrouw in een uitgebrande auto wordt gevonden. De moordenaar lijkt niets aan het toeval over te hebben gelaten. Er vallen meer slachtoffers en het team van Carol Jordan en Tony Hill staat voor een raadsel. Men lijkt niet echt verder te komen met de zaak. Het is duidelijk dat de moordenaar z’n slachtoffers vindt op bruiloftsfeesten, maar dat is dan ook zo’n beetje alles.
Het gaat altijd om alleenstaande vrouwen, die zich een beetje aan de rand van het feest bevinden. De vrouwen zijn verder heel verschillend en de moordenaar lijkt ze eerst een beetje in te palmen, door ze mee uit eten te nemen en ze uiteindelijk uit te nodigen voor een weekendje weg naar een huisje in de Dales.

Het team dreigt op een gegeven moment zelfs weer opgeheven te worden, omdat men geen resultaat boekt. Het probleem is dat de dader geen fouten lijkt te maken. Hij is goed op de hoogte van forensische opsporingsmethoden en door de slachtoffers in hun auto te verbranden wist hij alle sporen uit. Er zijn verschillende hoofdstukken waarin we de moordenaar leren kennen. Hij is door z’n partner verlaten en eigenlijk zou hij haar het liefst vermoorden, maar hij weet niet waar ze gebleven is, dus haar vermoorden wordt ook moeilijk. Hij gebruikt de moorden op z’n andere slachtoffers als een soort voorbereiding op de moord op z’n ex, die hij nog steeds hoopt te vinden.

Daarnaast zijn er nog wat andere problemen waar leden van het team mee te maken hebben. Zo is Sam Evans, de voormalige partner van Stacey Chen nog steeds uit op wraak, omdat Carol hem niet voor het team heeft gevraagd, hoewel dit eigenlijk een beetje als een nachtkaars uitgaat. Torin, de pleegzoon van Paula en Elinor, heeft zichzelf in de nesten gewerkt en dat vormt eigenlijk ook maar een dun lijntje in het verhaal, dat er net zo goed uitgelaten had kunnen worden, omdat het niets toevoegt. Het privéleven van de hoofdpersonen komt dus wel een beetje aan bod, maar zit het verhaal nergens in de weg.

ISBN 978 90 245 8076 7 | Paperback | 393 pagina’s | Luitingh Sijthoff | november 2018
vertaald door Frank Lefevre

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De andere waarheid
Een John Adderley thriller - Deel 2
Peter Mohlin & Peter Nyström

Samen met haar zus Stella is Alicia Bjelke de eigenaar van een baanbrekende datingsite. Het bedrijf is een beetje omstreden omdat men mensen niet aan elkaar koppelt op basis van een zelf geschreven profiel, maar op basis van alles wat er over de mensen op internet te vinden is, inclusief bankgegevens.
Mensen kunnen namelijk liegen over hun leven. Zo kan iemand die zich als IT-specialist presenteert een eenvoudige helpdeskmedewerker zijn en als aantrekkelijk vrouw wil je natuurlijk niet opgezadeld worden met de een of andere loser.

Alicia is het IT-genie op de achtergrond. Door een ongeluk in haar jeugd is haar gezicht zo verminkt, dat ze dit liever niet laat zien. Verantwoordelijk voor dit ongeluk is overigens haar zus Stella, die kokend water over haar hoofd had gegooid toen er in een krant een foto van Alicia stond met een grote beker in haar handen en de kop: “Supertalent uit Karlstad wint eerste prijs in internationale wedstrijd voor jonge programmeurs”. Natuurlijk wil haar moeder liever geloven dat het gewoon een ongeluk was, maar Alicia weet wel beter. Zij moet met de gevolgen leven en dat is niet gemakkelijk. Mensen staren haar aan en lijken haar als een monster te zien. Ze zoekt troost in alcohol en raakt daardoor regelmatig in de problemen.

Op een dag wordt Stella dood aangetroffen en haar gezicht is net zo verminkt als dat van haar zus. Ze denkt te weten wie er achter de moord zit en ze vreest dat de moordenaar nu achter haar aan zal gaan.

Er zijn stukken over Stella en Alicia die zich 8 jaar eerder afspelen en waarvan pas tegen het einde duidelijk wordt wat ze nu eigenlijk met de moord te maken hebben. Ze geven een aardig beeld van de verhouding tussen Stella en Alicia. Alicia mag dan wel het brein zijn achter de datingsite, maar Stella is het gezicht naar buiten. Zij heeft de touwtjes in handen en lijkt Alicia vaak als een soort voetveeg te behandelen.

De moord op Stella wordt onderzocht door John Adderley, een voormalig undercoveragent uit de VS. Hij heeft een Zweedse moeder en had een Amerikaanse vader, die na z’n scheiding met hem naar de VS is vertrokken. Nu leeft hij dus onder een schuilnaam in Zweden, zeer tegen de zin van z’n meerderen in de VS. De mensen van de bende waar hij in geïnfiltreerd was, willen wraak nemen en hij moet dus altijd over z’n schouder kijken.

Tegen de regels in heeft hij via e-mail contact gehouden met z’n collega Trevor, die bij de mislukte infiltratieactie z’n leven heeft gered. Trevor heeft kanker in een terminaal stadium en is naar Zweden gekomen om afscheid te nemen. Dit blijkt een soort valstrik te zijn en op een gegeven moment lijkt het moordonderzoek een onverwachte kans te geven om af te rekenen met het verleden.

Het boek gaat vooral over Alicia en over hoe John Adderley de moordzaak op een gegeven moment probeert een andere wending te geven. Het is een spannend verhaal geworden, waarbij ik me aan de ene kant afvraag hoe het verder zal gaan met John Adderley, terwijl ik aan de andere kant het gevoel heb dat er met dit boek een einde is gekomen aan de politiecarrière van John Adderley.

ISBN 978 94 027 0894 3 | Paperback | 377 pagina’s | HarperColllins | januari 2022
vertaald door Corry van Bree

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Onder schuilnaam
Peter J.L.M. Bernink

In dit boek hebben we een seriemoordenaar, die zich lijkt te richten op dames, die tot de clientèle van Pier Ebbinge zouden kunnen behoren.
U kent de advertenties van deze relatiebemiddelaar misschien wel. De persoon die een partner zoekt is altijd gefortuneerd, heeft leiding gegeven, of geeft leiding aan een internationaal bedrijf, en zo voorts, en zo voorts, kortom, rijk en succesvol. Trefwoorden zijn dan, reizen, cultuur, golf, maar men is bovenal bescheiden en gewoon gebleven, hetgeen me dan weer doet denken aan een liedje van Peter Blanker (Het is moeilijk bescheiden te blijven), gezien de gezwollen taal waarin de relatiezoekende wordt gepresenteerd.

Het boek begint met een proloog, die zich in 2020 in Beesterzwaag afspeelt. Daar zijn vier echtparen bij Hotel Landgoed Lauswolt. Op de golfbaan bij het hotel hebben ze golf gespeeld en na het diner in het clubhuis van de golfclub staat een echtpaar op het punt om naar huis te rijden. Als ze bij de auto staan, ruikt de vrouw iets en bij een zwarte auto zien ze een zwermvliegen. De man wil weggaan, maar de vrouw vertrouwt het niet. Om de auto krioelt van de vliegen en de vrouw keert terug naar het hotel, om bij de receptie te vertellen wat ze heeft aangetroffen. De dienstdoende manager loopt onwillig met haar mee en ziet dat het een Bentley betreft die niet in het systeem van het hotel staat en dus niet van een gast is. De vrouw vindt dat de manager de politie moet waarschuwen, omdat het beslist geen stukje rottend vlees is wat de stank bij de auto produceert.

Er komen 2 politieagenten, die constateren dat de stank uit de kofferbak komt, die op slot zit. Men besluit er anderen bij te halen en gevragd wordt om iemand mee te nemen die de kofferbak, bij voorkeur zonder schade aan te richten, kan openen. Tien minuten later arriveren er 2 rechercheurs, rechercheur Pieters uit Drachten en Jansema uit Leeuwarden. Die besluiten de technische recherche te laten komen en uiteindelijk wordt de kofferbak geopend. Er ligt het lichaam van een vrouw in en er wordt besloten dat de auto naar Leeuwarden gaat, omdat men daar meer expertise heeft. Het slachtoffer wordt geïdentificeerd als Carla Sevensteijn.

In het voorspel, dat op deze proloog volgt, gaan we eerst terug naar 2016. Els Geeskens, die in Eindhoven woont is van haar man gescheiden en wordt nog steeds door hem lastig gevallen. Ze wil seksueel contact met een nieuwe man en haar bridgevriendinnen weten wel een manier. Er hangt overigens wel een prijskaartje van 10.000 euro aan, maar dat is voor Els geen probleem. Vervolgens springt het verhaal naar 2018, waar we kennis maken met Lisanne Breukens in Alkmaar, die problemen heeft met haar getrouwde minnaar. Hierna springt het verhaal naar 2019, waar Carla Sevensteijn in Amsterdam Zuid naar de Bentley van haar man kijkt. Ze heeft de auto te koop gezet, omdat ze van haar man wil scheiden.

Dan krijgen we een stuk dat cursief gedrukt is en dat zich in 2018 afspeelt. We krijgen een blik in het hoofd van de moordenaar die juist z’n tweede slachtoffer heeft gemaakt en al aan het denken is aan z’n volgende slachtoffer. Vervolgens gaan we naar het hoofdbureau van de politie in Leeuwarden en zijn we weer terug in 2020. Ook in Amsterdam houdt men zich met de moord op Carla Severeijns bezig, omdat het slachtoffer daar vandaan komt. Men wil de zaak maar wat graag naar zich toe trekken. We keren weer terug naar de dader en zijn getuige van de moord op Carla Severeijns.

En zo springen we door de tijd en langs verschillende locaties. Niet alleen de politiebureaus in Amsterdam en Leeuwarden spelen een rol, maar later duiken ook die in Alkmaar en Eindhoven op. Ook Bert Koch, de geneesmiddelenonderzoeker uit Groningen, die in meer boeken van de auteur een rol speelt, komen we tegen. De politie van Leeuwarden haalt hem bij de zaak en samen met z’n secretaresse, komt hij op het spoor van 2 andere moorden, die vergelijkbaar zijn met die op Carla Severeijns. Het spoor leidt naar een exclusief bemiddelingsbureau voor mensen die uit zijn op een seksueel avontuurtje.

In het middenspel blijven we in 2020 en springen we alleen nog tussen diverse locaties en verschillende personen. In het eindspel is ook aandacht voor het proces tegen de moordenaar. Het is weer een uiterst spannend boek geworden en de lijst met personen, die voor in het boek staat is wel praktisch. Helaas ontbreken er een aantal politiemensen die wel regelmatig in het verhaal opduiken. Dan zou het toch wel handig zijn om even te weten bij welk korps ze horen. Er zit ook nog een foutje in de lijst, want rechercheur Talens werkt in Alkmaar, terwijl hij volgens de lijst in Eindhoven actief is.

ISBN 9789493245655 | Paperback | 390 pagina’s | Uitgeverij Palmslag | november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Rechercheur De Klerck en de ongrijpbare dood
De Klerck: Deel 3
P. Dieudonné

Dit is het derde boek uit de serie rond rechercheur De Klerck en het begint in Delfshaven, waar Recherceur De Klerck met z’n boot ligt.

Een schoonmaakster vindt het lichaam van de bewoner van het huis van haar werkgever op de grond in de woonkamer, die ze ontvlucht. Rechercheur De Klerck is onderweg naar het bureau, als hij de politiewagen passeert, die inmiddels bij het huis staat waar de vrouw zegt het lichaam te hebben gevonden. De vrouw spreekt nauwelijks Nederlands en De Klerck biedt aan om te assisteren. Hij gaat het pand binnen en ontdekt dat er brand is uitgebroken. Het lukt hem om in de kamer te kijken, maar kan geen spoor van een lichaam vinden. De brandweer komt, maar van een lichaam ontbreekt ieder spoor, terwijl er ook geen brandstichter lijkt te zijn, tenzij de schoonmaakster de brand heeft gesticht.

De bewoner van het huis is een jonge man, met de naam Romano Pasqualini, die als pizzakoerier schijnt te werken, een beroep dat niet genoeg betaalt, om zich dit huis te kunnen permitteren. De eigenaar van een antiekwinkel, die tegenover het pand woont, is van mening dat de heer Pasqualini zich met duistere zaakjes bezig houdt.
Dit wordt later bevestigd als De Klerck bij z’n boot wordt aangesproken door een privédetective, die zich voorstelt Fred Kroon. Deze weet hem te vertellen dat Romano Pasqualini lid is van een bende die onder bedreiging juwelen rooft. Damiano Pasqualini, de broer van Romano wordt er van verdacht de leider van de bende te zijn.

Sporenonderzoek in de woning leidt tot de ontdekking dat er inderdaad een moord is gepleegd. De vraag is echter of het slachtoffer Romano is. Fred Kroon is van mening dat er sprake is van een illusie en dat Romano nog in leven is. Volgens hem zal hij vroeg of laat wel weer opduiken.
Het is een weer een spannend verhaal geworden, dat je in een adem uitleest. Het werk van P. Dieudonné doet sterk denken aan de boeken van Baantjer, maar dat lijkt me nauwelijks een bezwaar.

ISBN 978 94 92715 50 0 | Paperback | 135 pagina’s | E-Pulp Publishers | november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Patiënt
Petra Spark

Vincent Roels en Erik Vermoes zijn al jaren dikke maatjes, maar hun levens lijken niet op elkaar.
Voor Vincent is de verkeerde kant van de munt boven komen te liggen. Zijn moeder ging op jonge leeftijd al over op zelfdoding. Ze was manisch-depressief, dat wisten haar man en zoon wel. Maar toch, Vincents vader is er nooit echt overheen gekomen. Vincent wel? Hij betwijfelt het zelf, is er beducht voor dat hij genetisch besmet is. Hij werd al jong gefascineerd door het menselijk lichaam en was graag chirurg geworden. Maar dat bleek te hoog gegrepen, en hij werd verpleger.

Erik daarentegen is geboren in een adellijke familie, er was geld, en hij had hersens. Erik heeft een drukke baan waarvoor hij vaak naar het buitenland moet. Maar hij heeft ook een moeder die door de ziekte ALS aan een rolstoel gekluisterd is en veel zorg nodig heeft. Ze verplaatst zich in een hoogtechnologische rolstoel, voorzien van een wangsensor. Spreken kan ze nog uitsluitend via een computerstem.

Een en een is twee: Vincent wordt inwonende verpleger bij Peggy, Eriks moeder. Hij solliciteert nog wel naar iets anders, maar komt niet aan de bak.
De problemen beginnen als op een dag de spraakcomputer van Peggy een bepaalde zin uitspreekt.

‘Ik ken jouw geheim, ik weet wat je met dat meisje deed.’

De schrik slaat Vincent om het hart. Kent Peggy zijn geheim? Ja, hij heeft ooit iets heel ergs gedaan, maar samen met Erik heeft hij het in de doofpot weten te stoppen.
Het is evenwel niet alleen wat Peggy zegt, er gebeuren meer akelige dingen. Vincent denkt aanvankelijk dat hij te veel valeriaanthee heeft gedronken of, dat kan ook, hij wordt ook gek, net als zijn moeder. Is dat zo? Of is er iets heel anders aan de hand? Is er überhaupt nog iemand die hij kan vertrouwen?

Na een kalm en gezapig begin (maar het is dan ook een hete zomer) mondt het verhaal toch uit in een zenuwslopende thriller! Wat is hier toch allemaal aan de hand? Als lezer weet je in het begin niet of je de hoofdpersoon Vincent wel sympathiek kunt vinden, maar als je daar toe wel geneigd bent, komen er weer nieuwe wendingen en weet je het niet meer.
Dan blijkt ook dat je als lezer er je hoofd bij moet houden, het is een knap doordachte thriller, die – eenmaal op gang – leest als een trein.

Petra Spark (Vilvoorde, België) debuteerde in 2017 met de thriller Artikel13, bij Houtekiet, een imprint van Veen, Bosch & Keuning. Vervolgens verschenen Eén kans op zes, Gruwelijke Gave en Astarte.

ISBN 9789493192454 | Paperback| 320 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De heks in mij
Loes den Hollander

Kaia is kinderboekenschrijfster. Ze is na veertien jaar behandelingen eindelijk zwanger als ze een vreselijk bericht krijgt. In een klap is haar toekomst heel anders dan ze dacht. Ze moet zich er bij neerleggen, maar daar heeft ze de grootste moeite mee.

Haar man, Gijs, heeft een roerig verleden achter de rug. Zijn ex, Wiesje, bemoeit zich nog steeds met zijn leven, dus ook met dat van Kaia. Dat Kaia dat liever niet heeft is logisch, maar omdat Gijs in het bedrijf van Wiesjes vader is gestapt, met succes overigens, moet er wel contact zijn met de ex.
Gelukkig kan Kaia met al haar zorgen terecht bij haar beste vriendin Jill. Die heeft, in tegenstelling tot de andere vrouwen wel een kind, George, maar dat kind heeft geen vader, zegt Jill, die niet wil zeggen wie dat is. Kaia en Jill noemen de ex van Gijs heks ex…

Echt soepel loopt het leven van deze drie vrouwen dus niet, ze hebben wensen die niet vervuld lijken te kunnen worden. En als zich dan een dramatische gebeurtenis voordoet, zijn de problemen nog groter. Groeien ze nu naar elkaar toe? Of stoten ze elkaar juist af? En wie van de drie is degene die de ‘heks in mij’ heeft?

In het eerste deel heeft Kaia het vertelperspectief, in een tweede deel is dat Jill. Bij Kaia zijn er cursieve stukken tekst, die bestaan uit een gesprek met haar baby. Bij Jill zijn dat brieven aan haar moeder. Dan volgt een kort derde deel waarin Wiesje vertelt en tot slot een vierde deel waarin ze elkaar afwisselen.

Tot op een kwart van het boek is het een roman, een verhaal over verdriet en acceptatie of de onmogelijkheid daarvan. Met het drama begint evenwel de spanningsboog te groeien: dan lijkt hun leven niet meer veilig. Want het drama ontketent onvoorziene krachten in elk van de vrouwen.

Loes den Hollander is heel goed in het neerzetten van karakters. Dat doet ze dan ook in dit boek. Je kan je als lezer goed inleven in de beweegredenen van de hoofdpersonen, vooral bij Kaia is dat het geval. Zij wordt heen en weer geslingerd tussen verstand en gevoel, waarbij ze zelf beseft dat als ze afgaat op haar gevoel dat niet altijd strookt met wat ze verstandelijk beredeneert. Dat wordt zo goed beschreven dat je het als lezer helemaal begrijpt.
De spanning wordt er bovendien in gehouden door onverwachte wendingen. Dit is genieten van begin tot einde!

Loes den Hollander 1948) schreef reeds ruim vijfentwintig thrillers en is jaren een bestsellerauteur. Toen ze in 2006 haar carrière als directeur van een gezondheidszorginstelling beëindigde, vond ze vrijwel meteen een uitgever voor Vrijdag, haar eerste literaire thriller.

ISBN 9789461096975 | Paperback| 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie| oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Vergeef me
J.D. Barker

Dit is het derde boek met Sam Porter en het begint met de vondst van een dode vrouw door een dakloos meisje van 14. Sam Porter is in hechtenis genomen, omdat hij gevonden is bij een dode vrouw, met kruidsporen op zijn hand en het wapen waarmee de vrouw is doodgeschoten. Z’n team wordt van de zaak afgehaald, omdat ze te zeer betrokken zijn. De zaak komt in handen van de FBI en Frank Poole houdt zich er mee bezig Clair Norton en Brian Nash kunnen niet geloven dat Sam Porter schuldig is. Op dezelfde dag worden er op verschillende plaatsen nog meer slachtoffers gevonden, die allemaal in dezelfde houding zijn gezet. Daarnaast zijn er mensen opzettelijk besmet met het SARS-virus en deze zitten in quarantaine. (Het gaat hier niet om het virus dat ons de laatste jaren in z’n greep heeft gehouden, maar om een voorganger.) Clair is een van de mensen die in het ziekenhuis in quarantaine zit.

Op een gegeven moment geeft Anson Bishop zich over aan de politie. Dit gaat met enig geweld gepaard, waarvan ook opnamen gemaakt worden. Vervolgens wordt alles heel onduidelijk. Anson Bishop beschuldigd namelijk Sam Porter van de misdrijven die hij gepleegd zou hebben. Voor hij sterft zegt Paul Upchurch tegen Clair dat Sam Porter de Moordenaar van het Vierde Aapje is. Men zit ook nog met een computerprobleem, waardoor de datum en tijdsaanduiding van bestanden constant verandert. Dat betekent ook dat camerabeelden onbruikbaar zijn als bewijs, omdat de opnametijden niet meer kloppen.
Door een toevallige gebeurtenis weten zowel Sam Porter als Anson Bishop te ontsnappen. Sam Porter gaat weer op zoek en krijgt hulp van Emory, de jonge vrouw die hij in het eerste boek uit de handen van de Moordenaar van het Vierde Aapje heeft weten te redden.

Net als bij de vorige boeken staat bij ieder hoofdstuk het nummer van de dag, de tijd en de naam van de persoon die in het hoofdstuk de hoofdrol heeft. Dat dit boek het vervolg is op ‘Het vijfde meisje’ blijkt al uit het feit dat het op dag 5 begint. Een groot deel van het verhaal speelt zich op een dag af en op een gegeven moment zit er nog een foutje in de tijd, Hoofdstuk 82 heeft als titel: “Poole Dag 5 22.41 uur” en hoofdstuk 83 heeft als titel “Poole Dag 5 10.53 uur, terwijl er geen sprong terug wordt gemaakt, maar de handeling gewoon doorloopt. Er staan ook weer fragmenten uit het dagboek van Anson Bishop in, waarbij het de vraag is of alles wat daar in staat wel waar is, of dat er dingen aan de fantasie van Anson Bishop (als dat tenminste werkelijk de auteur van het dagboek is) zijn ontsproten. De grote vraag is wie nu eigenlijk verantwoordelijk is voor alle moorden, als er geen sprake is van meerdere daders.

Wie is er eigenlijk te vertrouwen? Normaal gesproken is het in een thriller duidelijk, de dader heeft het gedaan. Maar hier blijft alles zeer onduidelijk. We weten misschien dat Paul Upchurch verantwoordelijk is voor een deel van de moorden in het vorige boek, maar welke rol speelt Anson Bishop werkelijk? En dan er is er ook nog de vrouw die z’n moeder zegt te zijn. Over de vader is ook nog veel onduidelijk, hoewel Anson Bishop er van overtuigd lijkt te zijn dat die dood is. En wat is de rol van Sam Porter? Een probleem daarbij is dat deze een deel van z’n geheugen kwijt lijkt te zijn, waardoor hij allerlei dingen uit z’n verleden is vergeten.

Aan het eind van het boek springen we ineens een half jaar vooruit naar de rechtszaak tegen Anson Bishop. Ook hier gaat het weer mis met de tijdsaanduiding van een aantal hoofdstukken. Hoofdstuk 129 heeft als titel: ‘Porter Dag 199 15.19 uur’. Het verhaal gaat verder in hoofdstuk 130, met als titel: ‘Dag 199 10.21’, Dan krijgen we met hoofdstuk 131 met de titel: ‘Dag 199 11.39 uur’. Het lijkt er dus op dat de tijdsaanduiding van hoofdstuk 129 niet klopt.

Het boek heeft een zeer verrassende ontknoping, waar ik niets over kan vertellen. Zonder de voorgaande boeken is dit boek moeilijk te volgen en het is handig om de boeken na elkaar te lezen. Het eerste boek zou je eventueel nog als afzonderlijk verhaal kunnen lezen en dat geldt misschien in mindere mate voor het tweede boek, maar in dit boek vallen alle losse stukken pas echt op hun plaats.

ISBN 978 90 225 8963 2 | Paperback | 507 pagina’s | Boekerij | april 2020
vertaald door Ralph van der Aa

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Sidney Chambers en de gevaren van de nacht
James Runcie

James Runcie is de zoon van de vroegere aartsbisschop van Canterbury, Robert Runcie, en van Rosalind Runcie, een klassiek pianiste. Deze achtergrond is terug te lezen in zijn boeken. Zo schreef James Runcie in 2012 het eerste deel van de Grantchestermysterie over een priester die in zijn vrije tijd graag als detective raadsels oplost: Sidney Chambers en de schaduw van de dood

Sidney Chambers begint in 1953 zijn carrière als fulltime priester en parttime detective in het kleine dorp Grantchester dat dicht bij Cambridge ligt. De jonge en aantrekkelijke Anglicaanse priester is dol op muziek, maar boven alles erg gefascineerd door het oplossen van misdaden. Diep in zijn hart vindt hij dat fijner om te doen dan leiding te geven aan zijn parochie.
Hij helpt zijn beste vriend inspecteur Geordie Keating, al wordt die hulp niet altijd op prijs gesteld. Geordie is een professional en werkt erg methodisch, terwijl Sidney meer op zijn intuïtie vertrouwt. Als priester komt Sidney echter op plaatsen waar de politie niet gewenst is en vertellen mensen hem meer dan aan de professionele speurders.

Het eerste boek over Sidney Chambers werd uitstekend ontvangen en bewerkt tot een tv-serie die door de BBC in 2014 werd uitgezonden. Na het eerste deel heeft James Runcie nog 5 Grantchesterdelen geschreven. In elk deel gebeuren er een aantal verschillende moorden. De achtergrond van de moorden is veelal complex en er zijn vaak ook veel verdachten. Tussen het ontrafelen van de mysteries is er ook ruimte voor romantiek, want voor Anglicaanse priesters geldt geen celibaat.

In juni 2022 is het eerste deel in het Nederlands uitgegeven. Sidney Chambers en de gevaren van de nacht is het tweede deel dat onlangs is uitgegeven. In dit deel worstelt Sidney met zijn gevoelens voor de voorname Amanda en de Duitse weduwe Hildegard. Verder krijgt hij te maken met een dodelijke valpartij vanaf één van de torentjes van de King’s College Chapel, een zeer verdachte brand, een elektrocutie, een vergiftiging, maar ook met spionage.Zin in een boek vol mysteries? Een boek dat de sfeer uit de jaren ’50 goed weet weer te geven? Dan is deze serie een echte aanrader.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het incident
Rudy Morren

De achttienjarige Laura is in een opwelling teruggekeerd naar haar ouderlijk huis. Maar ze heeft haar ouders niet gebeld.
Ze heeft namelijk ruzie gehad met haar vriendje, en is zomaar in de trein gestapt. Ze is moe en sjouwt grote reistassen mee. Als ze het station uitkomt regent het pijpenstelen. Ze wil alleen nog maar naar huis, maar de tram die ze zou moeten nemen zit propvol. Ze belt haar moeder. En die neemt haar telefoon niet op. Haar vader dan? Maar die zit in Ludwigshaven, vertelt hij, dus kan hij haar niet ophalen.
Er is nog iemand: broer Quinten. Ze hoort het al snel: die is druk met zijn vrienden en van plan op stap te gaan.
Laura baalt vreselijk, maar wat kan ze doen?
Tenslotte neemt ze een huurfiets op het station. Dan zich maar nat laten regenen, ze heeft er schoon genoeg van…

Het verhaal gaat verder twee jaar na deze avond. Het is duidelijk dat die ene avond verstrekkende gevolgen heeft gehad. Maar wat er gebeurd is weet je niet.
Zo heb je ook geen idee wat die zwerver in het verhaal doet. Steeds weer duikt hij op. Nu eens ziet Karen, de moeder, hem, dan weer struikelt Maarten, de vader over hem.
Het huwelijk van Karen en Maarten gaat bergafwaarts en lijkt niet meer te redden. Karen lijkt psychisch niet meer in orde, er is sprake van medicijngebruik en therapie.
Af en toe zijn er flashbacks waardoor je er langzaam achter komt wat er in de tussentijd gebeurd is.

Mocht je als doorgewinterde thrillerlezer deken dat je alles wel eens voorbij hebt zien komen, dan staat je een verrassing te wachten! Rudy Morren schotelt ons een verhaal voor zoals je nog niet eerder las. Zelfs al heb je op een gegeven moment wel door wat er aan de hand is, je hebt dan geen idee wat de gevolgen gaan zijn.
Een psychologische thriller waardoor je op het puntje van je stoel zit. Zoals dat hoort in een thriller gaat het eerst van kwaad tot erger, maar ook als je denkt dat het niet gekker kan, Blijkt Morren te vinden van wel. Zonder ongeloofwaardig te worden gaat het verhaal verder.

Er was dus een incident, en de gezinsleden zijn niet in staat om met de gevolgen om te gaan.
Het gezin valt uit elkaar, de desintegratie lijkt compleet. Maar waarom?

Rudy Morren (Aarschot, 30 juli 1963) is een Vlaams schrijver, scenarist en voormalig acteur. Vanaf midden jaren 2000 ging Morren zijn acteercarrière combineren met scenarioschrijven. In 2019 bracht hij als auteur een boek uit getiteld Wild vlees. In 2020 volgde een tweede boek, Sneeuwspoor, waarvoor hij de Hercule Poirotprijs won.

ISBN 9789464102598 | Paperback| 288 pagina's | Uitgeverij Horizon | september 2022

Het vijfde meisje
Sam Porter 2
J.D. Barker

Dit is het tweede boek met Sam Porter en het is 4 maanden geleden dat hij het leven van Emory redde. Daarbij wist Anson Bishop te ontsnappen en de media en het politiekorps zijn er van overtuigd, dat Sam zich door de moordenaar heeft laten bespelen.

Het lichaam van Ella Reynolds wordt gevonden onder het ijs in een bevroren lagune van een meer. Het meisje was 3 weken vermist en er is iets vreemds aan de hand, want het meer was al bevroren, toen het meisje vermist raakte. De dader heeft heel veel moeite gedaan om de zaak zo op te zetten dat het lijkt of het meisje al in het water lag toen het meer bevroor.

Dezelfde nacht krijgt Porter een telefoontje dat er weer een meisje vermist is. Men denkt dat Anson Bishop iets met de zaak te maken heeft, maar Sam Porter is het daar niet mee eens, omdat de modus operandi niet overeen komt met die van Anson Bishop. Er vallen meer slachtoffers, zoals de vader van Ella Reynolds, die met een doorgesneden keel gevonden wordt in een sneeuwpop die in de achtertuin van het huis van de familie Reynolds staat.

Op een gegeven moment wordt Sam Porter van de zaak gehaald, omdat hij het dossier van een van de slachtoffers van Anson Bishop mee heeft genomen. Bovendien heeft men een afbeelding van het briefje gevonden waarin Anson Bishop hem vraagt om z’n moeder te vinden. Men is er nu echt van overtuigd dat Sam Porter Anson Bishop bewust liet lopen.

Ondanks het feit dat hij van de zaak is gehaald, blijft Sam Porter zich wel bezig houden met z’n speurtocht naar Anson Bishop en naar z’n moeder. Maar wat is er gevaarlijker dan een seriemoordenaar? In dit geval zou het wel eens de moeder van de seriemoordenaar kunnen zijn. In de dagboekfragmenten uit het vorige boek hebben we deze vrouw al leren kennen, althans als Anson Bishop daarin de waarheid geen geweld aan heeft gedaan.

Op pagina 247 staat een foutje. Frank Poole houd zich bezig met de papieren van Arthur Talbot, de vader van Emory Connors die door Anson Bishop was ontvoerd en die door Sam Porter was gevonden. Tegen het einde van de pagina staat er ineens dat Porter een aantal stapels opzij schuif, terwijl er even eerder nog sprake is van het feit dat Poole zich hiermee bezig houdt.

De hoofdstukken hebben allemaal een dagnummer, een tijd en de naam van de persoon rond wie het hoofdstuk zich afspeelt. Er zijn ook hoofdstukken over de ontvoerde meisjes. De moordenaar wordt alleen aangeduid als ‘De man met de zwarte wollen muts’. Het vreemde is wel dat de mannen met hun achternaam worden aangeduid en de vrouwen met de voornaam.
Op een punt raakte ik even in de war, omdat Frank Poole aanklopt bij Anson Bishop en er even later bij ‘De man met de zwarte wollen muts’ wordt aangeklopt door 2 andere mensen.

Het boek kent een aantal zeer verrassende wendingen. Op een gegeven moment zijn er ook weer hoofdstukken uit het dagboek van Anson Bishop, die toch wel aardig wat ellende heeft meegemaakt. Overigens maakt dit hem, zeker door de zaken die in de dagboekstukken uit het eerste deel van de serie, niet echt veel sympathieker. Het verhaal is wat minder gruwelijk dan het eerste boek uit de serie, maar daarin zaten de bloederigste delen in de dagboekfragmenten over Anson Bishop en z’n ouders.

Kon je het vorige boek nog min of meer als afgerond verhaal lezen, dit boek eindigt met een ‘Wordt vervolgt...’. Er zitten wat verrassende wending in het boek en ik moet zeggen dat er aan het eind van het verhaal genoeg vragen blijven liggen om uit te kijken naar het derde deel van de trilogie over Sam Porter en Anson Bishop. Wie is Sam Porter echt? Kortom, ik moet snel op zoek naar ‘Vergeef me.’

ISBN 978 90 225 8527 6 | Paperback | 525 pagina’s | Boekerij | oktober 2019
vertaald door Jan Pott

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Blauw verdriet
Hélène Wagener

De rechercheurs Rob Geerts en zijn oudere collega Fons Jansen krijgen een nieuwe zaak. Een dubbele nog wel. Een vrouw wordt vermist en aan de rand van een ven wordt een lijk gevonden, die daar duidelijk met een bedoeling zo is neergelegd: hij heeft een appel in zijn mond, en op zijn borst staan de woorden ‘blauw verdriet’. Wat de zaak vreemder maakt: juist op die plek is de vermiste vrouw voor het laatst gezien. Is er een verband?

De vermiste is de kunstenares Roos Moordhamer. Zij is vrij bekend vanwege haar buitenissige schilderijen: ze beeldt namelijk de dood uit. Onlangs heeft ze een schilderij gemaakt dat een replica zou zijn van het middelste deel van een drieluik. Dat middenstuk, ‘De stervende maîtresse’, is verdwenen, de twee zijstukken hangen in Gent.
Maar waar is nu de replica?

Intrigerend is het dat beide rechercheurs persoonlijk betrokken zijn bij de zaak. Fons Jansen is onlangs weduwnaar geworden. Op het bidprentje van zijn vrouw staat een afbeelding van De stervende maîtresse’. De moeder van Roos was de vriendin van zijn vrouw, en hij schaamt er zich wel voor, maar Fons is verliefd op deze Els. En Els houdt duidelijk dingen achter voor de speurders. Rob Geerts op zijn beurt heeft een relatie met de misdaadjournalist Gaby Geels, die weer bevriend is met Roos.
Niemand laat het achterste van zijn tong zien in dit verhaal, allemaal hebben ze geheimen, die slechts langzaam voor de lezer onthuld worden, als dat al gebeurt!

En dan is er ineens een andersoortig verhaal, dat zich af speelt in 1929. Een vrouw met geheugenverlies bevindt zich in een kasteel, met een eigenaardige kasteelheer, een bozige lakei en een doofstom dienstmeisje. Je hebt geen idee waar dit nu weer op slaat, maar als dat duidelijk wordt, veel later, begrijp je als lezer dat het hele boek ook bedoeld is als een soort puzzel. Wie speelt welk spelletje? Is er überhaupt iemand oprecht? Het lijkt of ze elkaar allemaal van alles op de mouw spellen.
Maar: het komt goed: op het einde weet je hoe het zit.

Het boek begint zoals in de meeste thrillers met een proloog die de lezer verleidt om door te lezen. Het is een raadselachtig stukje tekst, je hebt geen idee wat er gebeurt, over wie het gaat, laat staan waarom, en je bent meteen nieuwsgierig. Dus je leest door.
Het laatste deel van de proloog is een cursieve tekst. De cursiefjes komen vaker voor, en zijn van een van de personages. De dader? Of toch niet?
Het maakt het allemaal nog raadselachtiger… niets is wat het lijkt.
Gelukkig zijn er af en toe samenvattingen die prima in het verhaal gepast worden, anders was het niet bij te houden.

Hélène Wagener is werkzaam in de journalistiek en doet de redactie voor het Reeshofjournaal. Onder het pseudoniem Hélène Rietman publiceerde zij in diverse genres, overwegend bij de Tilburgse uitgever Multi Media. In 2018 verscheen bij uitgeverij Kramat de spannende thriller De oorkonde onder haar eigen naam.

ISBN 9789492719522 | Paperback| 312 pagina's | Uitgeverij Keytree | november 2022

Wat ik niet deed
Johnny Bollé

Na een intrigerende inleiding over een vrouw die als ze wakker wordt ontdekt dat ze in een kelder opgesloten zit, en een stuk verhaal dat van de dader blijkt te zijn, gaan we terug naar het eind van de achttiende eeuw. In een klein dorp in de Schotse Hooglanden wordt Megan Kerr beschuldigd van hekserij. Zij moet vrezen voor haar leven.

Dan maken we een sprong naar het heden, naar de echte hoofdpersoon van dit boek: Emily, een schrijfster die met haar debuut al hoge ogen heeft gegooid. Haar wordt gevraagd om een boek te schrijven over Megan, en daarvoor mag ze zelfs naar Schotland komen, om ter plekke onderzoek te doen. Emily twijfelt, ze heeft net een groot verlies geleden. Kan ze dit wel aan, in haar eentje naar een afgelegen plek en alles wat haar vertrouwd is achterlaten?
Maar ze weet het: ze zal haar leven weer op moeten pakken en moeten leven met haar schuldgevoelens, en het altijd aanwezige verdriet.
Als ze geweten had wat haar in Durness te wachten staat, was ze vast niet gegaan. Er gebeuren daar vreemde dingen.
Heeft de heks hiermee te maken?

Er is een andere verhaallijn, over een achtjarig meisje dat aan een akelige ziekte lijdt. Zij leert in het ziekenhuis waar ze vaak voor behandeling heen moet een jongen kennen die eveneens ziek is. Twinkel, zoals haar vader haar noemt, vertelt haar verhaal net als Emily in de ik-persoon. Ze heeft dus niet zomaar een bijrol in het geheel.
Maar wat hebben Twinkel en Emily met elkaar te maken?

Dit boek is meer dan een doorsnee thriller. Het gaat over schuld en boete, over keuzes maken in het leven die vergaande gevolgen kunnen hebben.
De wisselende verhaallijnen en het feit dat je als lezer volledig in het duister tast over wat hier allemaal gebeurt, maken dit boek tot een heerlijke leeservaring. Het is dus absoluut een feit dat het verhaal erg spannend is, en dat je het heel graag in één ruk uitleest!

Toch een paar opmerkingen: Emily is zomaar in staat een Vroeg-Engelse tekst te lezen? En dat briefje dat ze vindt, is dat in het Engels of in het Nederlands? Muggenzifterij, hoor, het doet verder niets af aan het leesplezier en de bewondering voor hoe de schrijver een paar verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben in elkaar knoopt tot een overtuigend verhaal.

Johnny Bollé (Antwerpen) debuteerde met de thriller Bloedmaan in 2018. Dit boek was evenals de boeken die volgden een succes. Zijn derde thriller Hij noemde me duivelskind werd genomineerd voor de longlist van de Thrillzone Awards 2020, voor de categorie Beste Nederlandstalige thriller.

ISBN 9789493192379 | paperback| 235 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | september 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Recensies

Boven

Thrillers Leestafel.info

Nieuwste recensies

Recensies

Login to your account