Tussenvrouw
Sofia van der Sluis
‘Margot was een tussenvrouw. Altijd tussen wal en schip blijven steken. Nooit een radicale stap kunnen zetten, in geen enkele richting. Niet in de richting van een man, niet in de richting van een kind en niet in de richting van een carrière. Nooit voor jezelf durven komen. Nooit iemand durven uitschelden. Gewoon op zijn plaats zetten, desnoods. Niets durfde ze, niets. Hypersensitief type dat ze was. En altijd beleefd en beschaafd, ook al scheten ze bij wijze van spreken op haar kop.’
Amsterdam, een jonge alleenstaande vrouw, en een andere jonge vrouw die akelig aan haar einde komt. Voeg daarbij een piepklein vleugje esoterie, en wat gestoei in bed, en je hebt de ingrediënten voor een spannende chickthriller, die lekker weg hapt.
Hoofdpersoon is Margot, free-lance redactrice, die na een mislukte relatie ‘de neurotische en chaotische binnenstad’ verruilt voor een leuk flatje aan de rand van de stad: daar is ruimte, groen en gezelligheid. Dat laatste hoopt ze, en in het begin heeft ze inderdaad leuke contacten met de buren. Tot een van hen dood gevonden wordt in dat prachtige groen. Scarlett is vermoord.
De arme Roberto wordt opgepakt en beschuldigd. En omdat Roberto een simpele van geest is - een minder begaafde man, die graag op zijn bankje zat en naar de joggende vrouwen keek - blijkt het niet zo moeilijk om hem de moord te laten bekennen.
Maar Margot heeft haar twijfels: zij wordt bezocht door de geest van Scarlett, die haar geen rust gunt. Ze moet op zoek. Eerst uitzoeken wie Scarlett eigenlijk was, want tenslotte woont Margot er nog maar net, en weet ze niet veel meer dan dat haar buurvrouw een hele leuke vriend had: Bram. Margot is zelf verliefd op hem!
Terwijl ze hem troost en hij dat graag ondergaat, ontdekt ze dat er in Scarlets leven vele mannen waren. Is een van hen de moordenaar? Want die arme Roberto is dat niet, dat weet ze zeker. Is het Dennis, de andere buurman, die ook een oogje had op Scarlet? Is het Zoran, een eerdere vriend?
Of een nog onbekende?
Natuurlijk valt het de moordenaar op dat er iemand naspeuringen doet, en Margot komt zelf in gevaar…
In de loop van het verhaal blijkt dat Margot helemaal niet zo’n ‘tussenvrouw’ is. Integendeel eigenlijk.
Ze is juist een ondernemende vrouw die niet met zich laat sollen als ze dat niet wil. Was ze een tussenvrouw geweest, dan had ze net als iedereen aanvaard dat Roberto de dader was. Klaar zou het zijn geweest. Over tot andere zaken. Maar dat doet ze dus niet. Dat wringt een beetje, maar het is niet iets waar de lezer mee zal zitten. Het is niet bedoeld – denk ik – als een psychologische roman, met veel diepgang, het is lectuur, geen literatuur.
ISBN 9789047203032 | paperback | 253 pagina's | Artemis & Co | oktober 2012
© Marjo, 19 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER