Speelbal van spionnen
Marianne Vogel
In het vijfde deel van de zesdelige serie over Berlijn, gaan we terug naar de periode na de Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog. Die periode kreeg deze naam omdat de strijd tussen Oost en West nog niet voorbij was, al werd er niet meer gestreden met legers en soldaten.
In het verhaal spelen enkele bijzondere locaties een rol: een vliegveld, een berg, een spionnenbrug.
In 1945 was Duitsland opgedeeld in vier zones. De Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk bezetten elk een deel van het land. De stad Berlijn was eveneens opgedeeld.
Omdat de Russen de stad omringd hadden, kon het stukje westers Berlijn niet meer goed bevoorraad worden. Er werd de zogenaamde Luchtbrug ingesteld: de bevoorrading geschiedde via de lucht, men landde op Tempelhof. Tegelijk werd er gewerkt aan een nieuw vliegveld: Tegelen.
Een stukje grens tussen oost en west lag midden op de spionnenbrug, de Glienicker Brücke. De brug werd bewaakt door Sovjetmilitairen en was alleen toegankelijk voor diplomaten en militaire voertuigen van de geallieerde bezettingsmachten. De brug werd driemaal gebruikt voor een uitruil van spionnen en politieke gevangenen.
En natuurlijk de Teufelsberg. Bijzonder is dat deze berg gemaakt is door mensen: zij sjouwden 75 miljoen kubieke meter aan beton, koper en steen, het puin van Berlijn, naar deze plek, waarna de Amerikanen er een afluisterstation boven op bouwden. Het diende om de DDR, Sovjets en hun bondgenoten af te luisteren.
Dat afluisteren, het spioneren, daar draait het allemaal om in deze thriller. Het ene deel speelt zich af in de periode 1948-1949. Alexandra Bauer is spionne. Zij ontdekt een lek in de Duitse inlichtingendienst, en weet een aanslag op het vliegveld in aanbouw, Tegelen, te verijdelen. Maar niet lang daarna krijgt ze een ongeluk, waarbij de vraag rijst: was dit moord?
Het leven van Alexandra was dan misschien erg spannend, het was ook risicovol. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor haar familie. Want de geheime dienst draait zijn hand niet om voor moord, om te krijgen wat ze hebben willen.
Het dagboek dat Alexandra bijhield – streng verboden natuurlijk! – wordt een zeer gewild object. Alexandra neemt een drastisch besluit: ze laat haar kleindochter weghalen bij haar ouders, die niet beter weten dan hun kind is gestorven.
Maar deze kleindochter is niet overleden: Irene Oosting, woonachtig in Emmen. Zij vindt op de zolder van haar ouders, die dus niet haar biologische ouders waren, het dagboek.
Hoewel ze er niet van op de hoogte is wie Alexandra is, intrigeert het dagboek haar zodanig dat ze zonder meer afreist naar Berlijn, tot verbijstering van haar echtgenoot. Want Irene laat niets meer van zich horen.
Luuk Oosting neemt contact op met het detectivebureau dat lezers van de Berlijnboeken kennen: Sofie Bank en Frits Arends krijgen de opdracht om Irene te zoeken, en thuis te brengen.
En dan blijkt dat het toch al gedateerde dagboek nog steeds explosief materiaal bevat. Het wordt zoals de titel al aangeeft inderdaad een spel tussen spionagediensten. Een heftig spel af en toe, met niet altijd een duidelijke winnaar.
De verschillende spionnen – en dubbelspionnen! - de persoonlijke belangen waarvoor mensen nietsontziend te werk gaan om te bereiken wat zij voor ogen hebben: dit is een thriller waar je je aandacht bij moet houden om alles te kunnen volgen. Gelukkig zijn er af en toe samenvattingen, maar ze zijn schaars. Naast al deze spanning is er ook nog een psychologische tintje: Irene is eigenlijk ook op zoek naar zichzelf, en ook Sofie en Frits lijken een belangrijk besluit te moeten nemen.
Wat de Berlijn thrillers zo bijzonder maakt is dat er dus een grote hoeveelheid echte historie in verwerkt is. Achter in het boek staat een verantwoording.
Marianne Vogel is persoonlijk coach en literatuurwetenschapper. Ze heeft jaren in Duitsland gewerkt. Deze zesde Berlijnthriller rond het originele speurdersduo Bank en Arends is net als haar eerdere thrillers gebaseerd op ware gebeurtenissen.
ISBN 9789464872309 | Paperback | 403 pagina's | Uitgeverij Aspekt | september 2024
© Marjo, 21 december 2024
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER