De kliniek
Martine Kamphuis
Na een aantal vermoeiende coschappen is Sanne dan eindelijk dokter. Het liefst zou ze gaan werken op de spoedeisende hulp, maar de banen die op die afdeling aangeboden worden lijken niet voor haar weggelegd. Dus heeft ze gesolliciteerd op een tbs-kliniek.
Ze wordt er onmiddellijk aangenomen en dat blijkt niet voor niets: er is een tekort aan hulpverleners.
Zou dat liggen aan de sfeer die er heerst? Het zijn ogenschijnlijk allemaal prima mensen maar er lijkt van alles gaande. Aanvankelijk zoekt Sanne de oorzaak deels bij zichzelf. Ook al zijn haar mannelijke collega’s niet zo positief over vrouwen - En dat is misschien een understatement - ze hebben vast wel het beste met haar voor.
Maar omdat het privé ook al niet zo lekker loopt - haar vriend Brandon is ontevreden over het feit dat ze deze baan heeft aangenomen - is Sanne onzeker. Ligt het dan toch aan haar?
‘Ze zit op de wc en het papier is op en ze doet zonder er echt bij na te denken een nieuwe rol in de houder. Ook dat verpest ze: het papier komt van onderaf in plaats van de bovenkant van de rol, zoals het hoort.
Zoals het volgens Brandon hoort.
Dat is haar patroon, weet ze ineens. Haar probleem is niet dat ze altijd alles verpest. Haar probleem is dat ze jarenlang de wc-rol heeft opgehangen zoals Brandon dat wilde. Ze paste zich aan…’
Later zal dit inzicht het keerpunt blijken te zijn. Ze gaat niet meer met zich laten sollen. Zij is de moeite waard! Ze zal haar plekje op aarde opeisen.
Het sterkt haar in de maatregelen die ze privé neemt, maar vooral ook op de tbs-kliniek.
In de ochtend werkt ze daar als arts, samen met een specialistisch verpleegkundige. Dat gaat goed, na startproblemen met de verpleegkundige, een van de mannetjesputters op de afdeling. Wat er allemaal speelt, daar komt Sanne langzaam achter en helaas dreigt ze zelf het slachtoffer te worden van al die machtspelletjes en intimidatie die uit de hand dreigen te lopen.
Natuurlijk kon ze problemen verwachten van de kant van de tbs’ers, daar zitten mannen bij die vanwege geweldsdelicten behandeld worden, andere voor seksuele delicten zoals aanranding. In een tbs-kliniek kun je vrijheid verdienen, met als gevolg dat sommige mannen buiten de kliniek werken. Als het gaat over uitzoeken wie in herhaling dreigt te vervallen en dus een bedreiging vormt, is de situatie op zijn zachtst gezegd onoverzichtelijk.
Ze is dan ook wel op haar hoede, maar haar collega’s lijken eigenlijk net zo gestoord als de patiënten.
Hoe vindt Sanne een uitweg als ze eenmaal tot haar nek betrokken is geraakt bij al die intriges? Is ze sterk genoeg, zeker gezien het feit dat ze in haar persoonlijke leven ook orde op zaken moet stellen?
Een bijzondere thriller. Het gaat niet echt om moord en doodslag. Al gebeurt er natuurlijk wel het een en ander, en lijkt iedereen schuldig, het gaat veel meer om onderlinge menselijke betrekkingen. En die tekent Martine Kamphuis uitstekend! Niet vreemd natuurlijk als je weet dat ze zelf psychiater is.
Deze psychologische thriller leest als een trein, omdat de hoofdstukken kort zijn en de spanningsboog groot doordat er steeds van alles gebeurt. Af en toe wordt er verwezen naar de coronapandemie, vanwege de maatregelen die ook hier invloed op mensen hebben.
Martine Kamphuis (1963) is dus werkzaam als psychiater. Daarnaast is ze als schrijver erg actief. Dit is na haar in 2006 verschenen debuut, de psychologische thriller Vrij ,haar tiende thriller. Daarnaast schrijft ze ook kinder- en jeugdboeken.
ISBN 9789461094681 |paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | januari 2021
© Marjo, 19 maart 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER