Rookgordijn
Jørn Lier Horst & Thomas Enger
Dit is het tweede boek uit de serie over Alexander Blik en Emma Ramm. Tussen rechercheur Alexander Blix en journaliste Emma Ramm bestaat een speciale band, sinds hij 19 jaar geleden haar vader neerschoot, voor deze haar dood kon schieten. De moeder van Emma had hij op dat moment al dood in een poel bloed achter gelaten.
Op 1 januari 2019 krijgt Christer Storm Isaksen in z’n cel in de gevangenis een brief. De enveloppe vermeld geen afzender en lijkt gewoon door iemand in de brievenbus van de gevangenis gedaan te zijn. Als hij de enveloppe opent, blijkt er een foto in te zitten. Het is een foto van een meisje van een jaar of 8 of 9. Hij meent z’n dochter Patricia te herkennen, die als peuter ontvoerd is en waarvan iedereen aannam dat ze dood is.
Vervolgens gaan we 20 uur terug in de tijd naar oudejaarsavond. Emma Ramm verlaat het appartement van een vriendin, om naar de Rådhuskade te gaan, waar vuurwerk zal worden afgestoken. Weliswaar houdt ze niet van vuurwerk, maar ze heeft toch het gevoel dat ze er naar toe moet. Haar vriend Kasper heeft geen zin om mee te gaan en Emma gaat dus alleen. Het is op een gegeven moment 1 minuut voor 12 en iemand begint af te tellen. Dan doet een explosie de grond schudden en baad alles in een verblindend licht. Op een steiger blijkt een bom ontploft te zijn.
Alexander Blix en z’n collega Sofia Kovic dringen door de stroom verbijsterde mensen, op weg naar de plaats waar de explosie heeft plaats gevonden. Er zijn verschillende slachtoffers te betreuren en in het water drijft een lichaam, met het gezicht naar beneden. Nadat hij z’n jas en uitrusting af heeft gedaan, springt hij in het water en hij weet de vrouw die in het water ligt met hulp op de kant te krijgen. Het ambulancepersoneel ontfermt zich over de vrouw. Emma maakt met de camera van haar mobieltje foto’s en ontdekt dat Kasper een van de slachtoffers is.
Kovic vertelt Blix dat het slachtoffer dat hij uit het water heeft gehaald volgens de bankpas die ze bij zich had, Ruth-Christine Smeplass is. Hij vertelt dat dit de moeder van Patricia is, een meisje dat in 2009 verdwenen is en vermoedelijk dood is. Het is een zaak waar hij heel veel tijd aan heeft besteed en nu besluit hij weer naar de zaak te kijken. Christer Storm Isaksen zorgde voor het kind, dat ontvoerd werd, toen de au pair haar bij de crèche op had gehaald. Ruth-Cristine Smeplas was niet in staat om voor het kind te zorgen, omdat ze psychische problemen had en drugs gebruikte. Ze had wel een beperkt bezoekrecht, maar ze lag overhoop met Christer over het ouderlijk gezag. Ze werd wel als verdachte beschouwd, maar had een alibi.
Twee jaar later schiet Christer op een parkeerterrein een man met de naam Knut Ivar Skage neer. Deze was uit op de beloning die Isaksen uit had geloofd voor informatie die er toe kon bijdragen dat Patricia werd gevonden. Skage heeft toegegeven dat hij Patricia na haar ontvoering heeft gezien en dat degene die er achter zat een vrouw was die Christer goed kende. Om zeker te zijn dat Skage iets over z’n dochter weet, vraagt Christer naar meer informatie. Skage vertelt dat het kind een moedervlek aan de binnenkant van haar dijbeen heeft. Bij Isaksen slaan de stoppen door, omdat hij denkt dat Skage het kind misbruikt heeft en hij dood Skage, de man die waarschijnlijk alleen de luier van het kind verschoond heeft.
De politie denkt dat de bomexplosie een terroristisch motief heeft, een vermoeden dat versterkt wordt, als er een tweede aanslag volgt in het Frognerpark. Blix blijft zich echter vastbijten in de zaak met Ruth-Christine Smeplas, vooral omdat hij inmiddels een telefoontje uit de gevangenis heeft gekregen met de mededeling dat Christer Storm Isaksen hem wil spreken en deze hem de foto laat zien, waarvan hij meent dat het z’n dochter is. Emma Ramm houdt zich intussen als journaliste ook met deze zaak bezig.
Het is een spannend boek geworden, dat naar meer smaakt. Het verhaal heeft een aantal onverwachte wendingen, die aan de spanning bijdragen. Er is wat aandacht voor het privéleven van Emma, omdat dit natuurlijk heel erg met de zaak verweven is, maar er is geen overdreven aandacht voor het privéleven van de hoofdpersonen. De afloop van het verhaal is verrassend en tot slot volgt er nog een epiloog. Het boek smaakt naar meer en ik ben benieuwd naar de andere delen.
ISBN 978 94 005 1138 5 | Paperback | 335 pagina’s | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2021
vertaald door Kim Snoeijing
© Renate 30 april 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER