Alles wat overblijft
Elizabeth Haynes
Annabel Hayer begrijpt achteraf niet waarom ze zich toegang tot het huis naast het hare heeft verschaft. Toen ze de vreemd geur waarnam had ze de politie moeten bellen. Maar Annabel – die als analist bij de politie van Briarstone werkzaam is – wist dat de politie op een vrijdagavond geen tijd zou hebben voor het zoeken naar de bron van een onaangenaam luchtje. Bovendien wilde ze haar collega’s niet met zoiets onbenulligs lastigvallen. En nu heeft Annabel spijt want de oorzaak van de stank blijkt het ontbindende lijk van haar buurvrouw te zijn. Annabel was er gemakshalve vanuit gegaan dat haar buurvrouw was verhuisd maar in werkelijkheid lag de vrouw al maanden dood in haar huis.
De vondst van het ontbindende lichaam laat Annabel niet meer los. Niet alleen was het een afschuwelijk tafereel om te zien maar Annabel is ook geschokt omdat kennelijk niemand haar buurvrouw gemist heeft. Hoe kan het dat niemand haar dood heeft opgemerkt? Heeft dan niemand zich zorgen om haar welzijn gemaakt? Op haar werk ontdekt Annabel dat het vaker voorkomt. En dan ontdekt Annabel nog iets: dit jaar is het buitensporig veel vaker voorgekomen dan voorgaande jaren. De cijfers van dit jaar wijken zó sterk af van de cijfers uit het verleden dat Annabel opnieuw iets ruikt: onraad.
Annabel probeert haar collega’s ervan te overtuigen dat er iets niet in de haak is maar vooralsnog is niemand onder de indruk van haar bevindingen. Dat overkomt Annabel wel vaker, mensen zijn niet geïnteresseerd in haar. De enigen die zich om haar bekommeren zijn haar zeurende moeder en haar beste vriendin Lucy. Helaas is Lucy een kat.
Steeds vaker duiken er krantenberichten op over mensen die al lange tijd dood in hun huis lagen. Annabel heeft haar collega’s er inmiddels van overtuigd dat er iets vreemds aan de hand is maar zij kunnen een nader onderzoek niet verantwoorden. Er is geen sprake van moord. Het is net alsof deze specifieke groep doden simpelweg is gestopt met eten en daardoor al snel ook met leven.
Toch is er iemand die meer weet over deze sterfgevallen. De lezer maakt al snel kennis met Colin. Colin brengt regelmatig een bezoekje aan de ontbindende lichamen die nog niet gevonden zijn. Het fascineert hem om het proces van het vergaan van een lijk in kaart te brengen. Volgens Colin is het uitermate boeiend en prachtig om te aanschouwen. Colin is zo verstandig om met niemand over zijn ongebruikelijke hobby te praten en wat hij al helemaal verzwijgt is dat een stervend mens hem seksueel opwindt. Colin is een sociopaat van het ergste soort. Toch heeft Colin de mensen niet gedood. Hoe kan het dan dat hij weet waar de eenzame doden zich bevinden?
Over het debuut – Waarheen je ook vlucht – van Elizabeth Haynes was ik razend enthousiast. Het tweede boek – Bij het vallen van de nacht – vond ik wat minder goed maar met dit derde boek bewijst Elizabeth Haynes opnieuw dat ze een uitmuntende thrillerschrijfster is. Alles wat overblijft is een sterk geschreven, goed uitgewerkte thriller. Het verhaal zelf is huiveringwekkend en kaart tevens een boeiende maatschappelijke kwestie aan: Kennen wij onze buren nog wel? Merken wij het op als iemand uit onze familie-, vrienden- of kennissenkring ineens van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen en vice versa?
Elizabeth Haynes heeft haar ervaring als politieanalist heel kundig in dit boek verwerkt. Annabel is een geloofwaardig personage en haar werkzaamheden worden duidelijk en aannemelijk omschreven. Van Colin kreeg ik kippenvel. Hij aast op mensen die kwetsbaar zijn, als een roofdier die feilloos het zwakste dier in een kudde herkent. Zelden heb ik zo gegruwd van een personage in een boek. Met Alles wat overblijft heeft Elizabeth Haynes bewezen dat ze een blijver is.
ISBN 9789023485605 | paperback | 448 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Lilian Schreuder
© Annemarie, 28 oktober 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER