Doodskleed
Corine Hartman
Rechercheur Jessica Haider strijdt voor gerechtigheid. De wereld is vergeven van onrecht en personen die de levens van anderen verwoesten. Als rechercheur is Jessica (Jessy) aan tal van regels gebonden maar als lid van de geheime organisatie Saligia, lapt ze de wet aan haar laars. Saligia grijpt in waar politie en justitie falen. De leden van Saligia deinzen niet terug voor moord en wantrouwen alles en iedereen. Zij dienen een hoger doel: gerechtigheid.
Eens kende de bikkelharde Jessy ook een zachte kant maar na de moord op haar zoon Nick veranderde dat. Nick was het licht in haar leven. Haar alles. Hij is op een gruwelijke manier gestorven en Jessy heeft hem niet kunnen redden. Ze was een uur te laat. Zijn uitgemergelde lichaam voelde nog warm aan toen ze hem vond. Op dat moment knapte er iets in Jessy. Haar duistere kant drong zich naar de voorgrond. De knappe Jessy oogt dan wel als een lieflijke vrouw, haar bijna inktzwarte ogen verraden haar kijk op de wereld. De wereld is zwart en als Jessy tot het uiterste moet gaan om een klein beetje menselijk leed door een lichtstraaltje te laten verdringen, dan doet ze dat.
Het huidige doelwit van Saligia is viroloog Vincent Donnelly. Donnelly gebruikt vluchtelingen, voornamelijk kinderen, uit Guatemala, Honduras en Mexico voor bio terreuraanvallen. Vlak voordat de vluchtelingen de grens van Texas oversteken, besmet hij ze met een afschuwelijk, besmettelijk en dodelijk virus. Donnelly eist belachelijke bedragen van de Amerikaanse regering. Zonder dat geld zal het virus voort blijven bestaan en steeds meer slachtoffers eisen. Jessy is geschokt. Kinderen als wapen gebruiken is ronduit verschrikkelijk. Zij zal Donnelly stoppen, hem voorgoed uitschakelen.
Jessy is de ideale persoon voor de opdracht. Ze vertoont een opvallende gelijkenis met de onlangs overleden vrouw van Donnelly. Haar verschijning zal de goed bewaakte viroloog niet onverschillig laten. Zal hij haar genoeg vertrouwen om zijn bodyguards de deur te wijzen? Zal Jessy een eind aan het leed van de jonge vluchtelingetjes weten te maken? Haar opdracht is niet ongevaarlijk. De kans dat Jessy het zwaar besmettelijke virus zelf oploopt, is niet gering.
De opdracht verloopt niet zoals gepland. Terwijl Jessy tot het uiterste gaat om haar doel te bereiken, beseft ze dat ze niet meer goed weet wat haar doel nu eigenlijk is. Na het zoveelste verraad weet Jessy dat ze niemand kan vertrouwen. Zelf is ze ook niet te vertrouwen. Jessy strijdt voor gerechtigheid maar wie heeft eigenlijk gerechtigheid verdiend? Wie is onschuldig en wie heeft zijn vingers gebrand? In haar hang naar gerechtigheid heeft Jessy grenzen overschreden. Ze is nog maar een schim van de bekwame rechercheur die ze eens was. Ze heeft gemoord en tot haar eigen schrik nauwelijks wroeging gevoeld. Ze heeft dan wel de zorg voor een klein meisje op zich genomen maar als Jessy de vader van het kind niet had vermoord, was dat niet nodig geweest.
Dan gebeurt het ondenkbare. Jessy belandt in de gevangenis. Ze heeft de wet net iets te vaak beschimpt. Jessy is verbijsterd. Ze ging zo in haar opdrachten op dat ze zichzelf niet langer als een gewone burger beschouwde. In haar cel probeert ze tot inkeer te komen. Kan ze nog schoon schip maken of zijn haar daden onomkeerbaar?
Doodskleed is het vijfde en laatste deel van de messcherp geschreven Jessica Haider-reeks. Door op dit goed uitgekiende moment te stoppen heeft Corine Hartman ervoor gezorgd dat haar Jessy een onuitwisbare indruk op de lezers achterlaat. Jessy Haider is geen heldin. Nooit geweest ook. Wel is ze een vrouw om rekening mee te houden. Een vrouw die weet wat ze wil en nergens voor terugdeinst. De lezer heeft haar leren kennen als een bikkelharde, cocaïne snuivende dame maar ook als een kwetsbare vrouw met een gebroken moederhart. Haar keiharde schil verbergt een beschadigd innerlijk. Dankzij Jessy is Corine Hartman opgeklommen tot de top van de Nederlandse misdaadliteratuur.
Wat zo goed is aan het personage Jessica Haider, is dat ze geen goed mens is. Vreemd genoeg maakt dat haar zeer geloofwaardig. De wereld wordt nu eenmaal door veel verschillende mensen bevolkt en dat zijn lang niet allemaal lieverdjes. Sommige mensen worden slecht geboren, anderen maken iets mee dat zó traumatisch is dat het hun kijk op de wereld verandert. Jessy is zo iemand. De dood van haar kind heeft vrijwel al het mooie in haar verwoest. In Doodskleed gaat ze vooral de confrontatie met zichzelf aan. Kan ze het restje goed dat nog in haar huist gebruiken om een nieuwe start te maken, of is haar ziel voorgoed verdord?
Ik heb enorm genoten van de Jessica Haider-reeks en ik had nooit verwacht een spijtig gevoel te ervaren bij het afscheid nemen van een moordenares. Ik zal je missen, Jessica Haider.
ISBN 9789045208527 | paperback | 285 pagina's| Karakter Uitgevers | juni 2015
© Annemarie, 6 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER