De Cock en de moord op maat
Baantjer
Rechercheur De Cock heeft een nadenkende blik in zijn ogen. Zijn jongere collega Vledder heeft meteen door dat De Cock op het punt staat een belangrijke zaak af te ronden. Het verwart hem. Ze zijn toch helemaal niet met een moordzaak bezig? Vledder heeft gelijk: er hoeft geen moord opgelost te worden. Het gaat om iets minder ernstigs maar dat neemt niet weg dat het De Cock de nodige hoofdbrekers heeft gekost.
Over een maand is De Cock alweer 30 jaar getrouwd. Een jubileum om trots op te zijn. De Cock vermoedt dan ook dat zijn vrouw een feestje zal organiseren en daar ziet hij als een berg tegenop. Feestjes kunnen hem niet bekoren. Om het verplichte feestgedruis te kunnen ontlopen zonder zijn vrouw te beledigen, zal De Cock met een gewiekst plan moeten komen. Vandaar de peinzende blik in zijn ogen. Gelukkig is hij op een doorbraak gestuit. De Cock pakt zijn hoedje van de kapstok en spoedt zich naar het concertgebouw.
Hoewel Vledder beweert dat iedereen tegenwoordig kaartjes op internet koopt, is de rij bij de kassa van het concertgebouw behoorlijk lang. De Cock hoopt dat hij nog op tijd is om kaartjes voor de voorstelling op zijn trouwdag te kunnen bemachtigen. Net op het moment dat De Cock zijn wens aan de caissière kenbaar wil maken, belt Vledder met een flauw grapje op. Er zou een lijk in het concertgebouw aangetroffen zijn. De Cock hangt meteen weer op. Vledder zou eens moeten leren dat niet iedereen zijn flauwe grapjes op prijs weet te stellen. Zijn collega belt echter meteen weer. Het is geen grap. Er bevindt zich werkelijk een dode in het gebouw. De Cock zucht eens diep en spoedt zich naar de Grote Zaal, de plek des onheils. Zonder kaartjes.
De dode bevindt zich achter een doek op het podium. De Cock is verontwaardigd. Wie heeft het doek opgehangen en daarmee de plaats delict verstoord? Het verhullende doek bleek er op het moment van de moord echter al te hangen. Het slachtoffer, celliste Julia de Ruyter, maakte zich op voor een zogeheten “blinde auditie”. Ze hoopte een vaste plek in het orkest te kunnen bemachtigen. Wie had er belang bij de jonge vrouw te doden? Volgens de mensen die Julia kenden was ze een uiterst vriendelijke vrouw. Vijanden had ze niet, alleen concurrenten.
De Cock en Vledder hebben zich nog maar nauwelijks met de moordzaak kunnen bemoeien wanneer een tweede moord wordt gepleegd. Het slachtoffer heet Marcel Trenité. Hij was werkzaam als advocaat. Ook nu staat iedereen voor een raadsel. Waarom moest Marcel dood? De Cock merkt dat beide moordzaken hem een onbestemd gevoel bezorgen. Hij is op een snippertje informatie gestuit dat hem doet vermoeden dat de moordzaken iets met elkaar te maken hebben. Ook heeft hij het angstige voorgevoel dat de moordenaar nog niet klaar is. Er is iets bijzonders met deze zaak aan de hand, iets dat ook hem zal kunnen treffen.
De Cock en de moord op maat heeft, ondanks alle moorden, een feestelijk tintje. Het is namelijk alweer het tachtigste Baantjer-boek. Om dat te vieren krijgt de lezer bij dit boek een kaart van Amsterdam met daarop, handig genummerd, alle moordlocaties cadeau. Ook staan er locaties uit dit boek op aangegeven, zoals het café van Lowietje en het concertgebouw. Wie in Amsterdam woont en vandaag nog een Baantjer-boek wil gaan lezen, kan op de kaart ook zien waar alle boekhandels zich bevinden. Tot slot staat er een leuke oproep voor creatieve geesten op de kaart.
De Cock en de moord op maat is het vijfde Baantjer-boek van Peter Römer. Het is hem opnieuw gelukt een authentiek Baantjer-verhaal met een verrassende ontknoping neer te pennen. De charme van de Amsterdamse binnenstad spat van de bladzijdes. Onlangs is de auteur met de uitgever overeengekomen in ieder geval nog vijf Baantjer-boeken te gaan schrijven. Ik kan dus opgelucht ademhalen, voorlopig hoef ik nog geen afscheid van een van mijn favoriete speurders te nemen.
ISBN 9789026138492 | paperback | 157 pagina's | De Fontein | februari 2017
© Annemarie, 1 maart 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER