Tussen de duivel en de zee – Doggerland 3
Maria Adolfsson
Dit is het derde deel van de serie over het fictieve eilandenrijk Doggerland, dat vermoedelijk op de plek ligt waar de Doggersbank zich bevindt. Daar heb ik bij m’n vorige besprekingen ook al over geschreven, dus het is overbodig om op dit punt in herhaling te vervallen.
In de proloog zien we iemand die zich kwaad maakt over een vrouw die op TV te zien is. Hij is van mening dat ze gestraft moet worden, omdat ze denkt dat ze iets waard is. Hij wil haar straffen, nee hij moet haar straffen, zeker nu ze zich via de TV aan hem opdringt.
Karen Eiken Hornby komt de nieuwe sleutels van haar huis langsbrengen in de studio, waar Leo Friss, samen met een aantal andere mensen aan het comeback-album van Luna heeft gewerkt. Leo Friss woont bij haar in het gastenverblijf en daar er is ingebroken, zijn de sloten vervangen. Karen wordt uitgenodigd op een feestje ter gelegenheid van de voltooiing van het album van Luna. Ze is er niet zo van gecharmeerd, te meer daar Luna nogal gecharmeerd lijkt te zijn van Leo Friss.
Maar dan verdwijnt Luna. Dit mag natuurlijk niet uitlekken en Karen moet zich hiermee bezig houden. Ze ziet het aanvankelijk als een vorm van aandachttrekkerij en zou zich liever bezig houden met de zoektocht naar een gewelddadige man, die vrouwen toetakelt met een gebroken fles. Dan komt er ineens een berichtje van Luna, die in Groot Brittannië blijkt te zitten. Daarmee lijkt dat probleem opgelost te zijn en Karen kan zich dus ook bezig houden met de zoektocht naar de gewelddadige man. Dat loopt niet helemaal op rolletjes, want als men een verdachte gevonden meent te hebben, blijkt dit een geestelijk gehandicapte man te zijn, die helemaal niets kwaads in de zin had, maar die gewoon een vrouw met haar hondje had willen helpen en daarbij een flesje chocolademelk kapot had laten vallen. Deze blunder maakt de politie dus voorzichtiger als Karen een nieuwe verdachte op het oog heeft en deze in een rolstoel blijkt te zitten.
Op een gegeven moment lijkt de telefoon van Luna weer op de eilanden te zijn, maar Luna duikt niet op. Luna’s assistent krijgt een ernstig verkeersongeluk, waarna hij in coma wordt gehouden. Als z’n ouders worden ingelicht, wijzen die alles af. Ze willen absoluut niets meer met hun zoon te maken hebben, omdat deze homoseksueel is.
Het is weer een spannend verhaal geworden. Karen heeft ook wat problemen met haar gezondheid en voelt zich oud en moe. Het leven rond haar huishouden komt ook weer aan bod, dus het is geen boek voor mensen die het liefst zo min mogelijk over het leven van de hoofdpersonen weten. Mij stoort het niet, te meer daar dit het verhaal niet in de weg zit. Wat hooguit een beetje zou kunnen gaan vervelen is het feit dat ook dit verhaal weer eindigt met een situatie waarin het leven van Karen op het spel staat. Ik kijk desondanks al weer uit naar het volgende boek over Karen Eiken Hornby.
ISBN 978 90 245 82440 0 | Paperback | 367 pagina’s | Luitingh ~ Sijthoff | februari 2021
Vertaald door Elina van der Heijden
© Renate, 28 november 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER