De toeschouwers
Hilde Vandermeeren
Marion Hartog is graag alleen. Een zware jeugd heeft erin geresulteerd dat ze maar weinig mensen in haar leven toelaat. Haar emoties gaat ze met kickboksen te lijf. Marion verliest geen enkele wedstrijd. Echte vrienden heeft ze niet. Alleen Dana, die ook aan kickboksen doet, kan eventueel als vriendin aangemerkt worden.
Wanneer Dana een beroep op haar doet, verzint Marion tal van uitvluchten. Dana moet op zakenreis en ze heeft iemand nodig die op haar twaalfjarige dochter Chavi kan passen. Chavi moet op maandag naar haar nieuwe school, een internaat, gebracht worden en op vrijdag weer opgehaald worden. Daarnaast heeft ze een logeeradres voor het weekend nodig. Marion voelt er niks voor om op Chavi te passen maar Dana is de wanhoop nabij. Weigeren is geen optie.
En zo gebeurt het dat Chavi op haar allereerste schooldag niet door haar moeder maar door een nukkige Marion naar school gebracht wordt. De prestigieuze school ligt verscholen in een rustiek bos en niets lijkt een prettige schooltijd voor Chavi in de weg te staan. Maar Marion denkt daar anders over. Marion heeft met haar hypergevoelige voelsprieten een leraar opgemerkt. Haar achterdocht is gewekt. Leraar Gilles Ramus deugt niet, Marion weet het zeker. Ze vertrouwt op haar gevoel. Wanneer ze ontdekt dat er met spoed een vacature opgevuld moet worden, aarzelt ze geen moment. Marion solliciteert naar de functie van parttime-internaatsopvoedster en wordt aangenomen. Marion is echter niet helemaal eerlijk geweest tijdens het sollicitatiegesprek.
Schooldirecteur Erwin Muyters doet er alles aan om de reputatie van de school hoog te houden. Gelukkig heeft hij het personeelstekort razendsnel aan kunnen vullen. Toch grijpt de stress hem regelmatig bij de keel. Het runnen van een school is een zware klus. En dan wordt er een lijk in de lerarenkamer aangetroffen. De gedachten van Erwin Muyters zijn niet bij het slachtoffer maar bij de mogelijke gevolgen die het nare voorval voor de school kan hebben. Hoe kan hij een moord op zijn veilige school verklaren aan de ouders van zijn leerlingen?
Gelukkig neemt de politie de moord wél serieus. Het slachtoffer is Benno Lanssens, een schilder. Benno werkte nog tot laat door om een schilderklus op de school af te ronden. Iemand heeft de schilder met grof geweld om het leven gebracht. De politie verhoort iedereen die toegang tot de lerarenkamer heeft. Ook Marion wordt aan de tand gevoeld. Marion is net als iedereen geschrokken maar ze is nog altijd gefixeerd op Gilles Ramus. Als ze de man met Chavi ziet praten, neemt het gevoel van onbehagen toe. Marion kent types als Gilles Ramus. Eens heeft Marion niet ingegrepen. Eens heeft ze een viezerik als Gilles Ramus ongestoord zijn gang laten gaan. Eens maar nooit weer.
Auteur Hilde Vandermeeren heeft al tientallen kinder- en jeugdboeken op haar naam staan. In 2013 verscheen Als alles duister wordt, haar eerste thriller. Ze won met haar thrillerdebuut de Hercule Poirot Publieksprijs 2013. Ook De toeschouwers is goed geschreven maar helaas evenaart het boek niet de kwaliteit van Als alles duister wordt. Het hoofdpersonage Marion is onbereikbaar. Door haar stugheid heeft het verhaal iets afstandelijks. Ook de andere personages in het boek heb ik niet echt goed leren kennen.
Het verhaal zelf is vlot geschreven maar ook voorspelbaar. Het hoofdverhaal wordt afgewisseld met het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in een weeshuis. Vooral die tweede verhaallijn is erg goed geschreven. Natuurlijk houdt het verband met het hoofdverhaal. Het is niet moeilijk te raden over wie het gaat maar toch is het een mooie toevoeging. Het geeft het totale verhaal meer diepgang.
De schrijfstijl van De toeschouwers neigt soms naar die van een young adult thriller. Het is een prima thriller maar ik ben ervan overtuigd dat deze auteur beter kan. Dat Hilde Vandermeeren kan schrijven staat vast en ik kijk dan ook uit naar haar volgende boek. Zal ze de beklemmende spanning uit Als alles duister wordt nogmaals kunnen creëren?
ISBN 9789021455938| paperback | 301 pagina's| Uitgeverij Q| mei 2014
© Annemarie, 1 juli 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER