Het jaar van de kogelvis
Jos Pierreux

Zijn vrouw Rena is er niet blij mee als haar echtgenoot, Inspecteur Luk Borré, haar notabene op 1 januari, nieuwjaarsdag, laat zitten met al het lekkers dat voor hen samen klaar stond. En dat omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan: Luk is politieman in hart en nieren. En ja, niet alleen deze Nieuwjaarsdag laat hij haar in de steek, dat doet hij ook op Valentijnsdag, en met Pasen…

Luk kan niet anders, zegt hij: hij wordt gebeld, vanuit de gevangenis in Brugge. Peter Lacres, bijgenaamd de Kogelvis, is een louche zakenman die voor jaren in eenzame opsluiting zit. Een gedetineerde die beweert iets te weten over de verdwijning van baby Artois.
Melissa Artois, net een jaar oud, verdween een half jaar geleden, toen ze op het strand van Knokke was, met haar vader, die ‘even in slaap gesukkeld ‘ was.

In deze zaak waren nog steeds geen aanwijzingen: het kind was en bleef spoorloos. Er werd geen losgeld geëist, geen lichaampje gevonden, niets.
En nu beweerde deze gevangene dat hij iets wist!
Zijn informatie blijkt te kloppen.

Maar hoe kon hij dat weten? Is hij helderziend zoals hij beweert?
Luk vraagt het zich af, maar doet intussen zijn voordeel met de aanwijzingen. Dat hij daarvoor naar de pijpen van de Kogelvis moet dansen zit zijn vrouw behoorlijk dwars…

Dat laatste is een tweede verhaallijn die tot een dramatisch hoogtepunt wordt uitgewerkt, terwijl ook de zoektocht naar het kind zijn voortgang heeft.

Het is een spannend misdaadverhaal, waarbij vooral de stijl van Pierreux het lezen veraangenaamt.
Met humor, vaak licht ironisch, doorspekt hij het verhaal met allerlei weetjes over Knokke en over kunst. Hij heeft oog voor details, en een scherp psychologisch inzicht, waarmee hij zijn personages levensecht neerzet. En natuurlijk is er die smeuïge Vlaamse inslag.
En dan die twist (meerdere zelfs) op het einde!!!
Een genot om te lezen (je legt het maar met moeite terzijde…)

Jos Pierreux (1957) is een Vlaamse schrijver van vooral misdaadverhalen, die zich meestal in Knokke afspelen. Ruim 20 romans hebben Luk Borré als hoofdpersoon. Zijn werk viel vaak in de prijzen.

ISBN 9789462347694 | Paperback | 360 pagina's | Uitgeverij Pelckmans | mei 2025

© Marjo, 22 augustus 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vrouw op het wad
Folkert Oldersma

De Waddeneilanden zijn inmiddels door auteurs en lezers ontdekt als locatie voor spannende boeken. Enkele voorbeelden zijn de boeken van Mathijs Deen en Peter van Beek. Daar is nu het boek ‘De vrouw op het Wad’ van Folkert Oldersma bijgekomen.

Oldersma (1951) is een Nederlandse auteur met een breed oeuvre: non-fictie, thrillers en fictie voor kinderen, young adult en volwassenen. Daarnaast is hij scenarioschrijver geweest voor onder andere Zeg ‘ns AAA, FC de Kampioenen en Twaalf steden, dertien ongelukken.

Dat hij scenarioschrijver is (geweest) vind je ook terug in het boek De vrouw op het Wad, doordat er gebruik wordt gemaakt van korte zinnen, veel dialogen en een schrijfstijl zonder moeilijke woorden.

Het thema van het boek is actueel: een journaliste is buitenlandse inmenging in de Nederlandse politiek op het spoor. Maar wie, wat en hoe? Voordat ze dat kan uitvissen wordt ze gekidnapt en achtergelaten op het wad, waar haar de verdrinkingsdood wacht. Ze wordt gered door oud-medewerker van de geheime dienst Bruin Muyzen die zich met zijn zeilboot droog heeft laten vallen op het wad om te genieten van de omgeving. Terug aan wal verdwijnt ze spoorloos.

Wanneer haar dochter Mara bij Bruin aanklopt voor meer informatie gaan ze samen op onderzoek uit. Vanuit zijn verleden bij ‘de Dienst’ heeft Bruin wel enige ervaring in het opsporen van vermiste personen. Er is veel actie die zich door het hele land afspeelt, terwijl Bruin en Mara de ene na de andere aanwijzing volgen in hun speurtocht naar Mara’s moeder. Bruin kent als voormalig medewerker van een niet nader genoemde geheime dienst veel trucjes om steeds dieper in de zaak te kunnen duiken. Wanneer zijn voormalige werkgever contact met hem opneemt blijkt de zaak veel ernstiger te zijn dan hij verwachtte en moet hij alles op alles zetten om zijn tegenstanders te kunnen verslaan.

De vrouw op het wad is een rechttoe rechtaan spannend boek. Het is door het eenvoudige taalgebruik toegankelijk voor een breed publiek, wat toe te juichen valt. Daarnaast wordt er praktisch alleen gebruik gemaakt van voornamen en doen de would-be ‘grappige’ pogingen van Mara om een meer intieme relatie met Bruin te krijgen onvolwassen aan. Daardoor valt het boek beter te categoriseren als bestemd voor young adult. Van een boek voor volwassenen verwacht je meer complex taalgebruik en een betere uitwerking van de verhaallijnen. 

De eerste helft van het boek is nogal rommelig waarbij Bruin en Mara van actie naar actie vliegen zonder dat er sprake is van een duidelijk motief. Wanneer dat motief ongeveer halverwege boven tafel komt krijgt alles een beetje meer context. De ontwikkeling van de plot blijft echter matig en ook de hoofdpersonen krijgen niet veel invulling. Het blijft allemaal oppervlakkig en zonder diepgang. Wel lekker vlot en stoer met veel actie, dus voor de vakantielezer is dit een prima boek.

Er zijn twee dingen die echt storend zijn aan het boek: ten eerste het overmatig gebruik van de schuttingwoorden ‘kut’ en ‘lul’. Prima wanneer het een keer functioneel gebruikt wordt, maar hier wordt het te veel toegepast en daardoor wordt het platvloers. Dat heeft het boek niet nodig. Ten tweede de grote hoeveelheid redactionele fouten. Dat zijn slordigheden die niet nodig zijn en die storend zijn. Voor een eventuele tweede druk mag hier nog wel wat aandacht voor zijn.

ISBN 9789464937794 | Paperback | 216 pagina's | Uitgeverij Ellesey | 2 mei 2025

© Janneke Bouwman, 22 augustus 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De aanslag op Napoleon
Johan op de Beeck

In 1810 kwam Napoleon naar Antwerpen voor een staatsbezoek. Dat was met gevaar voor eigen leven, maar de man stond erop het bezoek volledig te laten plaatsvinden zoals hij dat zelf in zijn hoofd had.
Dat betekende een hele kluif voor de veiligheidsdiensten. En inderdaad komen zij op het spoor van een complot.
Zit daar Engeland achter, waarvan bekend was dat ze Napoleon niet konden luchten of zien, zelfs vreesden?
Waren het de royalisten, zoals Georges Cadoudal, die een Bourbon op de troon wilden?
Waren het de Jacobijnen, waaronder de ministers Fouché en Caulaincourt?

In Antwerpen was er een adjunct-commissaris die goed bekend stond, een gedreven man, die al veel zaken had opgelost. Baron de Voyer d'Argenson, prefect in Antwerpen, krijgt de tip deze Bex in te schakelen.

‘Laat hem ruiken aan een stuk stront en hij vindt de hond die hem gelegd heeft.’

In deze spannende historische thriller volgen we twee verhaallijnen: die van de aanslagplegers en die van de Antwerpse politieman.

Hoge bomen vangen veel wind. Niet dat Napoleon met zijn 1 meter 70 letterlijk groot was, maar zijn positie en vooral zijn geldingsdrang waren velen een doorn in het oog. Die vonden dat de man gestopt moest worden.
Dat begon al in 1793 - hij was nog niet eens beroemd! – toen er op Corsica een eerste aanslag op hem gepleegd werd. Daarna heeft Napoleon nog tientallen aanslagen op zijn persoon overleefd, hij moet niet één, maar meerdere engeltjes op zijn schouder hebben gehad!

Het duurt even voor je echt in het verhaal zit – dat ligt enigszins aan de stijl, die je ‘gedragen’ zou kunnen noemen, en aan de vele personages die je uit elkaar moet houden - maar eenmaal daaraan gewend wil je in één ruk doorlezen!

Achterin het boek wordt uitgelegd dat hoewel dit een fictief verhaal is, er heel veel wel degelijk op waarheid berust. Dat Engeland geregeld moordplannen had ten aanzien van Napoleon is echt waar!
Op de Beeck schetst op een boeiende manier hoe het leven in die tijd, begin negentiende eeuw, was, daarbij natuurlijk de positieve invloed die Napoleon heeft gehad vermeldend.
Op de achtergrond lezen we over de achterafbuurten en hun bewoners, onder andere in Maastricht en in Antwerpen, maar ook de levenswandel van de adellijken komt voorbij.
Een veelzijdig boek dus, zoals je van Johan Op de Beeck kon verwachten.
Met afbeeldingen van vele personages en historische plekken.

Johan Op de Beeck was journalist en nieuwsanker bij de VRT, TV Limburg en Kanaal Z. Hij maakte tv-documentaires en presenteerde talkshows en debatprogramma’s. Vandaag is hij publicist en communicatieadviseur. Hij publiceerde eerder bij EPO het succesvolle Blues. Seks, moed en tegenspoed (2010). Johan op de Beeck is auteur van o.a. De Zonnekoning

ISBN 9789464104561 | Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Horizon | mei 2025

© Marjo, 19 augustus 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Toren van liefde en dood
Johanna Spaey

‘Hoe normaal Frankrijk er na Verdun en de verlaten dorpen ook uit zag, ik kon me al die tijd niet van mijn herinneringen aan de verwoestingen bevrijden die wij dwazen zo graag verrichten. In mijn hoofd bleef het landschap leeg en kaal, vol kraters en geschreeuw. Het gehuil van de man die ik niet had geholpen overviel me weer, net als in de beginjaren.’

Maurice is uiterlijk ongeschonden de oorlog doorgekomen, maar in zijn hoofd is het nooit rustig.
Als hij met zijn zus en haar man Frankrijk in rijdt, voorbij de slagvelden, stuiten ze na de eerste verwoestingen op een soort paleis, een constructie gebouwd door een postbode. Tijdens zijn postboderondes had hij 33 jaar lang stenen opgeraapt en meegenomen om daarmee wonderlijke creaties neer te zetten. 

Het raakt Maurice en een jaar later begint hij zelf. Hij verzamelt ijzerzandstenen en bouwt.
Iedere middag komt de hond op bezoek, of zijn zus Sara, die - tegen de tijdgeest in - dokter is geworden, net als haar vader. Soms neemt ze haar echtgenoot mee, Alexander, een oud-officier met maar één ledemaat, wiens rolstoel voortgeduwd wordt door zijn adjudant (nog steeds) Benny, die verminkt is en een masker draagt.

Als op een dag een zeventienjarige tweeling, Pieter en Pina Peeters, verdwijnt, hebben de dorpelingen daar allerlei ideeën over. Waren ze weggelopen zoals hun vader zei? Waren ze vermoord of hadden ze zelfmoord gepleegd? Ze vonden wat kleren van Pina, maar de jongeren zelf bleven spoorloos.
Hoofdveldwachter van de Cauter is bang dat de vader van de tweeling hen iets aangedaan heeft als ze na twee weken nog niet terecht zijn.
Die vader is Georges, een opvliegende man met losse handjes. Hij werd er in 1914 van beschuldigd dat hij vader en zoon Berendracht verraden had bij de Duitsers. Zij belandden in een gevangenenkamp en kwamen beschadigd terug.
Tussen de Peetersen en de Berendrachts is het nooit goed gekomen. Niet alleen vanwege het al dan niet vermeende verraad, en speelt nog meer.
En Sara leeft in angstige verwachting dat haar geheim zal uitkomen nu gezocht wordt naar de tweeling.

Johanna Spaey heeft met Toren van Liefde en dood een prachtige, ijzersterke psychologische thriller neergezet, die ook de nasleep van de Eerste Wereldoorlog als thema heeft. Het is een broeierig verhaal, die zich afspeelt in de dorpsgemeenschap, waar veel gekletst wordt maar niets verklaard.

‘Over liefde dachten we hetzelfde. Mensen naderden makkelijk ons hol, maar slechts zelden waagde iemand de sprong in het diepe, omdat het snel duidelijk was dat daar beneden, in ons hart, als je dat woord graag wilt gebruiken, amper licht scheen. Het vermoeden van vuil, smerig water was altijd sterker dan het verlangen om te duiken. Er waren uitzonderingen, en daar klampten we ons dan aan vast. Tegen hen deden we alsof het heel normaal was dat ze zich in het water hadden gewaagd. Zij met Alexander, ik met Gust, en heel misschien met Pierre.’

Handig: voorin staat gemeld dat er achterin het boek een lijst met personages staat. Dat komt wel eens te pas, soms ben je het even kwijt…

Johanna Spaey (1966, Leuven) studeerde assyriologie en filosofie in Leuven en Leiden. In 2005 debuteerde ze met Dood van een soldaat, een misdaadroman die zich afspeelt net na de Eerste Wereldoorlog. Daarmee won ze zowel de Nederlandse Gouden Strop als de Vlaamse Hercule Poirotprijs. Na dit succes schreef Johanna Spaey de romans Vlucht (2007), De eenzaamheid van het westen (2010), Oktober is de mooiste maand (2021) en het non-fictieboek Kleine encyclopedie van de eenzaamheid (2018).

ISBN 9789464104806 | Paperback | 288 pagina's | Uitgeverij Horizon | mei 2025

© Marjo, 14 augustus 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De marionettenspeler
Martin Jagt

Als Agnes Krausmann uit haar badkamer komt, is ze op haar hoede. Wat had die geluiden veroorzaakt waardoor ze niet ontspannen van haar bad had kunnen genieten?

‘Jij? Hoe ben jij binnengekomen?’

Ze kende haar moordenaar…

Vier jaar later pakt Rudie Traube, een zesenzestigjarige gepensioneerde inspecteur van Bureau Biebrich in Wiesbaden, juist dit dossier van de plank als hij zich in een cold case wil gaan verdiepen. De zaak Krausmann werd nooit opgelost.
Walheim, de chef van het coldcaseteam, vindt het maar niks dat hij niet een oudere zaak heeft gepakt. Regelmatig zegt hij dat Rudie maar moet stoppen met dit onderzoek. Deze zaak is een warboel.

Maar dan kent hij Rudie nog niet. Dat is een gedreven iemand, die niet alleen niet opgeeft, maar juist verder zoekt als iemand hem tegenwerkt.
En hij ontdekt dat er nog meer verdachte sterfgevallen waren, die verband houden met de zaak. Misschien zijn ze niet opzettelijk in de doofpot gestopt maar ze zijn wel geklasseerd als een ongeluk. En dat gelooft Traube niet. Hij duikt er in, ontwart alle knopen en doet verrassende ontdekkingen.
Maar zijn speurwerk blijft niet onopgemerkt. Als hij te dichtbij de oplossing lijkt te komen, wordt hij zelfs beschoten!

De manier waarop Traube zijn speurwerk doet smaakt naar meer. Zou er een volgende avontuur komen rondom deze interessante ex-inspecteur? Er is ook nog een romantisch lijntje, dat geen definitief einde had…
Daar willen we vast ook meer van weten!
Als het niet goed geschreven was, dan zou je geen behoefte hebben aan een tweede verhaal. Het zit dus prima in elkaar.

Martin Jagt (Hengelo, 1967) schrijft al vanaf zijn kindertijd verhalen. In zijn dagelijkse leven is hij werkzaam bij een grote bandenproducent in het oosten van het land.

ISBN 9789463657624 | Paperback | 190 pagina's | Uitgeverij Elikser | mei 2025

© Marjo, 3 augustus 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Op de vlucht
Ben Koenig 2
M W Craven

In Hyde Park wordt een poging tot ontvoering verijdeld, en worden de twee Roemeense daders vermoord door een raadselachtige vrouw, die er uit ziet als een dakloze.
De Metropolitan Police wil de onbekende vrouw vinden en haalt haar foto door een gezichtsherkenningprogramma. Maar ze staat niet in het systeem. Wel wordt er een stil alarm in werking gesteld, waardoor er een vertrouwelijke mail wordt verstuurd naar de Amerikaanse ambassade. De cultureel attaché, een CIA-veteraan, leest de mail en volgt de instructies op.
Ze geeft een code door: Acacia Avenue.
De ontvanger van deze codewoorden opent een kluis, en vindt een verzegelde envelop. Daarin zit een lijst met namen, waarvan de ontvanger wist dat de eerste drie namen toebehoorden aan mensen die dood waren. De vierde en laatste naam was een onbekende: Ben Koenig.

Ben bevindt zich op dat moment in New York. Als vier mensen hem benaderen - er staat namelijk vijf miljoen dollar op zijn hoofd! - weet hij op slinkse wijze zijn maat Jen Draper te waarschuwen, en zijn belagers uit te schakelen. Maar ook de politie arriveert. Met in hun gezelschap iemand die wil weten wat het Acacia Avenue-protocol is.

Ben heeft geen idee. Maar wil het ook wel weten. En als hij ziet dat hij de onbekende vrouw uit Hyde Park kent, vertrekken hij en Jen naar Londen. Op zoek naar de vrouw die dood had moeten zijn maar het dus niet is.

Ben Koenig lijdt aan een syndroom, waardoor hij geen angst kan voelen. Dat komt natuurlijk wel van pas als hij te maken krijgt met schietgrage mensen, met geheimen en complotten. Hij komt herhaaldelijk in hachelijke situaties terecht, met vele spelers, waarvan niet iedereen is wie hij of zij zegt te zijn.
Alles draait om een geheim dat Amerika ten val zou kunnen brengen.
Waarom? Hoe? Wie?

Het is aan Koenig om dat uit te zoeken en te voorkomen, maar ook al kent hij geen angst, hij kan natuurlijk wel gewond raken. Levensgevaarlijk gewond ook.
Eerst moeten ze de vrouw vinden…

Een actiethriller, snel en hard, met gruwelijke details en veel spanning.
Je kan het boek eigenlijk niet wegleggen…

Mike Craven was reclasseringsambtenaar en is nu fulltime schrijver. Hij schreef eerder een zesdelige serie, rond rechercheur Washington Poe en zijn partner Tilly Bradshaw, waarvan de tv-rechten al zijn verkocht. Op de vlucht is een tweede deel, de vraag is of er een derde deel kan volgen…

ISBN 9789021053400 | Paperback | 512 pagina's | Uitgeverij Luitingh Sijthoff | mei 2025

© Marjo, 30 juli 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Meer
Diep, diep, diep... onder water (een volksvertelling)
Jur Vis

Eigenlijk is het een vreemd meer: er zijn nooit dieren te zien: geen watervogels, geen eenden die op het water neerstrijken, zoals zij dat wel op andere plassen doen. Niet in dit meer.
De mensen die in het dorp Kortenhoef wonen dat langs het water ligt maken zich er niet druk om. Ook dat het op het meer, en alleen daar, soms flink kan stormen, wordt geaccepteerd als zijnde normaal.

Zo’n storm, die maken Peter en Marianne aan den lijve mee als ze gaan zeilen. Ze hebben hun tweejarige dochtertje An meegenomen, maar als het gaat regenen en waaien moet Marianne aan dek meehelpen en zetten ze An vast in het vooronder.
Het wordt het arme kind fataal, want als de boot kapseist en haar ouders te water raken, kunnen ze haar niet meer redden.

Marianne en Peter spoelen zelf aan op het eiland in het meer, meer dood dan levend. Marlon, de enige bewoner van het eiland brengt hen, als ze wat bijgekomen zijn, naar de haven van Kortenhoef.
Ze zullen hun kind niet eens kunnen begraven, de boot verging precies in het zwarte gat, de diepste plek van het meer.

Peter is rechercheur. Hij werkt in Amsterdam.
Als hij in de loop van de tijd van deze en gene hoort over ietwat vreemde ongelukken die in Kortenhoef gebeuren, besluit hij ook die zaak te onderzoeken. Zijn eigen ongeluk is dan al achttien jaar geleden.
De geheimen die hij ontdekt, zijn angstaanjagend…
Wat is er gaande in het kleine dorp?

‘Bij het plaatsje Kortenhoef ligt een doodkalm meer.’

Dat is de eerste zin van deze vertelling.

Het meer is het grootste en diepste water van de Vechtste plassen, en is net als de andere plassen ontstaan door turfwinning.
Als je verder gaat met lezen blijkt dat dit speciale meer duistere geheimen heeft, diep onder het water. En er zijn dorpsbewoners die het een en ander te verbergen hebben…

De locaties waar het verhaal zich afspeelt bestaan veelal echt, je durft het meer niet meer op als je dit leest!
Aan de ene kant wordt het de lezer gemakkelijk gemaakt door de herhalingen en de beschrijvingen, aan de andere kant moet je soms gissen in welke periode het deel van het verhaal dat je leest zich afspeelt. Het valt meestal wel op zijn plek, maar toch, er zijn nogal wat tijdsprongen.

’Meer’ is het debuut van Jur Vis. Hij was commercieel tekstschrijver en kreeg interesse in het onderwijs, zodat hij na een opleiding docent Nederlands werd op een mbo-instelling.
Na verloop van tijd werd hij coach en begeleider van jongeren.

ISBN 9789465285771 | Paperback | 230 pagina's | Uitgeverij Boekscout | mei 2025

© Marjo, 28 juli 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bruid en bruidegom
Rona Halsall

‘‘Ik beloof je dat ik onze waarheid zal beschermen tot de dag van mijn dood. We gaan samen verder door het leven, als partners, verenigd in onze liefde en in het vertrouwen dat we beiden zullen doen wat het beste is voor ons als echtpaar.’

Als Nicci en Ethan gaan trouwen, doen ze elkaar een bijzondere belofte. Niemand die weet wat er achter steekt behalve het bruidspaar.
Nicci twijfelt of ze hier wel goed aan doet. Maar als ze haar hart volgt - en dus niet met Ethan trouwt – zal haar vader dat niet begrijpen. Hij is zo blij met deze schoonzoon, die zich al ingewerkt heeft in zijn bouwbedrijf. En haar vader is nog zo verdrietig na de dood van zijn vrouw. Nicci doet alles voor hem.
Dus het huwelijk gaat door.

Wat is het probleem? Er zijn er meer…
Een paar dagen voor het huwelijk reden Nicci en Ethan na een feestje naar huis, en, ook al had ze gedronken, Nicci reed. Ze is compleet van streek en krijgt een paniekaanval als ze de macht over het stuur verliest en terwijl ze van de weg raken iemand aanrijdt. Dagen verkeren ze in onzekerheid: de onbekende ligt in coma, zijn identiteit is niet bekend.
Ethan dwingt Nicci min of meer om door te rijden, en er geen politie bij te halen en alle festiviteiten gewoon door te laten gaan. Hij heeft vast gelijk.

Later zal Nicci beseffen hoezeer ze eigenlijk onder de plak zat.
Ze is een enorme pleaser, iedereen wil ze tevreden stellen. Behalve zichzelf. Daar hebben de andere problemen ook mee te maken...

Na de gelofte probeert Nicci haar leven weer op rol te krijgen, maar het zit haar steeds meer dwars. Ze wil weten wie het slachtoffer was. Toch niet iemand die ze kent? En hoe is het nu met hem?
Intussen legt haar vader Ethan steeds meer verantwoordelijkheid in handen.
Langzaam dringt tot Nicci door dat de mensen in haar omgeving niet zijn zoals ze dat laten schijnen. Maar intussen maakt ze zelf ook een ontwikkeling door, en ook zij is niet meer dat tamme katje dat braaf het huwelijksbootje instapte.

‘Het ging erom dat je dingen moest accepteren. Sommige gebeurtenissen kun je niet terugdraaien. Je moet aanvaarden dat er fouten gemaakt waren, en verder gaan zonder jezelf continu voor het hoofd te slaan, Je moet accepteren dat alles wat je doet, gevolgen heeft, en niet altijd die gevolgen die je voorzien had.’

Dit is het credo van Ethan, die ook een deel van het verhaal vertelt. Maar het geldt net zo goed voor Nicci, die toch wel de belangrijkste verteller is.
Waar je in het begin in grote spanning zit met al die vragen die rijzen, is het voor een goede verstaander op een gegeven moment wel duidelijk.
Niettemin is dit een spannende psychologische thriller. En dat blijft prima leesvoer!

Rona Halsall schrijft sinds haar vijftigste psychologische thrillers. Dat zijn er al tien, maar er zijn er pas twee vertaald.

ISBN 9789021051543 | Paperback | 304 pagina's | Uitgeverij Luitingh-Sijthof | mei 2025 |
Vertaald uit het Engels door Marjolein van Velzen

© Marjo, 13 juli 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het kind in mij
Melissa Skaye

2019: Skye Koning woont met haar moeder in het Noord-Hollandse Berkhout. Haar vader ligt al achttien jaar in een verpleeghuis in Hoorn. Hij lijkt wakker, en is dat misschien ook wel. Maar hij kan niet reageren op zijn omgeving. Als hij die al waarneemt. Deze situatie is het gevolg van een overval in zijn eigen woning.
Skye heeft nog steeds hoop dat hij zal ontwaken en als hij op een dag twee woorden zegt - ‘ik niet’- neemt de hoop daarop weer toe. Haar moeder gelooft er niet in en wil dan ook niet - zoals Skye dat wél wil - dat haar vader naar huis komt.
En Skye is vastbesloten er achter te komen wat haar vader bedoelde met die twee woorden.

Maar als ze zich in het verleden gaat verdiepen gebeuren er kleine eigenaardige dingen. Wordt ze in de gaten gehouden? Inderdaad is er ineens een vreemde man in haar kamer. Hij doet niets, maar bedreigt haar.

Leon, de huisvriend, was net als Skye al gefascineerd door onverklaarde verdwijningen, zoals die van Madeleine McCann. Als er in Zeeland botten gevonden worden die wel eens van een verdwenen kind, gaan ze zich er nog meer in verdiepen.

Twintig jaar eerder was er op een camping in Frankrijk een geheimzinnige verdwijning: een meisje, twee jaar oud, verdwijnt en wordt niet meer gevonden. De verdenking valt op Axelle Dubois, een campingmedewerkster. Maar ook zij verdwijnt.

De derde verhaallijn gaat over Katherine De Vries, die in Westwoud woont. Zij is er van overtuigd dat die vreemde mensen die een eind verderop in de straat komen wonen dat meisje in huis hebben. Het kind komt nooit buiten, en het huis zit potdicht.

Wat hebben deze drie vrouwen met elkaar te maken?
Melissa Skaye maakt er een aannemelijk en spannend verhaal van, dat je geen moment loslaat. Je wil weten wat er allemaal aan de hand is.
Geheimen uit het verleden zorgen vaak voor gevaarlijke situatie. Zo ook hier…

Melissa Skaye (1972) is de schrijver van de VT-thrillerreeks: Virtuele tango, Verboden tranen, Verleden tijd, Verminkte toekomst, Verknipte tegenstander, Verzwegen trauma en Verborgen tralies is het zevende deel met rechercheurs Sanne Philips, Luca Borra en paragnost Will de Jager. Ook de fantasyreeks Jeremy Jago. Is van haar hand, plus de thriller In onschuld.

ISBN 9789083520339 | Hardcover | 320 pagina's | Uitgeverij Neckar | april 2025

© Marjo, 6 juli 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Blauwe tranen
Vera van Beers

‘Een onzekerheid trekt door mijn lichaam. Niets gaat zoals ik wil en ik heb het idee dat het allemaal mijn eigen schuld is.’

De zesendertigjarige Iris Blom heeft het koude Nederland verruild voor het droomeiland Curaçao.
Ook hier wil ze als misdaadjournalist aan de slag, maar als dat niet echt van de grond komt, geeft haar baas de voorkeur aan een ander. Iris moet over cultuur en sport schrijven.
Ze baalt als een stekker. Maar cultuur is ook het Curaçao North Sea Jazz Festival, dat er aan komt waar onder anderen de populaire girlsband de Blue Girls zal optreden.

En dan ontmoet ze Hugo, een miljonair die interesse in haar blijkt te hebben. Handig: geld opent vele deuren!
De Blue Girls hebben pas aangekondigd dat ze gaan stoppen, Iris is dus geïntrigeerd als ze hoort dat er een nieuwe cd gemaakt gaat worden. Iris mag hen interviewen en leert een van de roadies kennen.
Het bloed kruipt waar het niet gaan mag als deze jongen vermist wordt. Ze is tenslotte misdaadjournalist!

En ze gaat op onderzoek uit. Deze kans om zich te bewijzen laat ze zich niet ontglippen.
Dat haar baas dat niet waarderen kan wist ze al, maar hij is vast niet degene die haar bedreigt!
Gelukkig is er Hugo…

Een fijne thriller voor aan het strand, omdat het niet een gruwelijk verhaal is met het ene slachtoffer na het andere, maar wel een spannende speurtocht naar wat er allemaal aan de hand is op het anders zo idyllische eiland. Misschien voel je aankomen wat de ontknoping zal worden, misschien ook niet. Maar dat het een fijn leesboek is, dat weet je wel!

Vera van Beers (Tilburg, 1974) is na haar hbo-studie Frans op de commerciële binnendienst van een internationale groothandel gaan werken. 

ISBN 9789465170251 | Paperback | 299 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | juni 2025

© Marjo, 1 juli 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER