De moorden op Kingfisher Hill
Sophie Hannah
Hercule Poirot stapt met zijn vriend, inspecteur Catchpool, in de bus van de Kingfisher Bus Compagnie voor een reis naar het landgoed Kingfisher Hill, waar meerdere luxueuze huizen staan. In een ervan woont de familie Devonport. De zoon des huizes, Richard, heeft de inspecteur gevraagd de moord op zijn broer te onderzoeken. Maar dan wel incognito.
Poirot en Catchpool doen alsof ze geïnteresseerd zijn in Peepers, een nieuw bordspel, dat door Sidney Devonport en diens vriend Godfrey Laviolette ontwikkeld is. Catchpool, die het verhaal in de ik-figuur vertelt, vindt het maar niks, en hij is bijna opgelucht dat hun alias al snel verraden wordt en ze gewoon hun werk kunnen doen. Al is de heer des huizes daar faliekant tegen!
De vrouw die hen verraadde hadden de twee in de bus ontmoet. Hun tweede ontmoeting was voor beide partijen een verrassing. Daisy, zo heet ze, heeft Poirot verteld dat ze een perfecte moord gepleegd heeft, want niemand weet dat zij de dader is! Ze vertelde niet haar naam, maar wist wel wie hij was. Maar Poirot zei dat hij een ander reisdoel had…
Voor de moord is al iemand gearresteerd, en dat is dus niet Daisy, die overigens de zus is van het slachtoffer, Frank Devonport. Het verhaal is dat hij van de balustrade gevallen is met de dood tot gevolg. Helen, zijn verloofde, bekende onmiddellijk dat zij de dader was, hetgeen haar vreemd genoeg niet hinderde bij een nieuwe verloving, met diens broer Richard. Die weet zeker dat Helen onschuldig is, vandaar dat de speurders er nu zijn.
Frank had geld gestolen van zijn vader, en al had hij dat teruggegeven, hij was volledig uit de gratie bij zijn ouders. Zijn broer en zus mochten evenmin contact meer met hem hebben. Omdat nu zijn moeder ernstig ziek is, was hij gevraagd terug te komen. Hij nam zijn verloofde mee. Helen zou op het eerste gezicht verliefd zijn geworden op Richard en vermoordde Frank.
Het is sowieso al een vreemd verhaal, en Poirot heeft al snel door dat niet iedereen de waarheid vertelt. Er is nog een vrouw in het spel, die eveneens in de bus zat.
Zij leek bang, en verdween. Terwijl Poirot druk is met zijn onderzoek, duikt die vrouw ineens weer op.
Maar wie is ze? En wat is haar rol in het geheel?
Poirot geeft zijn vriend de opdracht om iedereen te ondervragen, maar Catchpool heeft niet dezelfde knappe gave van deductie. Hij is net als de familieleden en vrienden heel benieuwd naar wat tenslotte de conclusie zal zijn. Wie heeft Frank vermoord? Maar vooral waarom?
Catchpool vertelt over zijn eigen wederwaardigheden en over hetgeen Poirot hem vertelt. Hij doet dat heel gedetailleerd, ieder onbelangrijk feit wordt vermeld. Maar zoals zijn superieur hem vertelt: je weet nooit wat er nog cruciaal kan zijn om de dader te vinden! En de vertelstijl is zo ook bijna gezellig.
Het leest dan ook heerlijk weg, misschien zijn de Poirot-thrillers nog wel beter dan de thrillers die Sophie Hannah ook schrijft, maar dan zonder de stijl van Agatha Christie te willen nabootsen. In dit boek doet ze dat dus wel, voor de vierde keer, en heel verdienstelijk.
Poirot verzamelt alle feiten, stelt vragen en zoekt antwoorden, om dan tenslotte in een plenaire zitting het hele verhaal uit de doeken te doen. Een beetje valsspelen doet hij ook in de zin dat hij iemand iets vertelt wat niet klopt, om een reactie uit te lokken.
Er mogen gerust nog meer Poirotverhalen volgen, het meepuzzelen hoe het zit, is een prettig tijdverdrijf.
Sophie Hannah (Manchester, 1971) is een Britse auteur van kinderboeken, romans en poëzie, maar in Nederland vooral bekend vanwege haar psychologische thrillers. En, zeker na dit vierde boek, ook van de Poirotthrillers.
ISBN 9789044360424 | Paperback | 228 pagina's | Uitgeverij The House of Books | augustus 2020
Vertaald uit het Engels door Joost van der Meer & Bill Oostendorp
© Marjo, 6 november 2020
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER