Geen weg terug
Peter J.L.M. Bernink
“We zouden gek zijn om wél een contract aan te bieden. Ten eerste draaien wij op voor de meerkosten gedurende zeker vijf jaar áls ze het al goed zouden doen. Bovendien geven we een concurrent een stevige kans waar we niet op zitten te wachten.”
Zorgverzekeraar Tauzorg ziet de komst van een neurologisch ZBC (Zelfstandig Behandel Centrum) in Groningen niet zitten. Dat het behandelcentrum patiënten veel voordelen biedt, zoals een kortere wachttijd, interesseert het grote bedrijf niet. Tauzorg heeft een monopoliepositie in het hoge noorden en is niet van plan dat op te geven. Als het ZBC voet aan de grond krijgt, zal het ook contracten met andere zorgverzekeraars afsluiten en dat wil Tauzorg niet. Het centrum mag er niet komen. Tjalling Waters, lid van de Raad van Bestuur van Tauzorg, mag het oplossen.
Tjalling Waters gooit al zijn creativiteit in de strijd maar de initiatiefnemers laten zich niet ontmoedigen. Het centrum zal er komen, ook als Tauzorg niet met hen in zee gaat. Collega’s en goede vrienden Jasper van Halen en Hans Keesom hebben hun idee goed uitgewerkt. Alles is tot in de puntjes geregeld. Het ontmoedigingsbeleid van Waters heeft dan ook niet het gewenste effect. De tegenwerpingen van Van Halen en Keesom zijn ijzersterk. Waters is geen makkelijk mannetje en het bedrijf staat vierkant achter hem. Tauzorg zal als winnaar uit de strijd komen, goedschiks of kwaadschiks. Dat het in de eerste plaats om het belang van de patiënten gaat, doet er niet toe. Bij Tauzorg staat niet de patiënt maar het geld op de eerste plaats.
Waters schuwt geen enkel middel. Hij huurt een paar zware jongens in om Van Halen een waarschuwing te geven. Zij moeten zijn tegenstander op niet mis te verstande wijze te kennen geven dat hij zich terug moet trekken. Het dreigement verloopt niet helemaal volgens plan. De auto van Van Halen eindigt in het Tjeukemeer. Merel, de dochter van Jasper van Halen, overlijdt ter plekke. Van Halen zelf wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoert. Hij ligt in coma.
Waters is woedend. Hij is gewend dat alles gaat zoals hij dat wil. Wroeging voelt hij niet. Zo zit hij niet in elkaar. Het plan moet aangepast worden en eventuele sporen die naar hem kunnen leiden, moeten grondig uitgewist worden. Waters is niet de enige die zich in een wespennest heeft gestoken. Hij deinst er niet voor terug anderen voor het blok te zetten. Het is tijd voor de volgende stap. Wat Waters betreft, is er geen weg meer terug.
Geen weg terug is het debuut van voormalig cardioloog Peter J.L.M. Bernink. Het verhaal is deels gebaseerd op zijn eigen ervaringen. Bernink wilde in Groningen een Zelfstandig Behandel Centrum Cardiologie oprichten maar Menzis weigerde een contract met het ZBC af te sluiten. Hoewel het verhaal fictief is, haalt Bernink in zijn boek duidelijk uit naar de machtspositie van de grote zorgverzekeraar.
Bernink gaf zijn debuut in 2014 in eigen beheer uit. Inmiddels heeft hij drie thrillers op zijn naam staan. Tegelijk met zijn derde thriller, Kwade vrienden, is een heruitgave van Geen weg terug verschenen.
Geen weg terug begint wat moeizaam. Het duurt even voor duidelijk is wat er precies speelt. Op het moment dat Waters besluit drastische maatregelen te nemen, wordt het verhaal wat spannender. Na de aanslag op Van Halen en zijn dochter, verschijnt ook de politie op het toneel. Een aantal van deze politiemensen keren terug in het boek Kwade vrienden.
Hoewel Bernink het verhaal goed uit de doeken doet, is het boek Kwade vrienden beduidend beter. Het is daarnaast erg jammer dat deze heruitgave niet volledig is herzien. Een gemiste kans! Nu stuitte ik regelmatig op vreemde of foutieve zinnen, waardoor ik steeds mijn concentratie verloor. Het verhaal verdient een betere afwerking. Met Geen weg terug maakt Peter J.L.M. Bernink een vuist naar de zorgverzekeraars en geeft hij openheid van zaken. Zijn wraak is zoet.
ISBN 9789491773471 | paperback | 276 pagina's | Palmslag | juni 2016
© Annemarie, 7 augustus 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER