Bij zonsondergang
Nora Roberts
Tegen de tijd dat ze eenentwintig jaar oud was, was Alice Bodine uitgeraasd. Ze verlangde naar het ouderlijk huis dat ze op haar achttiende had verlaten. Ze had destijds gewoon de benen genomen, nota bene op de trouwdag van haar oudste zus Maureen. Alice was de regeltjes zat en het idee netjes in het gareel te moeten lopen en op een dag te zullen trouwen, riep een groot gevoel van verzet in haar op. Alice wilde vrij zijn. De ongerustheid waarmee ze haar ouders opzadelde, interesseerde haar niet. Na drie jaar vrijheid begon de vertrouwde thuisbasis echter weer te lonken. Alice miste haar familie. Het was tijd om terug te keren.
Niet ver van huis, ging het mis. Alice nam een lift van een onbekende aan en dat had ze nooit moeten doen. Hij ontvoerde haar en sloot haar op. Terwijl haar familie nog altijd dacht dat Alice onbekommerd de bloemetjes buitenzette, werd ze dag in dag uit geslagen en verkracht. Terwijl haar familie dacht dat Alice hen vergeten was, baarde ze kinderen die haar door haar ontvoerder meteen werden afgenomen. Alice leefde in een hel maar, op haar ontvoerder na, was er niemand die dat wist. Na vijfentwintig jaar ellende was ze nog maar een schim van haar oude, rebelse zelf.
De jonge Bodine wordt altijd een beetje boos als ze aan haar tante Alice denkt. Hoewel er zelden over Alice wordt gepraat is het duidelijk dat haar moeder Cora - Bodines oma - haar dochter vreselijk mist. Het moet afschuwelijk zijn te beseffen dat je dochter gewoonweg geen interesse meer in haar familie heeft. Bodine vindt Alice maar een egoïstisch mens. Hoe haalt haar tante het in haar hoofd nooit meer wat van zich te laten horen? Bovendien was het een rotstreek om de trouwdag van haar zus – Bodines moeder - te verpesten. Nee, Bodine heeft geen goed woord voor Alice over.
Bodine kan zich niet voorstellen dat ze haar familie ooit in de steek zou laten. Samen met haar ouders en twee broers runt ze een ranch en een resort dat geschikt is voor zowel vakanties als evenementen. Bodine schept er genoegen in keihard te werken en daarnaast zo veel mogelijk van het leven te genieten. Aan trouwen moet ze voorlopig nog niet denken maar wanneer jeugdvriend Callen op de ranch komt werken, vindt ze dat leuker dan ze toe durft te geven.
Een schokkende moord maakt een eind aan het onbezorgde leven van Bodine. Een jonge vrouw, een medewerkster van Bodine, heeft op weg naar huis autopech gekregen waarna een onbekende haar heeft vermoord. Zomaar. Bodine begrijpt er niks van. Waarom moest haar vriendelijke collega dood? Wie heeft de brute moord op zijn geweten? Volgens hulpsheriff Clintok is er maar één die zo’n gruweldaad op zijn geweten kan hebben: Callen.
Bodine gelooft Clintoks onomwonden beschuldigingen niet. Ze kent Callen al vrijwel haar hele leven en hij doet geen vlieg kwaad. Zelfs na een tweede gruweldaad weigert ze Clintok te geloven. Callen is een fantastische man. Misschien zelfs wel de leukste man die ze kent. Bodine weigert toe te geven dat ze verliefd op hem is. Dan gebeurt er iets dat niemand aan heeft zien komen. Langs de kant van de weg wordt een uitgeputte, gewonde vrouw aangetroffen. Pas in het ziekenhuis wordt duidelijk wie ze is. Het is Alice. Na vijfentwintig jaar is ze terug. Ze is aan haar ontvoerder ontsnapt maar haar geest is nog lang niet vrij.
Bij zonsondergang is een onvervalste Nora Roberts. Een warm verhaal vol romantiek wordt afgewisseld met spannende en heftige gebeurtenissen. Vooral de verhaallijn over Alice is goed uitgewerkt. Haar verdriet, wanhoop en berusting zijn bijna tastbaar. Bodine is een wat oppervlakkiger figuur. Hoewel ze over een warme persoonlijkheid beschikt, kan ze zich niet goed in anderen verplaatsen. Bodine heeft in haar jonge leven simpelweg weinig problemen gekend. De recente gebeurtenissen brengen daar echter verandering in. Zal Bodine haar oordeel over Alice bijstellen?
Nora Roberts blijft onverminderd succesvol. Inmiddels zijn er al ruim 500 miljoen exemplaren van haar ruim tweehonderd boeken verkocht. Bij zonsondergang is een mooie toevoeging.
ISBN 9789022576373 | paperback | 476 pagina's | Boekerij | april 2017
Vertaald door Sabine Mutsaers
© Annemarie, 1 mei 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER