Sluit je ogen
Michael Robotham
Hoewel Joe O’Loughlin geen forensisch psycholoog is, heeft de politie hem al meerdere malen om advies gevraagd. Joe heeft zich voor de dienaren van de wet een aantal keer in het brein van een misdadiger verdiept. Het heeft hem weinig goeds opgeleverd. Zijn gezin is op een haartje na aan de dood ontsnapt en zijn huwelijk is gesneuveld. Hoewel Joe en zijn vrouw Julianne niet officieel gescheiden zijn, zijn ze al zes jaar uit elkaar. Joe hoopt nog altijd op een verzoening met zijn grote liefde.
Wanneer Julianne een opmerkelijk verzoek heeft, gaat Joe grif op haar voorstel in. Natuurlijk wil hij de zomer met zijn gezin doorbrengen. Hij verheugt zich erop extra tijd met zijn dochters Charlie en Emma door te brengen. Ook hoopt hij dat hij en Julianne weer nader tot elkaar zullen komen. Niet alleen zijn werk voor de politie maar ook een persoonlijke misstap heeft Julianne doen besluiten hun huwelijk op non-actief te zetten. Toen Joe hoorde dat hij de ziekte van Parkinson heeft, is hij met een ander het bed ingedoken. Joe begrijpt nog altijd niet goed waarom hij dat deed. Het was de grootste fout van zijn leven.
Ondanks zijn halsstarrige weigering de politie nog langer te dienen, wordt er opnieuw een beroep op Joe gedaan. Op een afgelegen boerderij zijn een moeder en dochter om het leven gebracht. Het lichaam van de dochter zag er haast vredig uit, terwijl haar moeder door de moordenaar met een mes is bewerkt. Het gaat om tientallen messteken. Wat kan Joe de politie over het karakter van de moordenaar vertellen? Met welke bedoelingen heeft hij moeder en dochter van het leven beroofd? Er zijn meerdere mensen met een motief en wanneer blijkt dat de moeder er een losbandige levensstijl op nahield, worden er zelfs nog meer verdachten aan het lijstje toegevoegd.
Joe ontdekt iets opmerkelijks. De vingers van het meisje zijn door de dader in bleekwater gedoopt. Deze werkwijze doet sterk aan die van een aantal andere zaken denken. De laatste tijd worden er regelmatig mensen aangevallen. De aanvaller voorziet het voorhoofd van zijn slachtoffers van de letter “A”. Helaas doet hij dit niet met een pen of stift maar met een scherp mes. Het is duidelijk dat de dader zijn slachtoffers wil brandmerken. Vindt hij dat ze een misstap hebben begaan? Waar straft hij hen voor?
Wat is het verband tussen de aanvallen en de moorden op de boerderij? Volgens Joe hebben deze zaken wel degelijk raakvlakken. De dader weet precies wat hij doet en gaat methodisch te werk. Joe gelooft dan ook geen moment dat de buurjongen, die simpel van geest is, achter de moorden op de boerderij zit. De buurjongen is een gluurder maar veel verder gaan zijn misdaden niet. Het lijkt echter wel of de politie zijn bevindingen dit keer niet al te serieus neemt. Ook het contact tussen Joe en Julianne verloopt wat moeizaam. Stelt Joe haar opnieuw teleur?
Dan neemt Julianne haar echtgenoot eindelijk in vertrouwen. Ze is ziek en moet geopereerd worden. Ze heeft Joe nodig. Niet alleen om tijdens haar afwezigheid op de kinderen te passen maar ook omdat ze bang is. Julianne heeft eierstokkanker. Joe en de meisjes zijn eveneens bang. Bang Julianne te verliezen. Een leven zonder haar is ondenkbaar. Toch probeert iedereen de moed erin te houden. Ze houden zich sterk. Voor elkaar.
Sluit je ogen is niet alleen een spannende thriller maar ook een uiterst gevoelig verhaal over een gezin dat niet met maar ook niet zonder elkaar kan leven. Julianne beweert niet meer verder met Joe te willen. Toch zijn ze nog altijd getrouwd. De echtscheiding is nooit in gang gezet.
Dit voortreffelijke boek gaat over verschillende vormen van angst. Angst voor een moordenaar, angst om los te laten, angst een dierbare aan een ernstige ziekte te verliezen en de oerangst die ouders voelen als hun kinderen gevaar lopen. Het verhaal is meeslepend, indringend en aangrijpend. Ik ben opnieuw diep onder de indruk van het schrijverstalent van Michael Robotham. Sluit je ogen zal me nog lange tijd bijblijven.
ISBN 9789023499695 | paperback | 381l pagina's | Cargo | juni 2016
Vertaald door Ludo Diercksens
© Annemarie, 2 augustus 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER