Selfies
Jussi Adler-Olsen
De cijfers kloppen gewoonweg niet. Carl Mørck weet zeker dat 65% van de cold cases die op het bord van afdeling Q belanden opgelost worden. Volgens de administratie bedraagt het ophelderingspercentage echter maar 15% en moet er op de kleine afdeling personeel verdwijnen. Carl weet zeker dat er met de cijfers geknoeid is en alsof zijn humeur al niet tot een absoluut nulpunt is gedaald, krijgt hij ook nog een programmamaker met een lading filmcamera’s op zijn dak. Wat Carl betreft kan reality-tv gestolen worden maar zijn baas denkt daar helaas anders over.
Ook Anne-Line Svendsen heeft er de balen van. Dag in, dag uit hoort ze in het kantoor van de sociale dienst talrijke, weinig originele, smoezen aan van jonge vrouwen die het vertikken te werken. Ze kan de tot in de puntjes verzorgde vrouwen niet uitstaan. Zonder enige schroom weten ze het op elke toegewezen werkplek te verknallen, waarna ze met rasse schreden naar de sociale dienst terugkeren om brutaal om extra geld te bedelen. Het enige waar ze goed in zijn, is het aanbrengen van dikke lagen make-up. Anne-Line heeft het helemaal met ze gehad.
Terwijl Anne-Line steeds kwader wordt, houdt de afdeling Q zich met twee onopgeloste moordzaken bezig. Carl en zijn collega’s Assad, Gordon en Rose hebben het vermoeden dat de zaken iets met elkaar te maken hebben. Zowel een jonge lerares als een oudere, welgestelde vrouw zijn op vrijwel dezelfde plek door een klap op het achterhoofd om het leven gekomen. De slachtoffers lijken echter niets met elkaar gemeen te hebben. Gaat het toch om twee verschillende moordenaars of zien ze het verband over het hoofd?
Rose maakt een moeilijke periode door. Het gaat wel vaker niet goed met haar maar tot nu toe is ze elke keer weer opgekrabbeld. Carl is zich dan ook van geen kwaad bewust wanneer hij haar vraagt een rapport met spoed af te ronden. Rose kan de druk echter niet langer aan. Ze draait volledig door en laat zich in een psychiatrische kliniek opnemen. Haar collega’s reageren verdrietig op het nieuws. Ze houden allemaal op hun eigen manier van de kwetsbare Rose.
Ook in het hoofd van de ogenschijnlijk kalme Anne-Line heerst chaos. Ze wordt bozer en bozer. Snappen die meiden dan niet dat ze een grote smet op het bestaan van Anne-Line vormen. Begrijpen ze dan niet dat hun gedrag verderfelijk is? Wanneer ze hoort dat ze borstkanker heeft, barst de bom. Anne-Line is niet van plan te sterven terwijl die verwende meiden onbekommerd hun onbeschofte gang kunnen blijven gaan. Als Anne-Line niet langer mag leven, mogen zij dat ook niet. Een voor een zullen haar vijanden het onderspit delven. Daar zal zij hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Carl, Assad en Gordon zijn nog altijd druk met de twee moordzaken. Hun gedachten gaan echter vooral naar Rose uit. In haar appartement treffen ze een enorme ravage aan. Het moet al lange tijd heel slecht met Rose zijn gegaan. Waarom hadden ze dat niet door? Wanneer uit de troep een boekje vol hulpkreten wordt gevist, is iedereen volkomen uit het veld geslagen. Kunnen ze Rose misschien helpen door uit te vissen wat haar precies is overkomen? Welke demonen uit het verleden houden hun geliefde collega in hun greep?
Selfies is het zevende deel van de Q-reeks. Het kan prima als standalone gelezen worden, hoewel de trouwe lezer misschien een diepere band met de hoofdpersonages zal voelen. De schrijnende geschiedenis van Rose staat in dit deel centraal. Wat is deze lieve vrouw aangedaan? Ik leefde intens met haar mee. De manier waarop auteur Jussi Adler-Olsen de andere personages neerzet, is eveneens indrukwekkend. Anne-Line bezorgde me kippenvel. De kleurloze vrouw is in werkelijkheid een monster. Ook drie van Anne-Lines cliënten komen aan bod. Denise, Michelle en Jazmine zijn drie oppervlakkige vrouwen die het liefst slapend rijk willen worden. Denise is echter veel uitgekookter dan haar twee vriendinnen. Is ze wel zo onschuldig en dom als zich voordoet?
Ik heb genoten van de kundige manier waarop Adler-Olsen de verhaallijnen en de personages op elkaar heeft afgestemd. Hoewel de gebeurtenissen flink aangedikt zijn, is de basis griezelig herkenbaar. Vrijwel niemand gaat probleemloos door het leven. Wat maakt dat iemand de weg volledig kwijtraakt? In al hun wreedheden, onzekerheden, angsten en falen zijn de personages in dit boek bovenal heel menselijk. Soms is dat ontroerend, soms ronduit angstaanjagend. Ik hoop vurig dat ik me nooit de woede van iemand als Anne-Line op de hals zal halen!
ISBN 9789044628234 | paperback | 491 pagina's | Prometheus | maart 2017
Vertaald door Kor Vries
© Annemarie, 19 april 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER