Zwarte wol
Henri Van Nieuwenborgh
Vijftien miljoen euro gooi je niet zomaar even weg. Toch lijkt het soms of er niets anders op zit. Louis heeft zijn leven lang hard gewerkt. Als breigoedfabrikant heeft hij enorme bedragen verdiend. Bedragen waar de belastingdienst het nodige van op heeft gesnoept. Gelukkig heeft Louis een aanzienlijk bedrag uit de klauwen van de, in zijn ogen, grijpgrage regering weten te redden. De miljoenen staan veilig op een bank in Luxemburg. Helaas is het land van plan op korte termijn het bankgeheim op te heffen. Zwartspaarders zullen zonder pardon aan hun regering uitgeleverd worden.
Louis en zijn zoon Victor proberen uit alle macht een oplossing voor hun probleem te vinden. Als hun geheime spaarpot aan het licht komt, zullen ze het aanzienlijke bedrag niet alleen kwijtraken maar dan zullen ze ook een fikse straf opgelegd krijgen. Hoe kunnen Louis en Victor het bedrag onopgemerkt witwassen? Vader en zoon weten het niet. Dat hun onderlinge band nooit sterk is geweest, maakt de situatie alleen maar erger. Louis ergert zich aan het passieve gedrag van zijn zoon. Victor is een moederskindje. Altijd al geweest. Bovendien geeft hij Louis de schuld van de dood van zijn moeder. Als Louis zijn vrouw niet mee op vakantie naar India had genomen, zou ze nu nog geleefd hebben.
Louis verblijft in rusthuis Avondrood, waar hij in een serviceflat woont. Ook al is hij bejaard, hij heeft nog altijd oog voor het vrouwelijk schoon. Zo kijkt hij zijn ogen uit als de knappe verpleegster Mona zijn flat betreedt. Mona lacht om zijn ondeugende opmerkingen. Ze is gelukkig met haar nieuwe vriend Marek, een gespierde Pool met een mysterieuze baan. Mona weet niet dat Marek in een benarde positie is beland. Hij heeft een enorme gokschuld bij zijn baas, die de discotheek waar Marek werkt in de nachtelijke uren tot een illegaal casino omtovert. Marek moet zijn schuld afbetalen, en snel ook. Uit wanhoop benadert hij maffiabaas Aleksandr. De doorgewinterde crimineel is bereid hem te helpen. Marek is uit de problemen of… beginnen zijn problemen nu pas echt? Maffiabazen geven immers niet zomaar geld aan vreemdelingen.
De nietsontziende crimineel Aleksandr zint op wraak. Het verhaal van Marek heeft hem met woede vervuld. Als eigenaar van een casino moet Aleksandr zich aan tal van regels houden. Witwassen van geld is er niet meer bij. Werkelijk alles wordt gecontroleerd. Dat Mareks baas een illegaal casino runt, zal niet ongestraft blijven. Daar zal Aleksandr persoonlijk voor zorgen.
Zwarte wol is het derde boek van voormalig bankdirecteur Henri van Nieuwenborgh. Over zijn vorige boek was ik erg tevreden maar dit boek is me tegengevallen. Zwarte wol gaat over zwart geld en over de liefde. Met name het liefdesleven van Louis komt aan bod. Hij heeft in het rusthuis zijn oog op een bejaarde schone laten vallen. De auteur blijft maar uitweiden over het al dan niet aanwezige libido van Louis en over het wel of niet functioneren van het geslachtsdeel van dit personage. Het helpt de romantiek in het verhaal om zeep. Ook bepaalde overpeinzingen van de hoofdpersonen vallen uit de toon. De verhaalelementen zijn niet met elkaar in balans. Net als in het debuut van deze schrijver – De bankier – worden vrouwen als minderwaardige wezens neergezet. Alleen hun uiterlijk doet ertoe. Wie er niet tiptop uitziet, wordt flink afgekraakt.
De verhaallijnen over het zwarte geld zijn boeiend maar passen niet goed bij elkaar. De manier waarop ze met elkaar zijn verbonden, is te summier. Toch is het interessant om te lezen dat zwart geld niet alleen in de criminele wereld voorkomt. Ook in het zakenleven worden grote bedragen weggesluisd. Het onderwerp past goed bij de auteur, die jarenlang in het bankwezen heeft gewerkt. Hij kent het reilen en zeilen binnen de financiële wereld immers goed.
Zwarte wol zal slechts een selecte groep lezers aanspreken maar dat Henri van Nieuwenborg kan schrijven, heeft hij met Vals glazuur wel bewezen. Hopelijk weet hij de stijl van dat boek nogmaals te evenaren.
ISBN 9789086663965 | paperback | 300 pagina's| Mosae Libro | maart 2016
© Annemarie, 23 juni 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER