Feniks
Deon Meyer
Feniks stamt oorspronkelijk uit 1996 en is in 2007 al eens uitgegeven in Nederland. Blijkbaar heeft het boek toen weinig reuring opgeleverd, net als de andere boeken van Deon Meyer. Hij was een in Nederland volslagen onbekende Zuid-Afrikaanse auteur. In 2012 is Deon Meyer vanuit het niets een rijzende ster aan het Nederlandse thrillerfirmament geworden. Zijn boeken '13 uur', 'Duivelspiek' en 'Onzichtbaar' zijn zeer succesvol (her)uitgegeven en worden hoog gewaardeerd door de Nederlandse lezers. Tijd dus om Feniks af te stoffen en opnieuw uit te geven. En terecht!
Meyer (1958) vertelt in een interview dat hij is begonnen met spannende verhalen te schrijven omdat hij verzot is op het lezen van spannende verhalen. En hij gaat uit van het adagium: schoenmaker, hou je bij je leest oftewel: schrijver, hou je bij je voorkeursgenre.
In Feniks is inspecteur Joubert op een doodlopende weg beland: hij is te dik, hij rookt en drinkt te veel en is depressief nadat zijn vrouw twee jaar geleden tijdens haar werk (zij was ook politie-agent) is vermoord. Zijn nieuwe chef is groot voorstander van een gezond leven: in een gezond lichaam huist een gezonde geest en beiden zijn nodig om het werk goed te kunnen doen. Hij dwingt Joubert en zijn mensen hun levensstijlen te wijzigen en ze krijgen daar een zware dobber aan, zeker wanneer al hun professionele aandacht uitgaat naar een reeks moorden die willekeurig gepleegd lijken te zijn, ware het niet dat ze allemaal met één en hetzelfde wapen gepleegd zijn: een meer dan honderd jaar oude Mauser. De druk wordt opgevoerd wanneer er verschillende bankovervallen plaatsvinden door iemand die als een kameleon verschillende gedaanten aanneemt en uiterst beleefd maar vastberaden om geld vraagt.
Joubert moet heel wat overwinnen, waaronder bezoeken aan een psycholoog, om aan de eisen van zijn baas te kunnen voldoen en om greep te krijgen op het onderzoek naar de moorden en de bankovervallen. Maar is dat ook genoeg om de geesten uit het verleden het zwijgen op te leggen?
Voor Feniks heeft Meyer zijn licht opgestoken bij de Zuid-Afrikaanse politiedienst, waardoor de karakters levensecht en geloofwaardig zijn.
Meyer schrijft heel mooie proza en toch komt zijn stijl ook heel sober over. Dat past goed in de manier waarop hij het verhaal presenteert: met veel gevoel voor de mens Joubert achter de inspecteur Joubert en tegelijkertijd het strakke ritme van het onderzoek naar de moordenaar. Wat dit boek voor mij uniek maakt is de setting: er zijn niet veel thrillers die in Zuid-Afrika spelen (althans niet veel die hier uitgegeven worden). Dat biedt nieuw inzicht in het dagelijkse reilen en zeilen van een onbekend continent waarvan we via kranten en journaals vaak alleen maar de negatieve kanten vernemen.
Het boek is inmiddels 16 jaar oud maar komt niet gedateerd over. Het is een prettig leesbare whodunnit in de stijl van de detectives waar de Engelsen het patent op lijken te hebben. Plezierig, onderhoudend, de spanning is in het begin van het boek ver te zoeken maar loopt naar het eind toe goed op. Een prima opmaat naar de nieuwere thrillers van deze auteur.
ISBN 9789044965346 e-book 355 pagina's A.W. Bruna uitgevers oktober 2012
Vertaald door Jacqueline Caenberghs
© Joanazinha, 29 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER