Vergeten
David Baldacci
Speciaal agent John Puller is zijn hachelijke avontuur in West Virginia (boek: De provocatie) nog maar nauwelijks te boven wanneer hij tijdens zijn verlof bij zijn vader wordt geroepen. John Puller senior is een gepensioneerde militair die nog altijd veel respect afdwingt. Senior slijt zijn dagen tegenwoordig in een veteranenziekenhuis omdat hij aan dementie lijdt. De ene dag gaat het beter dan de andere en nu is hij heel onrustig. Hij heeft een brief van zijn zus Betsy ontvangen waarin ze aangeeft dat er in haar woonplaats Paradise, Florida vreemde dingen gaande zijn in de nachtelijke uren. Betsy vraagt in haar brief om hulp. Niet van senior maar van junior.
John Puller junior heeft zijn tante al jaren niet gezien maar koestert warme gevoelens voor haar. In zijn kinderjaren heeft Betsy vaak voor hem en zijn broer Bobby gezorgd. Hij herinnert zich haar als een warme, hartelijke vrouw. John aarzelt niet en reist af naar Florida.
In Paradise wacht hem een onaangename verrassing. Tante Betsy is dood. Ze is in haar tuin gevallen, bewusteloos met haar hoofd in de vijver terecht gekomen en verdronken. John onderzoekt het huis en de tuin van zijn tante grondig. Hij vindt het gewoonweg te toevallig dat zijn tante juist nu is overleden. Hij ontdekt dat er een dagboek ontbreekt. Heeft iemand deze weggenomen of is er een andere verklaring? Tante maakte ondanks haar gevorderde leeftijd nog vaak ritjes in haar aangepaste auto. Maar waar ging ze naartoe? Onderzoek van de lijkschouwer en de plaatselijke politie wijzen niets uit. Volgens hen is tante Betsy door een ongelukkige val om het leven gekomen. Maar John vertrouwt het niet. Hij gaat op zijn gevoel af en besluit de zaak op eigen houtje te onderzoeken.
Paradise doet haar naam beslist geen eer aan. In het toeristische stadje genieten veel vakantiegangers en rijke burgers van de prachtige stranden maar op de minder mooi gelegen plekken heerst armoede. Criminelen zijn er ook. John neemt drie kinderen onder zijn hoede die ten prooi dreigen te vallen aan een stel meedogenloze kerels. Dat wordt hem niet in dank afgenomen en opnieuw belandt John in een hachelijke situatie waarbij hij het loodje dreigt te leggen. Hij krijgt hulp uit onverwachte hoek. Een boom van een vent neemt schijnbaar moeiteloos twee van Johns aanvallers voor zijn rekening en verdwijnt daarna weer.
Puller is ondertussen druk met zijn onderzoek en merkt dat hij wordt tegengewerkt. Wie zijn de mannen die hem schaduwen? Wat heeft zijn tante gezien dat haar zo ongerust heeft gemaakt? Wanneer ook de buurman van zijn tante dood gevonden wordt en de lijken van twee van haar vrienden uit de zee worden gevist, bijt Puller zich als een haai in de zaak vast. Hij probeert zich niet af te laten leiden door het feit dat twee beeldschone dames – een politieagente en een generaal – bovengemiddelde interesse in hem tonen.
Dit tweede boek met in de hoofdrol John Puller junior is even scherp en vlot geschreven als het eerste. Puller wordt geplaagd door schuldgevoel. Hij heeft zijn tante jarenlang niet gezien en nu is ze dood. Hij beseft hoe dol hij op haar was en dat hij haar liefde misschien niet genoeg heeft beantwoord. Daarom is hij vastbesloten om uit te zoeken of haar dood wel echt een ongeluk is geweest. Het is zijn laatste eerbetoon aan haar.
De lezer kent de identiteit van John’s mysterieuze helper. Hij heeft Mecho en is kortgeleden ontsnapt aan mensensmokkelaars. Ook Mecho heeft een missie en hij is er even gebrand op om zijn doel te bereiken als John.
Vergeten is opnieuw een heerlijke actiethriller van Baldacci. Vanwege het vele geweld zal het over het algemeen mannen meer aanspreken dan vrouwen maar ook ik heb me zeker niet verveeld tijdens het lezen van dit boek. Ik blijf me verbazen over het feit dat iemand die aan de lopende band boeken schrijft, toch steeds weer een zeer gedegen en kwalitatief goed geschreven verhaal aflevert. Komt er een volgend boek met John Puller? Vast wel! Ik kijk er in ieder geval naar uit.
ISBN 9789400501140| paperback |240 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | november 2012
Vertaald door Jolanda te Lindert
© Annemarie, 26 november 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER