Rusteloos land
Belinda Bauer
Dit is een thriller zoals ik ze het liefst heb: geen bloederige details van gruwelijke moorden, geen bezeten speurders die met vallen en opstaan de dader zullen vinden en daarbij ook nog eens problemen hebben in de persoonlijke sfeer. In dit boek gaat het om de confrontatie tussen de dader en zijn slachtoffer, waarbij de lezer vanaf het begin tot het einde mee gaat in hun belevingen, hun ervaringen, en vooral hun gedachtewereld.
De dader, Arnold Avery, is een volwassen man, die achttien jaar eerder veroordeeld is wegens een aantal kindermoorden. Zes van zijn slachtoffers zijn gevonden, van andere heeft hij nooit willen vertellen of hij ze inderdaad vermoord had of waar hij ze begraven heeft. Hij zit in zijn cel en broedt op nieuwe plannen voor als hij vrij komt. Want hij is er van overtuigd dat hij door zijn voorbeeldige gedrag niet levenslang zal hoeven zitten.
Zijn tegenspeler is een erg intelligente jongen van elf, Steven Lamb, die de pech heeft op te groeien in een armoedig gezin, als zoon van een alleenstaande moeder, met een jonger broertje en een oma die getekend is door het verlies van haar enige zoon, Billy.
Steven hunkert naar liefde. Hij wil een normaal gezin, hij wil vrolijkheid, een arm om zijn schouders, aandacht voor zijn prestaties. Iedere dag, als hij uit school komt, staat zijn oma voor het raam, maar ze kijkt niet uit naar Steven. Het is oom Billy die ze wil zien. Oom Billy die verdwenen is toen hij ongeveer net zo oud was als Steven. De bezetenheid van zijn oma slaat over op Steven: in zijn vrije tijd graaft hij. Hij graaft op de hei van Exmoor. Want daar zal hij Billy vinden, zijn oma zal weten, en alles zal goed komen.
Maar de hei is groot, onmetelijk groot.
En dan komt de wanhopige Steven op het lumineuze, maar levensgevaarlijke idee om een brief te schrijven naar Arnold Avery.
Het kat en muis spel kan beginnen.
Dit verhaal is zenuwslopend, hemeltergend, veroorzaakt hartkloppingen. Belinda Bauer kan zich haast perfect verplaatsen in de geest van een kind, als ook in die van een moordenaar, en ze weet het nog over te brengen op de lezer ook. Daarnaast is het ook een verhaal van een jongen die volwassen wordt.
Toen ik begon te lezen was ze nog maar genomineerd voor de Gold Dagger Award, en terwijl ik de wegen van de twee hoofdpersonen volgde, werd bekend dat ze de prijs gewonnen heeft. Volkomen terecht!
Belinda Bauer heeft een meesterlijke schrijfstijl. En de manier waarop ze sfeer weet te creëren, fantastisch!
Lees het niet zoals ik in de trein, want je vergeet uit te stappen…
‘Gehijg en voetstappen. Gehijg en voetstappen.
De heide verzette zich uit alle macht.
Kronkelende wortels om over te struikelen en in verward te raken. Natte, kletsende heide en doornstruiken die stekelig zwiepten.
De mist vormde een dikke witte sluier. Of een lijkwade. Hij verkilde de oogleden, kroop in neusgaten en hoopte zich op in geopende monden, zijn klamme vingers streelden de zintuigen met een jeugdherinnering aan de zee en een voorteken van de dood. Maar door dat alles heen gehijg en voetstappen, gehijg, en voetstappen.
Heel doelgericht.’
ISBN 9789022995792 Paperback | 216 pagina’s | A.W. Bruna Uitgevers | september 2010 ‘Blacklands’, vertaald door Valérie Janssen
© Marjo, 13 oktober 2010
Lees de reacties en/of reageer, klik HIER