Marconi Park
Åke Edwardson
Een nieuwe moordzaak is als een nieuwe missie voor inspecteur Erik Winter. Een missie die zijn levensgeluk in de weg staat. Erik probeert de straten van het Zweedse Göteborg van moordenaars te ontdoen terwijl zijn vrouw Angela met hun twee dochters aan de Spaanse kust vertoeft. Elsa en Lilly weten dat papa zich pas bij hen kan voegen als hij de “gemene man” in de kraag heeft gevat. Maar wanneer eindigt het? Wanneer zitten alle gemene mannen achter de tralies? Wanneer kan Erik zijn werk loslaten?
Het leven in Spanje lonkt. Erik mist zijn familie. Kan Spanje zijn nieuwe thuisland worden of zal zijn gezin uiteindelijk naar Zweden terugkeren? Angela heeft een goede baan in Spanje bemachtigd. Kan Erik wel van haar verlangen dat ze ontslag neemt? Kan hij zijn dochters het genot van de Spaanse zon en zee ontzeggen? Erik worstelt. Ook worstelt hij met een chronische tinnitus en een whiskyverslaving. Eén nipje whisky kan toch wel? Een nipje, een teugje, een slok, een bodempje: Erik Winter verliest dagelijks de strijd tegen het goudgele drankje terwijl hij zijn omgeving en zichzelf hardnekkig voor blijft liegen.
Er wordt een vermoorde man aangetroffen. Het gezicht van het slachtoffer – ene Robert Hall - wordt door een zak aan het zicht onttrokken. Hij is gestikt. Op het lichaam van de dode ligt een stuk karton waarop een letter is geschreven. De billen van de man zijn ontbloot. Vijf dagen later is de tweede moord een feit. Slachtoffer nummer twee ging met de naam Jonatan Bersér door het leven. Ook hij is in een plastic zak gestikt en ook zijn broek is door de dader naar beneden getrokken. Opnieuw wordt er een letter aangetroffen.
Zeggen de ontblote achterwerken iets over het motief van de moorden? Erik is ervan overtuigd dat de mannen iets op hun geweten hebben. Hebben ze iemand misbruikt? Kenden ze elkaar? Erik schrikt van zijn stelligheid. Waarom weet hij zo zeker dat hij in de juiste richting zoekt? Waarom heeft hij het idee dat zijn nachtmerries meer dan slechts nare dromen zijn? Probeert een diep weggestopte jeugdherinnering zich dapper naar de oppervlakte van Eriks bewustzijn te vechten? Wat is er gebeurd tussen hem en zijn vader? Wat heeft hij voorgoed willen vergeten? Waarom roepen juist deze moordzaken verdrongen herinneringen bij hem op?
Terwijl de liefde voor zijn gezin onvermoeibaar aan hem trekt, bijt Erik zich dieper en dieper in de zaak vast. Er volgen meer slachtoffers. Slachtoffers die elkaar niet lijken te kennen. Zijn het vreemden van elkaar of kwamen hun levens ooit bijeen? De letters die op de ontzielde lichamen aangetroffen worden lijken een boodschap te vormen. Wil de dader iets met de politie delen? Het intensieve moordonderzoek valt Erik zwaar. Depressieve gevoelens dringen zich aan hem op. Toch een nipje whisky dan maar? Erik beseft dat de moordenaar uiteindelijk gevonden zal worden. Aan alles komt een eind. Terwijl Erik het verhaal van de moordenaar ontrafelt, wordt de steen in zijn maag steeds groter: onbewust ontrafelt hij ook zijn eigen verhaal. Wil en kan hij de waarheid wel onder ogen zien?
Ik hou van de melancholieke schrijfstijl van Edwardson. Als geen ander weet deze uitmuntende schrijver confronterende feiten met het onuitgesprokene te combineren waardoor een indringend en meeslepend verhaal ontstaat. De personages in de Erik Winter-reeks voelen al jaren als familie. Ze zijn voor mij al geruime tijd geen personen op papier meer maar levensechte, driedimensionale mensen met overtuigende persoonlijkheden. Oude bekenden. In de boeken van Edwardson komen geen helden voor maar mensen als jij en ik en ook medemensen die ergens op hun levenspad ten val zijn gekomen en hierdoor gewond zijn geraakt.
De melancholische sfeer vormt een solide ondertoon voor het verhaal maar overheerst niet. Het zijn de vastberadenheid van Erik, de nieuwsgierigheid naar de toedracht van de moorden en de goed uitgewerkte personages die mij bedwelmen. Ook de tweestrijd van de doorgewinterde politieman is kundig uitgewerkt. Ik heb mij volledig ondergedompeld in Marconi Park en ik kwam pas lang na het lezen van de laatste pagina weer boven. Het werk van Åke Edwardson is opnieuw weergaloos. Ook in mij woedt een tweestrijd: ik gun Erik Winter met heel mijn hart een gelukkig leven in Spanje maar hoe moet dat dan met mij? Ik wil mijn dierbare vriend nog niet laten gaan!
ISBN 9789400504806 | paperback | 317 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| januari 2015
Vertaald door Corry van Bree
© Annemarie, 19 januari 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER